αναμνήσεις α'
Την κρατούσε στα χέρια του σφιχτά, το κεφάλι της πάνω στο στήθος του και τα μακριά μαύρα μαλλιά της χάιδευαν το γυμνό του σώμα. Η νύχτα έξω ήταν ψυχρή αλλά μέσα στο πέτρινο σπιτάκι υπήρχε μια ξεχωριστή ζεστασιά. Το αμυδρό φως από τη λάμπα κηροζίνης με τη φλόγα της να τρεμοπαίζει ήρεμα, φώτιζε τους λευκούς πέτρινους τοίχους του μικρού δωματίου. Στη γωνιά ένα μαυρισμένο ημικυκλικό τζάκι ήταν στολισμένο λυτά με παλαιά αντικείμενα, λυχνάρια και κορνίζες που έμοιαζαν ξεθωριασμένα από το πέρασμα του χρόνου. Ένα σκαλισμένο μέσα στον τοίχο κάθισμα με πλεχτά μάλλινα μαξιλάρια ήταν απέναντι και μπροστά του ένας ξύλινος σοφράς με ένα πολύχρωμο παραδοσιακό Κρητικό κέντημα πάνω του. Τα μικρά παραθυράκια ψηλά στον τοίχο είχαν λευκές δαντελωτές κουρτίνες που έκρυβαν το μαύρο σκοτάδι της νύχτας. Η οροφή ήταν από κιτρινωπά καλάμια που στηριζόντουσαν πάνω τέσσερα σκουροκάστανα φαγωμένα και κακοπελεκισμένα δοκάρια. Αυτός ήταν καθισμένος πάνω στο πετρόχτιστο κρεβάτι κι αυτή ξαπλωμένη πάνω στο άβολο στρώμα του με ένα παλιό ρολόι να τους κοιτάει πίσω από το προσκέφαλο. Συνέχισε να την κοιτάει και να οσφρίζεται το άρωμα της απαλής επιδερμίδας της που τον έκανε να νιώθει μια απόλυτη γαλήνη μέσα του.
Η Αντιγόνη είχε διαλέξει αυτό τον παραδοσιακό οικισμό να περάσουν μαζί δυο νύχτες όταν πια τα σχέδια του ερχομού του είχαν γίνει πραγματικότητα. Ο Μενέλαος της είχε πει πως δεν είχε καμιά ιδιαίτερη προτίμηση και το μόνο που ήθελε ήταν να είναι μαζί της. Επί τρεις μήνες είχε πλάσει με τη φαντασία του αυτήν την πρώτη συνάντησή τους με χίλιους δυο τρόπους αλλά μέσα στη σιγαλιά αυτού του μικρού δωματίου ένιωθε πως ακόμα και η φαντασία του δεν μπορούσε να φτιάξει την ιδανική στιγμή που ζούσε εκείνη τη στιγμή. Εκεί μέσα στην άγρια Κρητική φύση με τον ήχο της απόλυτης ηρεμίας και το μυρωδάτο ανοιξιάτικο αέρα, στην καρδιά του αγαπημένου νησιού του, ένα ειδύλλιο μοναδικό είχε πάρει οστά και σάρκα κι ένιωθε πως η ζωή του είχε και πάλι αρχίσει. Την κοίταξε βαθιά μέσα στα καστανά της μάτια που λάμπανε με μια ξεχωριστή τρυφερότητα καθώς του χαμογέλασε και χάιδεψε τα γυμνά του μπράτσα. Είχαν κάνει έρωτα σα μεθυσμένοι εραστές πάνω σ’ ένα σύννεφο που τους ταξίδευε σε μαγικά ακρογιάλια ηδονής και τα σώματά τους ήταν ακόμα πολύ θερμά για να νιώσουν την ψύχρα του δωματίου. Η μουσική που έπαιζε τ’ αγαπημένα τους τραγούδια συνόδευε τις σιωπηλές σκέψεις τους μέχρι που ένα ξεχωριστό κομμάτι άρχισε να χαϊδεύει τ’ αυτιά τους. Η γλυκιά μελωδία από τις κιθάρες των Gypsy Kings άρχισε να παίζει το Montana και ο Μορφέας βάρυνε τα βλέφαρα της Αντιγόνης που αποκοιμήθηκε μέσα στη ζεστή αγκαλιά του Μενέλαου. Αυτός την κοίταξε και χαμογέλασε καθώς πέρασε το χέρι του μέσα στα πυκνά μαλλιά της και της απέθεσε ένα απαλό φιλί στο μέτωπο.
Το πρωί ο Μενέλαος σηκώθηκε χαράματα, όπως συνήθιζε και απαλά προσπαθώντας να μην ξυπνήσει την αγαπημένη του που κοιμόταν ακόμα βαριά περπάτησε προς το κατώφλι που οι πρώτες αχτίνες του ήλιου είχαν αρχίσει διαπερνούν. Έξω ο πρωινός αέρας ήταν ευωδιαστός από λεμονανθούς και γιασεμιά. Τα τιτιβίσματα των πουλιών μαζί με το απαλό θρόισμα των νεαρών φύλλων έπλαθαν μια συμφωνία που μόνο η φύση μπορεί να αποδώσει με τέτοια τελειότητα. Περπάτησε πάνω στο χώμα αφήνοντας όλες τις αισθήσεις του να απολαύσουν το τοπίο που τον τριγύριζε και ένα συναίσθημα απόλυτης ικανοποίησης ξεχείλισε μέσα του. Σκέφτηκε πως ίσως ήταν ο πιο ο τυχερός άνθρωπος στη γη και σηκώνοντας τα μάτια προς τον καταγάλανο ουρανό έστειλε μια νοηματική ευχαριστία προς το Θεό για την απόλυτη ευτυχία που του είχε χαρίσει. Ήθελε να σκύψει και να φιλήσει ετούτη την ιερή γη που πατούσε μα κρατήθηκε και απλά συνέχισε να κοιτάζει γύρω του ακουμπώντας την πλάτη του πάνω στον κορμό ενός δέντρου. Ήξερε πως μόνο πέντε μέρες απέμεναν αλλά γρήγορα έδιωξε τη θλιβερή σκέψη από το μυαλό του και με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο πάνω στο πρόσωπό του έφερε και πάλι στο μυαλό του τα λατρεμένα μάτια της Αντιγόνης(_)
 |
| μετάβαση στον προβληματισμό της ημέρας |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το