σε περιμένω παντού
Τάσος Λειβαδίτης
Σὲ περιμένω παντοῦ
Κι ἂν ἔρθει κάποτε ἡ στιγμὴ νὰ χωριστοῦμε, ἀγάπη μου,
μὴ χάσεις τὸ θάρρος σου.
Ἡ πιὸ μεγάλη ἀρετὴ τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι νὰ ᾿χει καρδιά.
Μὰ ἡ πιὸ μεγάλη ἀκόμα, εἶναι ὅταν χρειάζεται
νὰ παραμερίσει τὴν καρδιά του.
Τὴν ἀγάπη μας αὔριο, θὰ τὴ διαβάζουν τὰ παιδιὰ στὰ
σχολικὰ βιβλία, πλάι στὰ ὀνόματα τῶν ἄστρων καὶ τὰ
καθήκοντα τῶν συντρόφων.
Ἂν μοῦ χάριζαν ὅλη τὴν αἰωνιότητα χωρὶς ἐσένα,
θὰ προτιμοῦσα μιὰ μικρὴ στιγμὴ πλάι σου.
Θὰ θυμᾶμαι πάντα τα μάτια σου, φλογερὰ καὶ μεγάλα,
σὰ δύο νύχτες ἔρωτα, μὲς στὸν ἐμφύλιο πόλεμο.
Ἄ! ναί, ξέχασα νὰ σοῦ πῶ, πὼς τὰ στάχυα εἶναι χρυσὰ
κι ἀπέραντα, γιατὶ σ᾿ ἀγαπῶ.
Κλεῖσε τὸ σπίτι. Δῶσε σὲ μιὰ γειτόνισσα τὸ κλειδὶ καὶ
προχώρα. Ἐκεῖ ποὺ οἱ φαμίλιες μοιράζονται ἕνα ψωμὶ στὰ
ὀκτώ, ἐκεῖ ποὺ κατρακυλάει ὁ μεγάλος ἴσκιος τῶν
ντουφεκισμένων. Σ᾿ ὅποιο μέρος τῆς γῆς, σ᾿ ὅποια ὥρα,
ἐκεῖ ποὺ πολεμᾶνε καὶ πεθαίνουν οἱ ἄνθρωποι γιὰ ἕνα
καινούργιο κόσμο... ἐκεῖ θὰ σὲ περιμένω, ἀγάπη μου!
Σε περιμένω παντού γιατί δεν θέλω ούτε την αιωνιότητα ούτε όλα τα πλούτη του κόσμου χωρίς εσένα. Τα μάτια σου να με κοιτούν στοργικά είναι το μόνο πολύτιμο αγαθό στον κόσμο για ‘μένα! Όχι μόνο τα στάχυα είναι χρυσά γιατί σ’ αγαπώ, μα και τα δέντρα πρασινίζουν και το φεγγάρι ασημίζει τη γη και τα πουλιά τραγουδάνε γιατί εγώ σ’ αγαπώ όπως κανείς άλλος. Ότι και να κάνεις όπου κι αν πας, σ’ όπια γωνιά της γης κι αν προσπαθήσεις να κρυφτείς, εγώ θα σε περιμένω. Όσα χρόνια κι αν περάσουν όσα καλοκαίρια κάψουν τα κλήματα κι όσοι χειμώνες παγώσουν τις καρδιές, ακόμα και στον άλλο κόσμο, εγώ θα σε περιμένω αγάπη μου(_)
 |
| μετάβαση στον προβληματισμό της ημέρας |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το