το αηδόνι
Κώστας Βάρναλης
Τὸ ἀηδόνι
Μάννα, ζεστὴ ἀγουροξυπνᾷς μέσα σὲ χίλια ἀρώματα,
φῶτα πολλὰ καὶ χρώματα
καὶ μοναχὰ ἀπ᾿ τὸ γγίμα
τ᾿ ἀγέρα δένουν μέσα σου κόσμοι καὶ κόσμοι χύμα!
Ἐρωτοφύσημα κι᾿ ἐγὼ τὸ λαμπερό σου φλούδι
τὸ σπάω μὲ τὸ τραγούδι,
ποὺ τὴν ἁπλὴ χαρά μου
ὑψώνει στὰ μεσούρανα πλέον ἄξια ἀπ᾿ τὰ φτερά μου.
Μες᾿ στ᾿ ἄνθη τῆς ροδακινιᾶς, στῆς λεύκας τὴν κορφή,
ὅπου ἤσκιωμα βαθὺ
κι᾿ ὅπου κρύες βρυσοῦλες
πάω τῆς καρδιᾶς μου καὶ μετράω λαχτάρες καὶ τρεμοῦλες.
Μ᾿ ἀστροφεγγιὲς ὁλόβαθες, τριανταφυλλιὰ χαράματα,
μὲ φεγγαρομαλάματα
κι᾿ ὅταν σιγὰ κι᾿ ἀγάλι
βρέχει οὐρανὸς σὲ μιὰ μεριὰ κι᾿ ἠλιοφωτάει στὴν ἄλλη,
τοῦ λαρυγγιοῦ δονῶ ἀψηλά τη φουσκωμένη φλέβα
κι᾿ ἀνέβα ὁ ἀχὸς ἀνέβα
ὅλο καὶ πιὸ μεστώνει
καὶ τὸν ἀγέρα, ξέχειλον ἀπὸ ἡδονές, ματώνει.
Κι᾿ ὅταν σωπάσῃ μου ἡ καρδιὰ καὶ τὸ λαρύγγι σπάσῃ,
στὴ μαγεμένη πλάση
καὶ στὴν καρδιά, ποὺ νιώθει,
καιρὸ βαστᾷ ὁ ἀντίλαλος, καιρὸ πονᾶνε οἱ πόθοι.
Ὤ! δὲ θαμπώνει τὴ λαλιά μου θανάτου φοβέρα :
γῆς καὶ νεροῦ κι᾿ ἀγέρα
δὲν ξέρουνε τὰ γένη,
πὼς ὅ,τι ζεῖ καὶ χαίρεται, σύντομ᾿ ἀργὰ πεθαίνει.
Ὁ χορτασμένος ἔρωτας, τῆς ζωῆς οἱ γλυκάδες,
τῆς πλάσης οἱ ὀμορφάδες
ἔτσι βαθιά με ὁρίζουν,
ποὺ τῆς καρδιᾶς τὸ ξέσπασμα λυγμό μου τὸ γυρίζουν!
Μια απίθανη προσωποποίηση ενός μικρού πουλιού με την πιο μαγευτική φωνή στον κόσμο. Πόσο όμορφα αυτή η προσωποποίηση συμβολίζει την ίδια τη ζωή με τις ηλιόλουστες μέρες της και μαζί τις βροχερές της. Ο έρωτας, η ηδονή, η ομορφιά της φύσης όλα μαζί ένα κράμα που λέμε ζωή. Και τ’ αηδόνι συνεχίζει να τραγουδά χωρίς να σκέφτεται ποτέ το αναπόφευκτο τέλος, το τέλος που θα πάψει το τραγούδι του, το τέλος του θανάτου. Έτσι κι εμείς πορευόμαστε μέσα στ’ ατέλειωτα χρώματα της ζωής, μέσα στους χειμώνες και στα καλοκαίρια, στις χαρές και τις λύπες, μα πάντα μπροστά! Η αναπνοές διαδέχονται η μία την άλλη και η ζωή συνεχίζεται ανάμεσα στα ερείπια του θανάτου, στις πληγές των απογοητεύσεων μα και στην απίθανη ομορφιά που πολλές φορές ξεχνάμε πως είναι γύρω μας. Είμαστε άραγε αηδόνια που λησμονούμε το τραγούδι μας; Η ζωή ποτέ δε σταματά να ξετυλίγεται με ανεξίτηλα χρώματα μπροστά μας(_)
 |
| μετάβαση στον προβληματισμό της ημέρας |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το