κυματίζοντας σκέψεις - ο κρυφός πόνος

ο κρυφός πόνος

Έρχονται στιγμές που η θύμησή σου γυρίζει φωτεινή σαν την σελήνη και σε ταξιδεύει σε μέρες χαρούμενες, μέρες που σημάδεψαν για πάντα τη ζωή σου, μέρες που ήταν πρωτόγνωρες και ανεπανάληπτες.  Ένα άρωμα, μια εικόνα, ένα τραγούδι, κάποιες λέξεις, μπορούν να σε φέρουν τόσο μα τόσο κοντά σε κάτι μακρινό και περασμένο. Βυθίζεσαι μέσα σ’ αυτήν την ανάμνηση και χάνεσαι έστω και για λίγο μέσα στο συναίσθημα της συγκεκριμένης στιγμής και νιώθεις την καρδιά σου να γεμίζει από τον ενθουσιασμό που σου είχε δημιουργήσει και τότε. Περισσότερο από όλες τις άλλες αναμνήσεις αυτή που ίσως σου δίνει το μεγαλύτερο ψυχικό τάραγμα είναι ένας χαμένος έρωτας, μια ανεκπλήρωτη αγάπη που χάθηκε μαζί με τα χρόνια και ξεθώριασε μαζί με την μπογιά της ζωής σου. Η κοινή γνώμη είναι πως δεν πρέπει να γυρίζεις πίσω σε κάτι που δεν υπάρχει πια και μόνο πόνο μπορεί να σου φέρει αναζωπυρώνοντας κάποια αισθήματα που είναι καλύτερο να μένουν θαμμένα. Τα θαμμένα συναισθήματα είναι όμως σαν τους ρηχούς τάφους, αργά ή γρήγορα αρχίζουν και πάλι να μυρίζουν...

 Πιστεύω πως μπορείς να λες ψέμματα στους άλλους αλλά δεν πρέπει ποτέ να λες ψέμματα στον εαυτό σου. Κανείς δεν μπορεί ποτέ να νιώσει απόλυτα τον πόνο που κρύβεις μέσα σου και ίσως όσο κι αν προσπαθήσεις να τον εξηγήσεις σε τελική ανάλυση ίσως γίνεσαι κουραστικός. Είναι καλύτερο λοιπόν να κρατάς τη σιωπή σου, να ψεύδεσαι για την ευδαιμονία σου και να κρατάς τον πόνο βαθιά μέσα σου. Ούτως ή άλλως αυτός ο πόνος δεν είναι μια ασθένεια που κάποια μαγικά χαπάκια θα εξαλείψουν κι ούτε κάποιος μάγος θα κουνήσει το ραβδί του για να σε απαλλάξει οριστικά από αυτόν. Το να μην είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου όμως είναι ένα τραγικό λάθος που πιθανόν να έχει άσχημες επιπτώσεις. Δυστυχώς ένας τέτοιος πόνος όμως είναι πολύ βαρύς για πολλούς να αντέξουν και καταφεύγουν στον οποιαδήποτε τρόπο τους επιτρέπει να νιώσουν έστω και μια προσωρινή ανακούφιση.

Ο κρυφός ο πόνος είναι και θα είναι το αγκάθι που θα τρυπάει την καρδιά σου, αυτό που θα κουβαλάς μαζί σου σαν στίγμα, σαν το τατουάζ που δεν μπορείς ποτέ να σβήσεις(_)

---

μετάβαση στον προβληματισμό της ημέρας