προβληματισμός τετάρτης - ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΦΩΝΗ, ΕΧΟΥΝ ΟΜΩΣ ΟΛΑ Τ’ ΑΛΛΑ

Καληνωρίσματα. Γράφω συχνά εδώ στο yannidakis πως το μόνο που μας απέμεινε σε αυτή τη χώρα είναι να βασιστούμε και να εκμεταλλευτούμε κατάλληλα τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα. Γράφω για την ηλιακή ενέργεια, τον τουρισμό και είναι απόλυτα φυσιολογικό η συζήτηση να καταλήξει στην ιστορία μας. Μια ιστορία που δεν είναι απλά πλούσια, μέσα από τα βιβλία και τα κείμενα που οι αρχαίοι φρόντισαν να κληρονομήσουμε χιλιάδες χρόνια μετά, αλλά αναβιώνει τον πλούτο και μέσα από τα αμέτρητα μνημεία μας που βρίσκονται διάσπαρτα σε όλη την επικράτεια.

Θυμάμαι πριν χρόνια όταν είχα επισκεφτεί την Ημαθία, οπότε επισκέφτηκα φιλικό μου πρόσωπο που ανέλαβε να μου κάνει την ξεναγό. Πήγαμε στο Βέρμιο και την Παναγία τη Σουμελά, μπήκαμε στην Βεργίνα και τον τάφο του Φιλίππου και σε αρκετά ακόμα μνημεία. Όταν η φίλη μου στέρευε από σημεία ενδιαφέροντος, τότε η μελέτη μου από το διαδίκτυο την συμπλήρωνε. Η ίδια αιφνιδιάστηκε από το πόσα μνημεία σημαντικά ή λιγότερο σημαντικά υπήρχαν γύρω από τα χωριά της Βέροιας και της Νάουσας. Αμέτρητες ταμπέλες πολιτιστικού ενδιαφέροντος (χρώματος καφέ) ξεχυνόντουσαν παντού στον επαρχιακό δρόμο και ακριβώς έτσι έχουν τα πράγματα και στην Κρήτη. Σημεία τα οποία δεν μπορείς να βρεις στο διαδίκτυο, δεν μπορείς να διαβάσεις στα βιβλία, αν δεν σταματήσεις στην άκρη του δρόμου να δεις ο ίδιος, να περπατήσεις πάνω σε αυτές τις ιερές πέτρες έχοντας καταληφθεί από δέος.

Δυστυχώς όμως το σκηνικό που σας περιέγραψα χρειάζεται κονδύλια για να προωθηθεί, να διαφημιστεί και να συντηρηθεί. Να υποστηριχτεί δηλαδή ούτως ώστε πέρα από… δέος, να επιφέρει και οικονομικά οφέλη στο κράτος. Η σημερινή κατάσταση φέρνει μια Ελλάδα με μουσεία που δεν λειτουργούν, αρχαιολογικούς χώρους χωρίς φύλακες ή προσωπικό, μουσεία χωρίς ασφάλεια και άρα εύκολα θύματα ληστών όπως πρόσφατα στην Ολυμπία, αλλά και μουσεία όπως το αρχαιολογικό του Ηρακλείου, δεύτερο σε επισκεψιμότητα στην Ελλάδα παρακαλώ, το οποίο εδώ και χρόνια λειτουργεί σε περιορισμένο χώρο με περιορισμένα εκθέματα. Τα παραδείγματα είναι πολλά και βρίσκονται σε όλη την Ελλάδα! Προφανώς λόγω της πληθώρας τους αυξάνεται και το ποσό συντήρησης. Αυτή είναι η ευλογία και η κατάρα μας…

Αν μπορούσαν οι αρχαίοι αρχιτέκτονες, βασιλιάδες, έποικοι, κάτοικοι να μιλήσουν θα μαζευόντουσαν έξω από το Σύνταγμα με πανό γραμμένα στην αρχαία ελληνική και θα ζητούσαν να μιλήσουν στην “Εκκλησία του Δήμου” απαιτώντας κονδύλια συντήρησης των κτισμάτων και τοποθεσιών αυτών. Δυστυχώς όμως οι αρχαίοι αποτελούν ιστορία και τα μνημεία δεν έχουν φωνή. Έχεις όμως εσύ και πρέπει να προσπαθήσεις να στηρίξεις τα δικαιώματα τους. Να επισκέπτεσαι συχνά τα μνημεία του τόπου σου και να παροτρύνεις ντόπιους και ξένους να τα επισκέπτονται εκείνοι. Το ίδιο να κάνεις και στους τόπους που επισκέπτεσαι ανά την Ελλάδα. Οφείλεις να μάθεις την ιστορία του τόπου σου και σίγουρα κάθε περιοχής που επισκέπτεσαι. Να τιμήσεις την ιστορία σου και να την περάσεις ως γνώση στους απογόνους σου.

Ομολογώ πως ως παιδί δεν ήμουν λάτρης της ιστορίας. Αυτό μέχρι που διαπίστωσα πως η ιστορία δεν ήταν απλά μέρος των σελίδων ενός σχολικού βιβλίου, αλλά μνημεία επισκέψιμα που σε προκαλούν να δεις, να μυρίσεις, να αισθανθείς την ιστορία τρισδιάστατη, αληθινή, ρεαλιστική, ελληνική, δική σου!

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΜΙΛΗΣΕΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ (ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ) ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΣΑΣ :[