ταξιδέψτε στον Μουσικό Κωδικό ακούγοντας το κομμάτι συγχρόνως
Γνώρισε έναν τύπο που όλη του η ζωή είναι μία σελίδα. Την γράφει για πάντα, κάνει διορθώσεις, την ανταλλάσει, την μεταδίδει, την δέχεται πίσω, την επεξεργάζεται και την αλλάζει. Παίρνει τις λέξεις της και παίζει με τα γράμματά της. Μέσα από αυτή τη σελίδα μπορεί να κρύβει τα συναισθήματα του και να γράφει την αλήθεια του μέσα σε λέξεις που περιμένουν να διαβαστούν από κάποιον που θα ενδιαφερθεί να τις “διαβάσει”, που θα έχει την ικανότητα να “ανοίξει” τα μάτια του για να τις δει και ίσως κάποιος μπορεί ή θελήσει να τις υιοθετήσει. Μέσα από αυτή τη σελίδα, ο τύπος διαπιστώνει πως η ζωή δεν είναι τέλεια και η συνήθεια του ίσως τον φθείρει και τελικά μπορεί να μην αξίζει τον κόπο.
Αν μπορέσεις να διαβάσεις, θα δεις μία ματωμένη πληγή στην ψυχή του και το αίμα θα είναι κρυστάλλινο ώστε να καθρεφτίζει τα δικά σου συναισθήματα και να σε ωθήσει να προβληματιστείς κοιτώντας μέσα από την δική του διάλυση και που ξέρεις, ίσως ξεχάσεις έτσι τον πόνο σου.
Τώρα γνώρισε μια ψυχή που ακροβατεί ανάμεσα σε εμπειρίες, αναμνήσεις, σκέψεις, συναισθήματα, προβληματισμούς και σκέψεις για το μέλλον και τότε προσπαθεί να γράψει σε μια σελίδα για να τα αποτυπώσει όλα και να τα ξεκαθαρίσει, αφήνοντας όλα όσα τον δέσμευσαν από μια ζωή που παραμέρισε. Τώρα, σε κάθε νέο του βήμα, έμαθε να βλέπει το κίνδυνο και το ρίσκο που περιέχει και καθώς το τολμά, θυμάται όλα τα όνειρα που ακόμα δεν έχει σχηματίσει. Και ξέρει πως ίσως η ζωή του να μην είναι τέλεια ή να μην αξίζει να ασχοληθεί κανείς με αυτή, όμως κανείς δεν μπορεί να του στερήσει το συναίσθημα της ματωμένης του ψυχής. Τότε είναι που γράφει στη σελίδα αποτυπώνοντας όλη αυτή την εμπειρία. Σκέφτεται πως κάποιος θα ταυτιστεί, κάποιος θα δει τα δικά του συναισθήματα μέσα από τις λέξεις του. Εξαθλιώνεται, κόβει μικρά κομμάτια του εαυτού του ένα-ένα, όσο πιο επίπονα γίνεται, παραδίδοντας τον εαυτό του ώστε κάποιος να μπορέσει να ξεχάσει τον πόνο του διαβάζοντας τις αράδες.
Θα αξίζει όμως τον κόπο; Θα καταναλωθεί ουσιαστικά; Θα μπορέσει να τον διαβάσει κάποιος αναγνωρίζοντας κάθε σημασία από τις λέξεις του; Ίσως αναγνωρίσει δικά του συναισθήματα και ίσως κάποιον τρόπο να σωθεί. Για εκείνον και τη σελίδα δεν υπάρχει πλέον μέλλον. Διαλύονται σε κάθε λέξη που γράφεται. Ας επωφεληθεί τουλάχιστον κάποιος :[
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το