Μια φορά σε έναν καιρό στο τοπικό αστυνομικό τμήμα της πόλης, μία νεαρή γυναίκα έφτασε προσπαθώντας να μιλήσει εμπιστευτικά με 
κάποιον αστυνομικό:
- “Γεια σας. Θα ήθελα να αναφέρω μία εξαφάνιση. Πρόκειται για τον άντρα μου” είπε ψύχραιμα δείχνοντας όμως φοβισμένη.
- “Δηλώσεις για εξαφανίσεις, μετά από εικοσιτέσσερις ώρες” απάντησε αδιάφορα μία ένστολη.
- “Ξέρετε… ο άντρας μου αγνοείται περισσότερο από ένα μήνα” δήλωσε πιο έντονα με φοβισμένη φωνή.
Η ένστολη παρέπεμψε τη γυναίκα στο γραφείο του αστυνόμου Περάκη ο οποίος είχε ειδικότητα στις εξαφανίσεις.
κάποιον αστυνομικό:- “Γεια σας. Θα ήθελα να αναφέρω μία εξαφάνιση. Πρόκειται για τον άντρα μου” είπε ψύχραιμα δείχνοντας όμως φοβισμένη.
- “Δηλώσεις για εξαφανίσεις, μετά από εικοσιτέσσερις ώρες” απάντησε αδιάφορα μία ένστολη.
- “Ξέρετε… ο άντρας μου αγνοείται περισσότερο από ένα μήνα” δήλωσε πιο έντονα με φοβισμένη φωνή.
Η ένστολη παρέπεμψε τη γυναίκα στο γραφείο του αστυνόμου Περάκη ο οποίος είχε ειδικότητα στις εξαφανίσεις.
Αφού έδειξε σίγουρος για τον εαυτό του, καθησύχασε την τρομοκρατημένη γυναίκα και άρχισε να της ζητά πληροφορίες για τον άντρα της.
- “Ο άντρας μου είναι πολύ κοινωνικός. Ήταν πάντα σε διάφορες εκδηλώσεις, ιδιαίτερα φιλικός με τους πελάτες του, έχουμε πολλές παρέες και γενικά μια ιδιαίτερα προβεβλημένη ζωή. Με φίλους του από την πολιτική μάλιστα συζητούσανε το ενδεχόμενο να είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές. Υπέροχος σύζυγος, φανταστικός πατέρας και πάντα η ψυχή της παρέας. Δεν είχε ποτέ τάσεις φυγής, δεν έχει εχθρούς, είχε πάντα σιγουριά για τον εαυτό του και πάντα έδινε συμβουλές για σίγουρα βήματα στη ζωή όπως εμείς τα κάναμε. Το τελευταίο διάστημα ήταν προβληματισμένος με τις χαμηλές επιδόσεις στη δουλειά όμως πάντα φρόντιζε να είναι ευχάριστος”.
- “Γιατί αργήσατε τόσο πολύ να δηλώσετε την εξαφάνιση”; συνέχισε να ρωτά σκεπτικός.
- “Όπως σας είπα, ήταν πάντοτε υποστηρικτής στα σίγουρα βήματα. Δεν ήταν στην φιλοσοφία του να κάνει κάτι τέτοιο κι έτσι υποθέταμε πως είχε φύγει με κάποιον σκοπό” απάντησε με τύψεις η δυστυχισμένη γυναίκα.
- “Ο άντρας μου είναι πολύ κοινωνικός. Ήταν πάντα σε διάφορες εκδηλώσεις, ιδιαίτερα φιλικός με τους πελάτες του, έχουμε πολλές παρέες και γενικά μια ιδιαίτερα προβεβλημένη ζωή. Με φίλους του από την πολιτική μάλιστα συζητούσανε το ενδεχόμενο να είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές. Υπέροχος σύζυγος, φανταστικός πατέρας και πάντα η ψυχή της παρέας. Δεν είχε ποτέ τάσεις φυγής, δεν έχει εχθρούς, είχε πάντα σιγουριά για τον εαυτό του και πάντα έδινε συμβουλές για σίγουρα βήματα στη ζωή όπως εμείς τα κάναμε. Το τελευταίο διάστημα ήταν προβληματισμένος με τις χαμηλές επιδόσεις στη δουλειά όμως πάντα φρόντιζε να είναι ευχάριστος”.
- “Γιατί αργήσατε τόσο πολύ να δηλώσετε την εξαφάνιση”; συνέχισε να ρωτά σκεπτικός.
- “Όπως σας είπα, ήταν πάντοτε υποστηρικτής στα σίγουρα βήματα. Δεν ήταν στην φιλοσοφία του να κάνει κάτι τέτοιο κι έτσι υποθέταμε πως είχε φύγει με κάποιον σκοπό” απάντησε με τύψεις η δυστυχισμένη γυναίκα.
Ο Περάκης έφυγε με τη γυναίκα του αγνοούμενου για να μάθει περισσότερα για την καθημερινότητά του και σύντομα βρισκόταν σπίτι του όπου γνώριζε την κόρη του. Μια πεντάχρονη κορούλα που έδειχνε σε κακή κατάσταση από την απουσία του μπαμπά της. Με τη γυναίκα του, βλέπανε φωτογραφίες, μπήκανε σε κοινωνικά δίκτυα, ενώ εκείνη του εξηγούσε τις συνήθειες του. Ο Στέφανος Χαρίσης είχε μια κανονική ευτυχισμένη ζωή και ο Περάκης που έμεινε ως αργά στο σπίτι του, δεν μπορούσε να βρει ψεγάδια σ’ αυτήν. Έβλεπε μια πολύ όμορφη γυναίκα, μια υπέροχη κόρη και απ’ ότι αντιλαμβανόταν, απόλυτη κοινωνική αποδοχή. Τι ήταν αυτό που τον έκανε να εξαφανιστεί;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το