Καληνωρίσματα. Πριν μερικές ημέρες έγραφα πως τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας χαρακτηρίζονται για την… ευλυγισία τους στις απόψεις τους. Κάποιοι το ονόμασαν “κωλοτούμπα”. Ήσαν κατά του Μνημονίου και ξαφνικά έγιναν υπέρμαχοί του. Ήταν κάθετοι στην αυτοδυναμία τους, τώρα έχουν συμβιβαστεί με την λύση της συνεργασίας.
Ας μείνουμε σε αυτήν τη λέξη, της συνεργασίας. Διότι αρχικά, συνεργασία ήταν να φτιάξουν κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, τον κατά τ’ άλλα μεγάλο τους αντίπαλο (αυτό κι αν ήταν κωλοτούμπα) αλλά ούτε αυτό είχε αποτέλεσμα. Αφού η κομματική βουλευτική συνεργασία δεν είχε αποτέλεσμα, οδηγηθήκαμε σε εκλογές και η έννοια της συνεργασίας μόλις είχε πάρει διαφορετική διάσταση.
Πιο συγκεκριμένα, η συνεργασία μετατράπηκε σε προσχώρηση πρώην στελεχών του κόμματος πίσω σε αυτό. Λαμπρό παράδειγμα η Ντόρα Μπακογιάννη που διέλυσε το κόμμα της για να επιστρέψει στη Νέα Δημοκρατία από την οποία έφυγε με τον χειρότερο τρόπο όντας θύμα διαγραφής και δήθεν εκκαθάρισης της δήθεν παλαιάς αντίληψης. Μα και η Μπακογιάννη συνήθιζε να καταφέρεται με τα χειρότερα λόγια χρησιμοποιώντας συχνά-πυκνά βαρύτατες πολιτικές επιθέσεις εις βάρος και του κόμματος και του Σαμαρά προσωπικά. Μα ποτέ δεν έπαψε να είναι πολιτικός από τα σπλάχνα της Νέας Δημοκρατίας και ως εκ τούτου γιατί να μας κάνει εντύπωση η κωλοτούμπα της να επιστρέψει στο κόμμα που αγάπησε και μίσησε όσο τίποτα;
Μετά την Μπακογιάννη ή μάλλον και πριν και μετά, είδαμε πολλά στελέχη του ΛΑΟΣ, του κόμματος που τιμωρήθηκε μαζί με το ΠΑΣΟΚ, μένοντας εκτός Βουλής, να προχωρούν στο ισχυρό κόμμα της Δεξιάς. Η μέγιστη κωλοτούμπα από πρώην βουλευτές που μπροστά στον κίνδυνο να μείνουν εκτός Βουλής, έτρεξαν στην αγκαλιά της “μητέρας της Δεξιάς”. Μα κι αυτοί δεν έλεγαν πως η Νέα Δημοκρατία λαϊκίζει και δεν εκπροσωπεί πλέον τις αρχές ενός πατριωτικού δεξιού κινήματος;
Και η μεν (Μπακογιάννη) και οι δε (υπόλοιποι) δήλωσαν πως τάσσονται στη μάχη της προάσπισης του εθνικού συμφέροντος τώρα που απειλείται από την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ και τον κίνδυνο να κλέψει αυτό την πρώτη θέση και του επιπρόσθετους πενήντα βουλευτές. Τέτοιες φοβίες δεν είχαν επιδείξει ούτε όταν το ΠΑΣΟΚ τους γκρέμισε το 2009! Όμως η αλήθεια δεν είναι εκεί. Ανέκαθεν οι νεοδημοκράτες είχαν κόλλημα με την εξουσία. Την όποια εξουσία. Μόλις είδαν εκατέρωθεν πως μένουν εκτός Βουλής έτρεξαν να καρπωθούν θέσεις που άλλοι βουλευτές είχαν κερδίσει (μην ξεχνάτε πως στις επόμενες εκλογές θα έχουμε λίστα) με τη θέληση του λαού προδίδοντας τους όποιους ψηφοφόρους είχαν στα κόμματα που ανήκαν.
Μοναδική εξαίρεση ο Γιώργος Καρατζαφέρης που μάλλον λόγω πολιτικού εγωισμού έκλεισε τα αυτιά του στις σειρήνες και παρέμεινε στο κόμμα με το οποίο έγραψε ιστορία. Αλλά για αυτό είναι οι εξαιρέσεις. Για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Της κωλοτούμπας…
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΤΕ ΤΟ ΚΥΡΟΣ ΕΝΟΣ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΑΠΑΡΤΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ… ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ :[
Δεν σε ψηφίζουμε Τσίπρα, διότι δεν μπορείς να εγγυάσαι μισθούς. Όταν νομιμοποιήσεις εκατομμύρια λ/μ και βεβαίως μόλις το μάθουν θα πλακώσουν εδώ άλλες 10 φορές τόσοι (θα είναι βλάκες αν δεν έλθουν), για να βρεθούν οι παράδες για να τους δίνεις τα εκατομμύρια επιδόματα ανεργίας, θα πέσει ο μισθός μας κατακόρυφα. Θα παίρνουμε μισθό 40 ευρώ. Ή μήπως κάνω λάθος; Να σε ψηφίσουμε για να παίρνουμε 40 ευρώ τον μήνα; Για βλάκες ψάχνεις; Ήμασταν ΠΑΣΟΚ, ξαναρίχνουμε ΠΑΣΟΚ.
ΑπάντησηΔιαγραφήσεβαστή η άποψη σου φίλε μου :[
Διαγραφή