ας
Μελισσάνθη
Ἄς...
Σὲ τοῦτο τὸ μεταξύ,
ἂς παίζουμε μὲ τὶς λέξεις,
ἂς παίζουμε τῆς ὁμιλίας τὸ θεῖο παιγνίδι
ἀνύποπτοι ποιητὲς
ποὺ κλέψανε τὸ μυστικὸ
νὰ βλέπουνε καὶ ν᾿ ἀκοῦνε,
ν᾿ ἀγγίζουνε καὶ νὰ γνωρίζουνε τὰ πράγματα,
τὴν εἰκόνα τοῦ Κόσμου ξαναπλάθοντας
μ᾿ ἀστραφτερὲς λέξεις ἂς παίζουμε
καθὼς παιδιὰ μ᾿ ἀθώα χοχλάδια
ποῦ ξεβράστηκαν στ᾿ ἀκροθαλάσσι
μόλις ἀγγίζοντας τὴ μυστικὴ φωτιὰ
μόλις μαντεύοντας
τὸν κρύφιο κεραυνό,
μὲ χῶμα ἂς σκεπάζουμε καὶ στάχτη
τὴ φλόγα ποὺ οἱ θνητοὶ ν᾿ ἀγγίσουν δὲν τολμοῦν
δέσμιοι στὸ θάνατο
ἂς ξανοίγουμε τὶς χάρτινες βαρκοῦλες μας
μὲς στὸν ἀστραποβόλο ὠκεανό...
Με το χέρι του νου που κρατά το πινέλο, ας ζωγραφίσουμε τον κόσμο έτσι όπως τον πλάσαμε μέσα στη φαντασία μας. Όχι ότι ο κόσμος δεν είναι όμορφος έτσι που είναι αλλά όπως τ’ αλάτι νοστιμεύει το φαΐ έτσι κι ο ποιητής, ο πεζογράφος, ο σεναριογράφος μπορούν να νοστιμέψουν ακόμα πιο πολύ κι αυτόν τον όμορφο κόσμο. Ας παίξουμε με τις λέξεις που θα δώσουν την παράσταση σα καρικατούρες σε θέατρο σκιών. Αθάνατοι αρχαίοι προγόνοι, εσείς που δώσατε μιλιά στο νου, εσείς που ταιριάξετε τα σύμβολα να γίνουν λέξεις, εσείς που μας χαρίσατε αυτόν τον αθάνατο θησαυρό, ευλογημένοι κι αθάνατοι να μείνετε. Κι εμείς ας την κρατήσουμε αυτήν την ομορφιά, ας της δώσουμε τα φτερά που της αξίζουν κι ας συνεχίσουμε να παίζουμε να ζωγραφίζουμε και μαγεύουμε με τις λέξεις, τις μυριάδες τις λέξεις τις αληθινές κι ανεπανάληπτες λέξεις της Ελληνικής μας γλώσσας. Ας αφήσουμε τις λέξεις να μας οδηγήσουν εκεί που οι θνητοί δε μπόρεσαν να φτάσουν ποτέ, κι ας κυνηγήσουμε το άπιαστο όνειρο με την απόχη της λογοτεχνίας. Αθάνατη Ελληνική γλώσσα ΑΣ μείνεις για πάντα μαζί μας(_)
μετάβαση στον προβληματισμό της ημέρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το