προβληματισμός τρίτης ~ ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ ΝΑ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ EMAΣ

Καληνωρίσματα. Ανέκαθεν ο άνθρωπος είχε την ανάγκη να εκφράζεται. Στην αρχή, λίγο απότομα, ας πούμε σκοτώνοντας για να εξασφαλίσει τροφή, αργότερα απολυταρχικά με την εμμονή του να επιβάλλεται του πιο αδύναμου, όπως ο άσπρος στον μαύρο, ο άντρας στη γυναίκα, ο δυτικός στον αφρικανό.

Σήμερα η έκφραση έχει πολύ περισσότερες εκφάνσεις και ως εκ τούτου πρέπει να κατηγοριοποιηθεί. Ενδεικτικά αναφέρω πως ο καθένας μπορεί να εκφράζεται με τον τρόπο που μιλάει, που γράφει, που κοιτάζει, που χειρονομεί κλπ. Υπάρχει όμως ένας συγκεκριμένος τρόπος έκφρασης που δεν απαιτεί κίνηση ή σκέψη από εμάς. Είναι αυτό που εμείς αφήνουμε να σταλθεί σαν μήνυμα με το παρουσιαστικό μας και μόνο.

Χρησιμοποιώ την έκφραση ενός μικρού παιδιού που έτυχε να ακούσει να λέει κοιτώντας έναν περαστικό με τατουάζ: “μαμά, αυτός ζωγραφίζει το χέρι του όπως ζωγραφίζεις εσύ τα μούτρα σου”! Πόσο δίκιο έχει! Οι άνθρωποι εδώ και εκατοντάδες χρόνια ζωγραφίζουν στο σώμα τους σύμβολα, εικόνες, γράμματα ή απλά τονίζουν τα σωματικά χαρακτηριστικά τους με χρώματα στην περίπτωση του μακιγιάζ των γυναικών.

Οι μεν πρώτοι με τα τατουάζ, τι θέλουν να δηλώσουν; Γραμμένα ονόματα, σύμβολα, λογότυπα, αφηρημένη τέχνη. Μήπως έτσι δείχνουν την αφοσίωσή τους σε κάποιο πρόσωπο, ομάδα ή ιδέα; Σήμερα βλέπουμε νέους και νέες να αφήνουν επιδεικτικά ακάλυπτα σημεία του σώματός τους για να παρουσιάζουν τα σύμβολα αυτά. Σίγουρα θέλουν να εντυπωσιάσουν, να αυτοαναδειχτούν, ακόμα και να στείλουν το μήνυμά τους, όμως τελικά ποια είναι η δική μας αντίδραση; Πως λαμβάνουμε εμείς αυτό το μήνυμα;

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με το μακιγιάζ της γυναίκας. Νομίζω πως όλοι θαυμάζουμε μια γυναίκα που έχει τονίσει όμορφα το πρόσωπο ή και τα νύχια της, όμως πολύ συχνά οι ακρότητες στο μακιγιάζ σχολιάζονται αρνητικά. Άλλωστε οι υπερβολές ποτέ δεν βοήθησαν κανένα. Μήπως αυτός που τις τολμά έχει υπερβολική αυτοπεποίθηση ή αρκετή ανασφάλεια που μετατρέπεται σε λανθασμένη υπερπροσπάθεια; Μήπως και τα δύο μαζί;

Ένας άλλος τρόπος να εκφραστούμε μέσα από το σώμα μας είναι μέσα από την επεξεργασία του. Αναφέρομαι σε πλαστικές εγχειρήσεις που είτε διορθώνουν σημεία του σώματος μας όπως τις ρυτίδες στο πρόσωπο είτε τονίζουν χαρακτηριστικά του όπως το στήθος. Κακά τα ψέματα, ένα ενισχυμένο μπούστο είναι πάντα ευπρόσδεκτο για εμάς τους άντρες, όμως φανταστείτε μία γυναίκα που έχει παραφουσκώσει τα χείλη της και στην προσπάθεια της να τα κάνει σαρκώδη, τα κάνει γελοία! Και πάλι: Η υπερπροσπάθεια ίσως σημαίνει ανασφάλεια πέρα από την προφανή αυτοπεποίθηση.

Το σώμα λοιπόν και όχι η γλώσσα του σώματος που είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικό εργαλείο έκφρασης των συναισθημάτων, του ψυχικού μας κόσμου και των απόψεων μας.

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΣ ΠΩΣ ΕΣΕΙΣ ΕΚΦΡΑΖΕΤΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΑΣ :[