μία μητέρα περι-γράφει πως είναι να μεγαλώνεις την αυριανή γενιά, σήμερα
Πλησιάζοντας τα πρώτα γενέθλια του μωρού μου σε μόλις δύο ημέρες, αναρωτιέμαι πως πέρασε κιόλας ένας χρόνος! Πιστέψτε με, το ταξίδι δεν ήταν σύντομο, είχε και έχει πολλές δυσκολίες, πολλές εκπλήξεις, πολύ κούραση και ελάχιστο ύπνο. Φυσικά τίποτα δεν συγκρίνεται με την ικανοποίηση που παίρνω κάθε φορά που την βλέπω να μου γελάει, να με φιλάει και να αισθάνομαι πως με έχει ανάγκη όντας ακόμα τόσο εξαρτημένη από εμένα.
Ένας χρόνος λοιπόν πέρασε, όμως εννοείται πως είμαστε ακόμα στην αρχή. Τι μπορεί να σκέφτεται ή να προσδοκά ένας γονιός για το μέλλον ενός παιδιού που μεθαύριο θα σβήσει το πρώτο του κεράκι; Και ειδικά στις μέρες μας; Προφανώς θα ήμουν εκτός τόπου και χρόνου αν άρχιζα να αραδιάζω ελπίδες για μια γιατρό ή δικηγόρο όπως ως τώρα έκαναν οι γονείς. Οι καιροί είναι δύσκολοι οικονομικά και κοινωνικά. Τα παιδιά σήμερα είναι εκτεθειμένα σε ένα σωρό υλικούς, ψηφιακούς κινδύνους και εθισμούς. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ (ως τώρα) είναι πολύ εύκολο ο... “σωστός δρόμος” να λυγίσει καθώς η παραπληροφόρηση και η υπερπληροφόρηση έρχονται στα παιδιά μας τόσο εύκολα και προσιτά!
Κρίνοντας από τις εποχές που ζούμε, θα έλεγα πως θα έπρεπε να μου αρκεί να δω το παιδί μου να μεγαλώνει με υγεία, μακριά από εθισμούς που βλέπουμε σήμερα σε νεαρά παιδιά (κάπνισμα, αλκοόλ, παραμέληση μαθημάτων, ναρκωτικά κλπ.) Νομίζω πως με βάση τα δεδομένα θα πρέπει να ελπίζω σε πράγματα που το παιδί μου πρέπει να αποφύγει, πολύ περισσότερο απ’ ότι να πετύχει. Άλλωστε είμαι βέβαιη πως αν το παιδί μου παραμένει μακριά από τις σειρήνες της διαφθοράς, μπορεί και θα πετύχει πολλά πράγματα. Το ποια θα είναι αυτά, το αφήνω σε εκείνη και Τον Θεό.
Εσείς τι προσδοκίες έχετε από τα παιδιά σας;
μετάβαση στον προβληματισμό της ημέρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το