Καληνωρίσματα. Η λέξη χρέος έχει γίνει μία λέξη, ένας όρος –αν θέλετε- που αποτελεί μέρος της καθημερινότητάς μας στις συζητήσεις, τις σκέψεις, τις υποχρεώσεις και την πραγματικότητά μας. Αν είστε από τους τυχερούς που δεν χρωστάτε σε τράπεζες και δάνεια, τότε αποκλείεται μετά από τα φετινά ραβασάκια να μην έχετε χρέη προς το δημόσιο, σε εφορίες, χαράτσια και πάει λέγοντας…
Η πλειοψηφία των πολιτών αδυνατεί να φέρει εις πέρας τις νέες υποχρεώσεις του, τουλάχιστον αυτήν την χρονιά που όλα είναι τόσο βασανιστικά καινούρια και μέχρι να βάλει σε τάξη έναν νέο προγραμματισμό βασιζόμενο στα νέα οικονομικά μεγέθη τόσο σε έσοδα όσο και σε έξοδα. Πολλοί, απλά αγνοούν τα έξοδα προς την εφορία και απλά δεν αγχώνονται γνωρίζοντας πως κάποια στιγμή θα κάνουν κάποιο διακανονισμό. Είναι οι τύποι που έχουν μάθει να ζουν με την ασυνέπεια και την μη τακτοποίηση των υποχρεώσεων τους. Υπάρχουν όμως και οι άλλοι, εκείνοι που σήμερα αντιμετωπίζουν μια πρωτόγνωρη κατάσταση για αυτούς, αφού για πρώτη φορά χρωστάνε ποσά που δεν μπορούν να αποπληρώσουν, που για πρώτη φορά θα φανούν ασυνεπείς στις όποιες υποχρεώσεις τους. Αυτή η κατηγορία των ανθρώπων αγχώνεται, πανικοβάλλεται, φθείρεται.
Το κράτος οφείλει να αναγνωρίσει πως υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά αδυνατούν να αποπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς αυτό. Δεν είναι ζήτημα (καλής) θέλησης, αλλά πραγματικής ευχέρειας. Τι γίνεται σε αυτήν την περίπτωση; Πως το κράτος μπορεί να βοηθήσει τους πολίτες να παραμείνουν συνεπείς; Νομίζω πως μπορεί κανείς να σκεφτεί αρκετούς τρόπους, όπως για παράδειγμα να δώσει περισσότερο χρόνο στον οφειλέτη ή να τον βοηθήσει με περισσότερες δόσεις αποπληρωμής των χρεών του.
Ακόμα και αν είναι τεράστια η ανάγκη για ζεστό χρήμα στα ταμεία του κράτους, δεν μπορείς να βγάλεις από τη μύγα ξύγκι, οπότε σκέψου κάτι… εναλλακτικό, όπως αυτό που έγινε στο Ηράκλειο όταν οικογενειάρχης άνεργος πολίτης συνελήφθη για χρέη πέντε χιλιάδων ευρώ προς το Δημόσιο! Σε αυτό το σημείο κάνω την υπέρβαση και δεν μπαίνω στην διαδικασία να συγκρίνω το γεγονός με τους μεγαλοοφειλέτες που όχι μόνο έχουν καταστρέψει τη χώρα, αλλά κυκλοφορούν ελεύθεροι κι από πάνω. Ο οφειλέτης βρέθηκε πίσω απ’ τα κάγκελα, για λίγο όμως, αφού με προσωπική παρέμβαση του πρωθυπουργού, ο άνεργος αφέθηκε ελεύθερος και σε αντάλλαγμα προσλήφθηκε στον Δήμο Ηρακλείου για να εργάζεται αμισθί για όσο χρονικό διάστημα αντιστοιχεί στην οφειλή του.
Όπως βλέπετε, αν υπάρχει θέληση και βούληση από τα πάνω “πατώματα”, είναι εύκολο να βρεθεί μία πρακτική λύση. Ο πολίτης θα προσφέρει τις υπηρεσίες του στο κράτος που η πολιτική του δεν είναι ικανή να δημιουργήσει προϋποθέσεις ώστε αυτός ο πολίτης να εργάζεται και κατά συνέπεια να μπορεί να πληρώνει τις υποχρεώσεις του στο κράτος. Για το τι κάνει με τις υποχρεώσεις του στην οικογένεια του αναφορικά με τα είδη πρώτης ανάγκης είναι μια άλλη (πολύ πονεμένη) ιστορία.
Αν λοιπόν υπάρχει λίγη καλή θέληση και ελάχιστη φαντασία, η λύση μπορεί εύκολα να βρεθεί. Και δεν είναι μόνο αυτή που είδαμε παραπάνω. Είμαι βέβαιος πως όλοι μας μπορούμε να βρούμε περισσότερες επιλογές για τους οφειλέτες προς το κράτος. Εδώ θα χρειαστώ την βοήθεια σας :[
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το