ΠΡΟΒΛΗMAΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ αφού κανέναν δεν ικανοποιεί η απόφαση των ευρωπαϊκών εταίρων

Καληνωρίσματα. Εδώ και μερικές μέρες και ύστερα από πολλές υπερβάσεις οι ευρωπαίοι εταίροι κατάφεραν να φτάσουν σε μία συμφωνία ώστε να εκταμιεύσουν χρήματα που είναι απαραίτητα για την ελληνική οικονομία. Ο Σαμαράς στο διάγγελμά του είχε θριαμβευτικό τόνο, οι υπόλοιποι ξένοι πολιτικοί ήταν μάλλον ανακουφισμένοι κι όμως οι περισσότεροι από πεντακόσια εκατομμύρια κάτοικοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν από φοβισμένοι έως οργισμένοι. Γιατί;

Όπως έγραψα εκείνο το βράδυ στο “σχόλιο τσι μέρας” σχολιάζοντας τα γεγονότα: Ένας ακόμη βραχνάς τελείωσε για τη χώρα μας (μέχρι τον επόμενο;) και θριαμβευτικά μπορούμε να φωνάζουμε πως σωθήκαμε, μείναμε στο ευρώ, δεν θα χρεοκοπήσουμε και σε λίγα χρόνια θα επιστρέψουμε στην ανάπτυξη. Ας βγούμε στους δρόμους με ελληνικές σημαίες, ας ανάψουμε καπνογόνα, ας κορνάρουμε στα αυτοκίνητα και ας τραβήξουμε τα γκάζια να στριγκλίζουν οι εξατμίσεις φωνάζοντας "ελλάς ολέ-ολέ". Όλα, μέχρι να αρχίσουν να εφαρμόζονται και τα νέα μέτρα που ψηφίστηκαν τις προάλλες. Με αυτό το ειρωνικό σχόλιο λοιπόν, καυτηρίασα την απόφαση του νέου κουρέματος και του δανεισμού. Πάντως, αν το δεις από την πλευρά της Ελλάδας –έτσι όπως γίναμε- αυτή ήταν όντως μία θετική απόφαση. Πιο καλή από το να μην παίρναμε τελικά τα χρήματα, πιο καλή από το να βρισκόμασταν σε ένα αδιέξοδο που θα μας οδηγούσε εκτός ευρώ. Αν όμως οι έλληνες είναι οργισμένοι, είναι διότι θα δουν τον νέο δανεισμό να προορίζεται για χρήματα που στην πλειοψηφία τους δεν θα φτάσουν στην αγορά και την τσέπη του έλληνα. Αν προσθέσουμε σε αυτό τις νέες μελέτες που έδειξαν πως η Ελλάδα θα βγει στις αγορές ακόμα και το 2020, τότε γίνεται προφανές πως αυτό το “κουπί” της κρίσης θα το τραβάμε για πολύ ακόμα.

Φυσικά αυτό το 2020 είναι εντελώς πλασματικό. Πως μπορούμε πλέον να εμπιστευτούμε μία τέτοια μελέτη; Προφανώς δεν μπορούμε να πιστέψουμε κανέναν από τους πολιτικούς που από το 2009 (αλλά και αρκετές δεκαετίες νωρίτερα) μας ενημέρωναν λανθασμένα για την περίοδο που θα κρατούσε η κρίση και τα… μέτρα λιτότητας. Το ίδιο συμβαίνει και με τους οικονομολόγους που δημοσιεύουν μελέτες όπως η παραπάνω με νούμερα και χρονολογίες που έως τώρα ουδέποτε επαληθεύτηκαν. Και να είστε σίγουροι πως δεν είναι εύκολο να προβλέψεις τα οικονομικά μεγέθη σε ευμετάβλητα περιβάλλοντα. Το βλέπω καθημερινά στην δική μου δουλειά που λόγω της κατάστασης αναγκάζομαι συνεχώς να αναθεωρώ. Πότε λοιπόν τελειώνει η λιτότητα; Κανείς δεν ξέρει αν και πότε θα τελειώσει.

Αλλά ας μην είμαστε εγωιστές. Εμείς είμαστε μόλις δέκα από τα πεντακόσια εκατομμύρια πολιτών της Ένωσης. Ας δούμε τι σημαίνει αυτή η απόφαση για αυτούς. Ας μην γελιόμαστε, είτε μιλάμε για ισπανούς, πορτογάλους και ιταλούς που βιώνουν επίσης βάναυσα την κρίση, είτε μιλάμε για Γάλλους, Άγγλους, Ούγγρους και Σλοβάκους, το φάντασμα της κρίσης και της ύφεσης είναι υπαρκτό. Όλοι έχουν επηρεαστεί από αυτό έστω και ψυχολογικά, ακόμα κι αν κρίση για κάποιους λαούς σημαίνει πιο αμυντικές πολιτικές (προσέχουμε για να έχουμε ή προσέχουμε για να μην γίνουμε σαν τους Έλληνες), όμως μετά την προχθεσινή απόφαση οι απώλειες είναι υπαρκτές και μετρήσιμες. Οι κυβερνήσεις των χωρών της ευρωζώνης που χρηματοδοτούν βασικά τη χώρα μας, όπως η Γερμανία, η Φιλανδία, η Ολλανδία κλπ. καλούνται να γυρίσουν στις χώρες τους και να επικυρώσουν την διεθνή συμφωνία από τα τοπικά εθνικά κοινοβούλιά τους. Θα πρέπει δηλαδή να παραδεχτούν πως από τον κακό χειρισμό τους, έχασαν χρήματα τα οποία διοχετεύτηκαν στο χρέος της Ελλάδας. Αν εμάς δεν αρέσει όλο αυτό, πως λέτε να φαίνεται στους συν-ευρωπαίους πολίτες;

Είναι τώρα εύκολο να διαπιστώσει κανείς γιατί στο εξωτερικό έχουν κακή άποψη για εμάς, γιατί θεωρούν πως μας χρηματοδοτούν για να ζούμε και άλλα λαθεμένα. Όμως χωρίς να έχω ίχνος οικονομικών ή πολιτικών γνώσεων, αναρωτιέμαι αν τα είκοσι έξι μέλη ζημιώνονται και οι έλληνες οδηγούνται σε μία πολιτική, οικονομική και κοινωνική πτώχευση, τότε μήπως είναι η όλη προσέγγιση λάθος; Μήπως από το σήμερα και το αύριο όπως μαρτυρούν οι εκτιμήσεις, δεν επωφελείται κανείς μας; Τότε… γιατί συνεχίζουμε να πορευόμαστε έτσι; Μήπως να πάμε πάλι απ’ την αρχή; Ότι κι αν η ‘αρχή’ σημαίνει :[

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ… ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΑΠΟΦΑΗΣ