ταξιδέψτε στον Μουσικό Κωδικό ακούγοντας το κομμάτι συγχρόνως
Κάθε μέρα που ξυπνάς φοβάσαι ή εύχεσαι πως μπορεί να είναι η τελευταία. Τι άλλες ενδείξεις να αναζητάς πια σε αυτή τη ζωή; Τα έζησες όλα. Γεύτηκες την δόξα και ύστερα βυθίστηκες στο απόλυτο κενό σε μια ελεύθερη πτώση χωρίς βάθος. Αυτό μοιάζει πολύ με το τέλος, σκέφτεσαι και συνεχίζεις μία ακόμα ημερολογιακή ημέρα κρατώντας την ανάσα σου για όσα λεπτά, όσες μέρες, όσα χρόνια μπορείς. Ξέρω πως κάθε σου δραστηριότητα είναι σχεδόν καταναγκαστική. Σαν να κινείται η Γη πολύ αργά πια για σένα και η καρδιά σου να καίγεται καθώς χτυπά. Ναι, κάπως έτσι φαίνεται να είναι το τέλος. Δεν το είχες προβλέψει, δεν το είχες ονειρευτεί έτσι, όμως ποιος σου είπε πως σου πέφτει λόγος; Πως ξέρεις πως δεν χρωστάς; Πως δεν πληρώνεις εδώ το τίμημα για κάτι άλλο, πολύ μεγάλο; Πως μπορείς να κρίνεις εσύ την ψυχή με τα δικά σου κριτήρια;
Ξέρεις πως δεν μπορείς να τα βάλεις με την ροή της ζωής, γι’ αυτό μην την περιμένεις. Άσε την Γη να γυρίσει στον ρυθμό της και τον Ουρανό να πέσει. Κοίτα τα θρύψαλα πως απλώνονται στα πόδια σου. Βλέπεις φωτιές, αίμα, πόνο και θλίψη. Βλέπεις προδοσία και υποκρισία κι όμως στα γυάλινα συντρίμμια καθρεφτίζεται το σώμα σου όρθιο. Ναι, αντέχεις από την ελεύθερη πτώση. Είσαι ακόμα εκεί, επιζώντας από κάθε τραγωδία που στην μάχη που δώσατε νίκησες ξανά!
Τώρα κάνε μια αναδρομή. Κάπως έτσι δεν ξεκίνησες; Από μία ζωή γεμάτη χαμόγελα, έπεσες στο υπόγειο της γης των ευκαιριών. Εκεί μόχθησες, ονειρεύτηκες (την επιστροφή ή την νίκη στη ζωή) και γεύτηκες (και τότε) πως είναι να επιβιώνεις. Χιλιάδες μίλια μακριά, χωρίς κανέναν κοντά σου από αυτούς που μπορείς να βασιστείς, εκεί όπου οι κόσμοι, τα συμφέρονται και τα συναισθήματα συγκρούονται, εκεί που όταν ξυπνάς βλέπεις ένα μαύρο. Εκεί έδωσες το πρώτο δείγμα της αντοχής σου. Δεν ήσουν ένα πιόνι της ζωής. Δεν κατάφερες να γίνεις ένας από αυτούς. Όχι στην καρδιά.
Και κάπως έτσι ζεις την ζωή σου, βγαλμένη μέσα από μια κινηματογραφική περιπέτεια όπου ο πρωταγωνιστής δοκιμάζεται όταν δεν ξέρει ποιον να εμπιστευτεί, όταν ο κίνδυνος παραμονεύει πίσω από ψεύτικα χαμόγελα, εύγευστα martini και πολυτελείς περιουσίες. Σε μια περιπέτεια που η μεγάλη του αγάπη αποδεικνύεται σύμμαχος του κακού και ο πρωταγωνιστής με ένα ατσαλάκωτο χαμόγελο ξεπερνά τα εμπόδια αφήνοντας τον Ουρανό να πέσει. Όταν πια θρυμματιστεί θα ξέρει πως εκείνος θα στέκεται ακόμα όρθιος και δυνατός θα αντιμετωπίσει την επόμενη πρόκληση. Και στο τέλος… θα είναι εκεί, χαλαρός, απολαμβάνοντας απλές στιγμές παρέα με τα αγαπημένα του πρόσωπα. Στον κόσμο της ελεύθερης πτώσης :[
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
Σ' ευχαριστώ που περιέγραψες τη ζωή μου με απόλυτη διαφάνεια...Ας πέσει λοιπόν ο ουρανός ξανά για τρίτη φορά...δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος γιατί έχω πεθάνει κι όλας 2 φορές(_)
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις... οι ήρωες είναι βγαλμένοι από ανθρώπους, όπως και οι άνθρωποι εύκολα μπορούν να ταυτιστούν με ήρωες ακόμα κι αν μοιάζουν ανίκητοι και έχουν εντυπωσιακές ιστορίες να διηγηθούν.
ΔιαγραφήΕίσαι στο Skyfall λοιπόν :[
πολύ καλό κείμενο, πολύ καλή μεταφορά/περιγραφή.. ένα πάρα πολύ ωραίο τραγούδι που άξια συνοδεύει μια πάρα πολύ ωραία ταινία όπως όλοι λένε!
ΑπάντησηΔιαγραφήτο τραγούδι είναι πολύ ωραίο πράγματι. Νομίζω πως δίκαια συνοδεύει την συγκεκριμένη ταινία & μου έδωσε την ευκαιρία να γράψω μια ωραία ιστορία που αντικατοπτρίζει τον ήρωα αλλά και κάποιον που θα μπορούσε να ταυτιστεί μαζί του :[
Διαγραφή