Καληνωρίσματα. Είναι σχεδόν ένας μήνας από τότε που πέρασε η ημέρα της επετείου της εικοστής ογδόης Οκτωβρίου όπου πολύς λόγος έγινε για το αν θα γινόταν η παρέλαση, με τι μέτρα ασφαλείας, με ποιους επισήμους στην εξέδρα, με πόσο κόσμο και από τι απόσταση και ένα σωρό ζητήματα που κανονικά δεν θα έπρεπε να απασχολούν τον σχεδιασμό μίας παρέλασης που εορτάζει μία εθνική επέτειο, όμως μετά τα περσινά αίσχη της εικοστής πέμπτης Μαρτίου του 2012 οι συζητήσεις έγιναν απαραίτητες. Όλα αυτά για να μπορέσουν κάποιοι να παρελάσουν. Ένας από αυτούς είναι και ο μαθητής δευτέρας Λυκείου, Γιώργος Αντωνακάκης με τον οποίο είχα μια σύντομη αλλά ενδιαφέρουσα συνομιλία.
Γιώργο, η παρέλαση ολοκληρώθηκε κάτω από πρωτοφανή μέτρα ασφαλείας. Πως αισθανόσασταν;
Εντάξει, δεν ήταν το καλύτερο. Επειδή εγώ παρελαύνω χρόνια, θυμάμαι πόσο ωραία ήταν με τον κόσμο κοντά. Τώρα ήταν παράξενα. Πολλά παιδιά φοβόντουσαν μήπως αρχίσουν επεισόδια και βρεθούμε στη μέση.
Εσείς αλήθεια με ποιο “στρατόπεδο” ήσασταν;
Είμαστε κι εμείς μέλος της κοινωνίας. Ξέρουμε τι γίνεται. Δεν έχουμε κανέναν σεβασμό σε αυτούς που βρισκόντουσαν στην εξέδρα, όμως είχαμε συμφωνήσει από το σχολείο να επιτελέσουμε το έργο μας χωρίς να δημιουργήσουμε προβλήματα που ίσως προκαλούσαν. Θέλαμε να τιμήσουμε την ημέρα και το σχολείο μας και όχι να τα ρεζιλέψουμε.
Αυτό σημαίνει πως ήσασταν υπέρ της τέλεσης της 
παρέλασης και κατά αυτών που ήθελαν να την εμποδίσουν;
παρέλασης και κατά αυτών που ήθελαν να την εμποδίσουν;
Όχι ακριβώς. Εμείς είμαστε με τον κόσμο. Αυτόν που θέλει να εκφράσει τα προβλήματά του. Όμως δεν βρίσκουμε τον λόγο που όλο αυτό πρέπει να γίνει σήμερα (σ.σ. 28/10/2012). Στην επόμενη διαδήλωση θα τρέξουμε με τον κόσμο εναντίον των πολιτικών για να εκφράσουμε την αντίθεσή μας. Απλά η παρέλαση είναι άσχετη.
Για την αυξημένη παρουσία της αστυνομίας τι έχεις να πεις;
Εμάς ήρθαν και μας είπαν να μην φοβόμασταν. Πως οι αστυνομικοί είναι εδώ για να μας προστατέψουν και απλά να γίνει η παρέλαση. Δεν θέλουν να προκαλέσουν και να γίνουν μάχες.
Είπες ότι έχεις ξαναπαρελάσει. Τι σημαίνει για εσένα το να παρελαύνεις σε μία τόσο σημαντική ημέρα; Τι αντιπροσωπεύει για εσένα αυτή η μέρα;
Ξέρω πως αν δεν ήταν αυτοί οι άνθρωποι να πολεμήσουν τότε, δε θα μιλούσαν σήμερα για τη χώρα που αντιστάθηκε τόσο πολύ στην κατοχή. Αισθάνομαι κι εγώ λίγο από αυτήν την περηφάνια όμως σήμερα δεν υπάρχουν πολλοί λόγοι για να είμαστε περήφανοι. Μάλλον που η απογοήτευση υπερτερούν όλων.
Μακάρι αυτό να αλλάξει σύντομα και εμείς να φτιάξουμε έναν κόσμο τον οποίο θα παραλάβετε για να είστε περήφανοι :[
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το