Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕMΠΤΗΣ ~ το νέο πολιτικό σκηνικό της πολύπαθης ελλάδας πρέπει να έρθει σε ‘ρικσυ’ με το κατεστημένο

Καληνωρίσματα. Το τελευταίο διάστημα γράφονται καθημερινά ατέλειωτες πολιτικές αναλύσεις για την πολιτική κατάσταση στην χώρα μας. Ότι κι αν γράφεται, είναι βέβαιο πως η πολιτική σκηνή στην Ελλάδα βρίσκεται σε ένα μεταβατικό στάδιο. Τα άκρα πολώνονται, οι παραδοσιακές (πολιτικές) δυνάμεις έχουν απαξιωθεί τόσο πολύ που τα ίδια τα στελέχη τους αναζητούν δραστικούς τρόπους να τα αναστήσουν και κάπως έτσι αναμένουμε το πολιτικό αύριο στην Ελλάδα.

Το αύριο αυτό ξεκίνησε με την πολιτική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ και πιο συγκεκριμένα με τα νούμερα δημοσκοπήσεων που δίνουν ξανά την ελπίδα στον Τσίπρα να γίνει πρωθυπουργός (διάβασε την επόμενη εβδομάδα στο yannidakis) παρά το φιάσκο του Ιουνίου. Την ίδια ώρα, το ακροδεξιό άκρο που πλέον εκπροσωπείται από την Χρυσή Αυγή έχει βρει το δικό της σημαντικό τομέα στήριξης.

Αν θέλετε όμως να μιλήσουμε για πραγματική πολιτική γυρνάμε στον περασμένο Οκτώβριο όπου ο Ανδρέας Λοβέρδος έκανε δηλώσεις περί νέου πολιτικού φορέα. Ακολούθησε ο Νοέμβριος όπου ο Χρυσοχοΐδης αναφέρθηκε στην ανάγκη ύπαρξης ενός νέου πολιτικού φορέα με φιλοευρωπαϊκό προσανατολισμό και τώρα, αρχές Δεκεμβρίου το νερό μπήκε στο αυλάκι και αυτό το κόμμα παρουσιάστηκε με κάθε επισημότητα.

Ο Λοβέρδος λοιπόν, βουλευτής ΠΑΣΟΚ, έφτιαξε ένα νέο imageκόμμα αφήνοντας την συγκυβέρνηση με εκατόν πενήντα βουλευτές, χωρίς πλειοψηφία δηλαδή. Θεωρητικά αυτό δεν πρέπει να ανησυχεί το Μέγαρο Μαξίμου αφού αφενός δηλώνει με πάθος πως δεν πρόκειται να πάρει κι άλλα επίπονα αντιλαϊκά μέτρα άρα δεν θα υπάρχει ο φόβος παρουσίας νέων ανταρτών βουλευτών και αφετέρου ο ίδιος ο Λοβέρδος δήλωσε πως θα εξακολουθήσει να στηρίζει την συγκυβέρνηση, χωρίς σε καμία περίπτωση να θέλει να δημιουργήσει πρόβλημα στο ΠΑΣΟΚ και στα εσωτερικά του. Αυτό βέβαια αντιλαμβανόμαστε όλοι πως είναι ένα ψέμα, το οποίο με αξιοζήλευτα αντανακλαστικά αντιλήφθηκε ο πρόεδρος του κόμματος, Βενιζέλος που φρόντισε να διαγράψει αμέσως τον επαναστάτη Λοβέρδο. Αν σας θυμίζει τον Σαμαρά που έφυγε από την Νέα Δημοκρατία δημιουργώντας την Πολιτική Άνοιξη (και κατέληξε πρωθυπουργός της χώρας…), σκεφτείτε ξανά.

Μία μόλις μέρα μετά την ανακοίνωση του νέου κόμματος, ήρθαν στην επιφάνεια τα πρώτα σενάρια συνεργασιών. Ακούστηκαν τα ονόματα των Διαμαντοπούλου και Χρυσοχοΐδη οι οποίοι είναι γνωστό πως στηρίζουν την συγκυβέρνηση αλλά βρίσκονται σε ρήξη με τον Βενιζέλο και άρα με το ΠΑΣΟΚ… Τα σενάρια περιείχαν και ολίγο από Δημοκρατική Αριστερά η οποία είναι γνωστό πως αποτελεί την πιο “καθαρή” κυβερνητική παρουσία. Αν ο Λοβέρδος καταφέρει να συνεργαστεί με τον Κουβέλη είτε με μία συγχώνευση, είτε με απλή συνεργασία, τότε αυτομάτως λαμβάνει ιδιαίτερη βαρύτητα στο πολιτικό σκηνικό.

Το ποιο; Πως ένα ακόμα αποκτά πολιτική ταυτότητα στο ελληνικό πολιτικό χάλι; Η απάντηση κρύβεται ίσως στο όνομα του κόμματος αυτού. Η Ριζοσπαστική Κίνηση imageΣοσιαλδημοκρατικής Συμμαχίας (ΡΙΚΣΥ) φιλοδοξεί να καθιερωθεί στον κεντροαριστερό χώρο, δηλαδή κάπου μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν είναι και τόσο εύκολο βέβαια, γιατί και τα δύο κόμματα έχουν κάνει μία δεξιά μετατόπιση. Πριν παρεξηγηθώ από τους αναγνώστες και φίλους του ΣΥΡΙΖΑ να εξηγήσω πως εννοώ πως το ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει να σκέφτεται ως μελλοντική κυβέρνηση και άρα πιο ώριμα, υπεύθυνα και λιγότερο επαναστατικά και αναρχικά (ελπίζω) και το ΠΑΣΟΚ έχασε πλήρως την αριστερή του κατεύθυνση όταν από το 2009 (καλώς ή κακώς) άσκησε ακραία αντιλαϊκή πολιτική κόντρα στις παραδοσιακές πεποιθήσεις του. Αν ο Λοβέρδος καταφέρει να γεφυρώσει αυτό το χάσμα θα έχει κερδίσει. Θα έχει κερδίσει όλους αυτούς τους ψηφοφόρους που κάποια στιγμή στην ζωή τους ψήφισαν το ΠΑΣΟΚ που ιδεολογικά πίστεψαν πως αποτελεί το καλύτερο κόμμα για την Ελλάδα (αλλά τελικά προδόθηκαν). Ο Λοβέρδος διατηρεί τις απόψεις περί παραμονής στην ευρωζώνη και καλές σχέσης με την Ευρώπη, απλά στοιχηματίζει σε μία κοινωνική πολιτική που οι παραδοσιακές δυνάμεις δεν κατάφεραν να ασκήσουν. Θα πρέπει εξάλλου να υπερβεί τον κανόνα που θέλει κανένα νέο πολιτικό κόμμα να μην ευημερεί. Και έρχομαι στο ερώτημα-πρόκληση: που είναι η Μπακογιάννη;

Να λοιπόν μια ιστορική ευκαιρία για τον Λοβέρδο: Πετυχαίνει και μένει στην ιστορία αλλάζοντας για πάντα το πολιτικό σκηνικό ή απλά δεν καταφέρνει να αλλάξει κάτι και όντας εκτός των παραδοσιακών δυνάμεων, σβήνει πολιτικά συμπαρασέρνοντας και όσους τον πίστεψαν. Εγώ του εύχομαι καλή επιτυχία, όχι επειδή κατ’ ανάγκη συμπαθώ τον Ανδρέα Λοβέρδο, αλλά επειδή θέλει κότσια να φύγεις από το ΠΑΣΟΚ ρισκάροντας την βόλεψη σου (στην πολιτική σου καριέρα) για να αλλάξεις τον πολιτικό χάρτη στην χώρα και μεταξύ μας κάτι τέτοιο, το έχουμε ανάγκη :[

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Προβληματίστηκες; σχολίασε το