Καληνωρίσματα. Πριν την κρίση ακουγόταν, καθιερώθηκε, όμως αυτήν την εποχή να ακούγεται πολύ έως πάρα πολύ: Τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία (λέει). Ξέρεις και το άλλο που λένε πως όσο πιο πολλά λεφτά έχεις τόσο περισσότερα προβλήματα αποκτάς. Βρε τι μας λες; Αλήθεια;
Ας μιλήσουμε για την αλήθεια λοιπόν και η αλήθεια είναι πως τα λεφτά αποτελούν ένα μέσο. Μέσο για να αγοράσεις την ευτυχία. Γιατί θα σας αποδείξω πως (και) η ευτυχία αγοράζεται. Φυσικά μπορείτε να δείτε το πολυμεσικό που έχω ενσωματώσει στο κείμενο για να πεισθείτε παντελώς, όμως ας δούμε μερικά παραδείγματα για να καταλήξουμε στου λόγου το αληθές.
Βλέπετε αν παίρνετε πεντακόσια ευρώ μισθό και σας κάνουν αύξηση, θα είστε χαρούμενος. Θα είστε βέβαια πιο χαρούμενος από αυτόν που ήδη παίρνει πεντακόσια ευρώ. Αυτός, όπως κι εσείς αργότερα θα επιθυμείτε μια νέα αύξηση. Αυτή η γνωστή απληστία του ανθρώπου έχει μετρηθεί και μάλιστα έχει μετρηθεί τόσο επιστημονικά που καταλήγουμε στο ότι… δεν μετριέται αφού είναι άπειρη. Όσα λεφτά κι αν έχει κανείς θα θέλει περισσότερα κι αυτό μπορεί να είναι ένας τρόπος να γίνει κανείς δυστυχισμένος στις μέρες μας.
Δεν φταίνε όμως τα χρήματα. Φταίμε εμείς και συγκεκριμένα η διαχείριση των χρημάτων που κάνουμε. Μεγάλο κεφάλαιο ο τρόπος που ξοδεύει ο καθένας τα χρήματά του. Στις μέρες μας οι επιλογές είναι μικρότερες αφού τα περισσότερα καταλήγουν στα χρέη μας, αυτό όμως κάνει το “παιχνίδι” ακόμα πιο ενδιαφέρον αφού η κάθε επιλογή μας πλέον είναι πιο σημαντική και σπάνια. Τι κάνετε τα λεφτά σας; Πως τα επενδύετε;
Οι έρευνες λένε πως όταν ξοδεύουμε τα χρήματα σε εμάς τους ιδίους διατηρούμε την μεσοπρόθεσμη ευτυχία μας στα ίδια επίπεδα (δηλαδή εξαιρείται η στιγμή της αγοράς και της/των πρώτης/πρώτων χρήσεων που η ευτυχία αυξάνεται) κι αυτό είναι μια χαρά, όταν όμως ξοδεύουμε για τους άλλους, η ευτυχία αυξάνεται! Αλήθεια, το έχετε παρατηρήσει ποτέ αυτό; Τη στιγμή που δίνεις ένα δώρο σε κάποιον; Τη στιγμή που χαρίζεις σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Δεν έχει σημασία τι, αρκεί η κίνηση, η πράξη που απογειώνει την ευτυχία σου. Ας το κάνουμε τώρα πιο επιχειρηματικό, καθώς μάθετε πως και οι ίδιες οι εταιρείες ακολουθούν πολιτικές όπου κάθε χρόνο δωρίζουν ένα ποσό σε ευπαθείς ομάδες κλπ. Έχει παρατηρηθεί πως αν αυτό το ποσό χωριστεί σε κομμάτια και μοιραστεί στους υπαλλήλους ώστε εκείνοι να επιλέξουν που θα δωρίσουν το καθένα, η ευτυχία όλων αυξάνεται. Άλλοι πάλι προωθούν πολιτικές όπου οι υπάλληλοι ανταλλάσσουν μεταξύ τους δώρα. Ότι γράφω παραπάνω, δοκιμάστε το. Μόνο έτσι θα πειστείτε πως έχω δίκιο.
Όλη η ιστορία με άλλα λόγια είναι στο ξόδεμα, στην διαχείριση. Μια καλή ιδέα για να ξοδέψουμε τα -όποια- χρήματα μας είναι να κατηγοριοποιήσουμε τα έξοδα σε Εμπειρίες και Υλικά. Οι εμπειρίες είναι τα ταξίδια, οι εκδηλώσεις, οι δραστηριότητες, ακόμα και ένας απλός καφές με τους φίλους. Μπορούμε να μαζεύουμε λεφτά για μια Εμπειρία (π.χ. ένα ταξίδι στο Παρίσι) καλό όμως είναι στο μεταξύ να μην ξεχνάμε τις μικρές-μικρές διασκεδάσεις όπως ένας καφές με τους φίλους που μπορεί να σου προσφέρει μια διαφορετική εμπειρία κάθε φορά. Αντίστοιχα τα Υλικά έξοδα μπορεί να φανούν ιδιαίτερα ελκυστικά και να κρατάμε χρήματα για να αγοράσουμε μία ακριβή τηλεόραση.
Το σωστό είναι να βρούμε τη μέση λύση στο πως θα ξοδεύουμε ώστε να είναι πάντοτε μέσα στα μέτρα μας και με λογική πολιτική. Τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία, μπορούν όμως να την αγοράσουν, αρκεί να ξέρουμε να τα διαχειριστούμε σωστά :[
Λάθος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ευτυχία δεν πρέπει να μπερδεύεται με την ευμάρεια. Η ευτυχία δεν αγοράζεται και δεν πουλιέται.
Αυτό που ονομάζεις "ευτυχία" είναι απλή ικανοποίηση αναγκών. Για αυτόν τον λόγο και το να παίρνεις όλο και πιο πολλά λεφτά δεν σε ικανοποιεί ποτέ. οι ανάγκες δεν τελειώνουν. Πρόκειται για τεχνητή κατασκευή ενός απάνθρωπου Συστήματος, το οποίο έτσι κρατάει υποδουλωμένο τον άνθρωπο.
Παράδειγμα:
Τα παιδιά είναι ευτυχισμένα ΜΕ ΤΟ ΤΙΠΟΤΕ. παίζουν με ένα κομμάτι ξύλο ή μία πέτρα με τις ώρες. όταν όμως τους βάλεις σαν δόλωμα τα δώρα, τότε αρχίζεις να τα μετατρέπεις σε μεγάλους. γίνονται άπληστα και καταντούν αυτό που καταντάει όλος ο κόσμος: άπληστα και δυστυχισμένα όντα που θέλουν όλο και περισσότερα αγαθά για να ξεχάσουν για λίγο την ψυχολογική μιζέρια τους.
όλα τα παραδείγματα που χρησιμοποίησες και φυσικά είναι ευνόητο πως σε όλους τους ανθρώπους και τις ηλικίες, η ευτυχία δεν επιτυγχάνεται μόνο με το χρήμα, όμως όπως προκύπτει από το κείμενο, μπορεί να συμβάλλει σε αυτή :[
Διαγραφή