ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ μία εμπειρία σύγκρουσης αναρχικών και χρυσής αυγής όπως την έζησα εγώ

Καληνωρίσματα. Για σήμερα δε θα ήθελα να προβώ σε βαθυστόχαστες αναλύσεις ή πολύπλοκα κείμενα για την πολιτική και την κοινωνία γενικά. Θέλω απλά να σας μεταφέρω μία εμπειρία μου ενσωματώνοντας μερικούς αστερίσκους από σχόλια.

Τρίτη απόγευμα και εγώ είμαι στο γραφείο μου σε κεντρικό δρόμο σε δυτική συνοικία του Ηρακλείου, όταν μία εντελώς ασυνήθιστη εικόνα, βγαλμένη από την τηλεόραση τα τελευταία χρόνια, αποτυπώνεται μπροστά μου. Μία ομάδα τριάντα ή σαράντα ατόμων με κουκούλες κρατώντας μεγάλα κοντάρια με ξύλα και σακίδια στην πλάτη διασχίζουν τον δρόμο πάνω στο ρεύμα ανόδου. Παραξενεύτηκα καθώς οι πορείες και τα συλλαλητήρια διοργανώνονται πάντα στο κέντρο της πόλης και ουδέποτε στις γειτονιές. Οι νεαροί φώναζαν συνθήματα κατά του φασισμού ενώ πιο πίσω μπορούσες να διακρίνεις μικρές κοπέλες, άλλωστε κανείς τους δεν φαινόταν να ξεπερνάει την ηλικία των εικοσιπέντε ετών.

Λίγα μέτρα πιο πάνω και το εννοώ κυριολεκτικά (περίπου σαράντα ή εξήντα μέτρα) η πορεία σταματάει και οι νεαροί αρχίζουν να σπάζουν παρακείμενες ζαρντινιέρες (που έχει υπέροχα φυτά ένα ζαχαροπλαστείο) και να πετούν πέτρες και άλλα αντικείμενα μπροστά στην συμβολή του κεντρικού δρόμου και μίας εκ των πιο κεντρικών λεωφόρων της πόλης. Ακολουθεί πανδαιμόνιο! Ανταλλαγή από πέτρες και σπασμένα μπουκάλια ακριβώς μπροστά μου και των έντρομων γειτόνων μου. Σε λιγότερο από τέσσερα λεπτά μερικά άτομα των ΜΑΤ θα βρεθούν μπροστά τους και πετώντας δύο δακρυγόνα –αν είδα καλά- διαλύουν τους νεαρούς που τρέχουν πανικόβλητοι προς τα πίσω.  Για όσους δεν γνωρίζουν το δακρυγόνο δεν δημιουργεί νέφος καπνού όμως καθιστά την ατμόσφαιρα αποπνικτική με τα μάτια και τον λαιμό να τσούζουν σε χρόνο μηδέν.

Νωρίτερα οι νεαροί είχαν προλάβει να βάλουν φωτιά σε κάδους γεμίζοντας την περιοχή με σκουπίδια και σπασμένα μπουκάλια, ενώ ένας από αυτούς ζήτησε βοήθεια από φαρμακείο αφού του είχε ανοίξει το κεφάλι. Την ίδια ώρα μια κοπέλα μας ζητούσε να τον μεταφέρουμε στο νοσοκομείο, ενώ αρνήθηκε να φωνάξουμε το ΕΚΑΒ(;).

Λίγο αργότερα έμαθα από τους γείτονες πως στην απέναντι μεριά της διασταύρωσης ήταν από το απόγευμα νεαροί της Χρυσής Αυγής όπου μοίραζαν φυλλάδια. Ρώτησα περισσότερο για να μάθω αν προκάλεσαν ή κάτι παρόμοιο λαμβάνοντας αρνητική απάντηση. Το βράδυ που έφυγα από την δουλειά πέρασα να δω τις ζημιές και είδα μερικά φυλλάδια πεταμένα κάτω. Δεν διάβασα ακριβώς τι έγραφαν. “Πολιτικές θέσεις” έγραφε στον τίτλο του το τετρασέλιδο φυλλάδιο. Ομολογώ πάντως πως πέρα από τα φυλλάδια δεν διαπίστωσα ζημιές από εκείνη την πλευρά της διασταύρωσης.

Όσοι με ξέρουν, αλλά και όλοι οι αναγνώστες του yannidakis που διαβάζουν εδώ και χρόνια τις πολιτικές μου απόψεις, γνωρίζουν πως είμαι κατά και των μεν και των δε, καθώς είμαι κατά των άκρων, όμως αμέσως έκανα τον συνειρμό ενός γνώριμου και καθημερινού σκηνικού στον πεζόδρομο της πλατείας Καλλέργων (“λιοντάρια”) –του κεντρικότερου σημείου της πόλης- όπου νεαροί ακροαριστερών ομάδων από το απόγευμα και μετά μοιράζουν καθημερινά φυλλάδια στους διερχόμενους χωρίς ποτέ να τους έχει πειράξει κανείς. Τα συμπεράσματα δικά σας... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΤΕ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΨΕΤΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΚΡΑΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ