Καληνωρίσματα. Η κοινωνία πρόσφατα συγκλονίστηκε από την αποκάλυψη του κυκλώματος ναρκωτικών που δρούσε στην Ελλάδα και στο οποίο συμμετείχαν αστυνομικοί. Μα είναι δυνατόν; Αστυνομικοί να διακινούν ναρκωτικά;
Για όσους έχουν επαφή με την πραγματικότητα, η είδηση δεν πρέπει να προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση. Σκεφτείτε το: Δάσκαλοι και παιδαγωγοί συλλαμβάνονται για παιδεραστία, ιερείς για ανομίες με την περιουσία πιστών, αστυνομικοί για ναρκωτικά και άλλες κομπίνες και πάει λέγοντας. Το συμπέρασμα είναι προφανές. Μέσα στο περιβάλλον είναι εύκολο για κάποιον επιρρεπή στην παρανομία έστω και ασυναίσθητα στην αρχή, να ενδώσει. Οπότε γιατί να μας κάνει εντύπωση μια τέτοια είδηση;
Κι όμως, το γεγονός εμπεριείχε ένα στοιχείο που αξίζει να μας προβληματίσει. Πρόκειται για την διαδικασία παραπομπής των αστυνομικών στον εισαγγελέα μετά την σύλληψη τους. Αστυνομικοί, συνέλαβαν αστυνομικούς και αστυνομικοί, οδήγησαν στον εισαγγελέα αστυνομικούς. Μόνο που σε αυτό το δεύτερο δρομολόγιο, αστυνομικοί αποδοκίμαζαν τους αστυνομικούς που μετέφεραν αστυνομικούς. Θέλησα επίτηδες να περιγράψω με αυτόν τον εκνευριστικό τρόπο το γεγονός. Ουσιαστικά ένστολοι συμπαραστάθηκαν στους συναδέλφους τους που διακινούσαν ναρκωτικά, ενώ αποδοκίμαζαν ανοιχτά τους συναδέλφους τους που πράττοντας το αυτονόητο καθήκον τους μετέφεραν.
Μπορούμε να γράψουμε ασφαλώς πολλά για την συναδελφική αλληλεγγύη. Πόσο υπεράνω πραγμάτων είναι και μάλιστα στα σώματα ασφαλείας όπου πολλές φορές διακυβεύεται η ίδια η ζωή του ανθρώπου. Σίγουρα το να στηρίζεις τον συνάδελφο αποτελεί έναν άγραφο κανόνα που όλοι πρέπει να ακολουθούμε. Είναι γνωστό πως ο ρουφιάνος, ο καταδότης, ο σπιούνος ή όπως θέλετε αποκαλέστε τον, γίνεται γρήγορα ξένο σώμα στον κάθε κλάδο και αυτό έχει δυσάρεστες συνέπειες για τον ίδιο αλλά και τον κλάδο γενικά.
Δεν θα έπρεπε όμως αυτή η… συναδελφική αλληλεγγύη να έχει και κάποια όρια; Δεν νομίζετε πως αν κάποιος δάσκαλος είναι παιδεραστής θα πρέπει οι συνάδελφοι του να τον καταγγείλουν και να τον καταδικάσουν; Αν κάποιος αστυνομικός υποθάλπει εγκληματίες και -το χειρότερο όλων- διακινεί ναρκωτικά που όλοι ξέρουμε πως καταλήγουν στις γειτονιές και στα παιδιά μας, δεν θα πρέπει σύσσωμη η αστυνομική δύναμη να οδηγήσει στην δικαιοσύνη τους εγκληματίες και μάλιστα να ζητήσει και την παραδειγματική τιμωρία τους ώστε να καθαρίσει το όνομα του σώματος και του κάθε κλάδου; Όταν αυτοί οι άνθρωποι υποστηρίζουν διακινητές ναρκωτικών, τι συμπεράσματα μπορούμε να βγάλουμε για εκείνους και ίσως κατ’ επέκταση για το Σώμα; Ότι είναι άξιοι θαυμασμού που θέτουν υπεράνω από το μέγα έγκλημα των ναρκωτικών τον διεφθαρμένο συνάδελφο ή ότι αφού τους στηρίζουν είναι κι αυτοί μέλος της διαφθοράς που μαστίζει το κράτος και την ίδια την Αστυνομία! Αν υπάρχουν άνθρωποι που στηρίζουν τους εγκληματίες, πως μπορούμε να βασιστούμε σε αυτούς για να εξαλείψουν το έγκλημα; +Yanni Spiridakis
Ωραίο Αρθρο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχα στο στενό συγγενικό μου περιβάλλο αστυνομικο. Τι να σου πω τώρα, αν αρχίσω να λέω, δεν θα σταματήσω... Ο,τι κάνουν οι πολιτικοί μας, το ίδιο κάνουν και οι αστυνομικοί. Ο ένας καλύπτει τον άλλον, ίσως γιατί ξέρει οτι και ο ίδιος έχει λερωμένη την φωλιά του. Δεν συμφέρει σε κανέναν να ανοίξει το στόμα κανενός...
Δυστυχώς η ένοχη συγκάλυψη είναι ένα φαινόμενο που συναντάται σε πολλούς κλάδους του δημοσίου.
ΔιαγραφήΑυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν αστυνομικοί που τιμούν το Σώμα και πασχίζουν για την ασφάλεια των πολιτών :[