Καληνωρίσματα. Τις προηγούμενες μέρες διαβάσαμε για μία διάταξη του Υπουργείου Οικονομικών σύμφωνα με την οποία κάθε ενήλικος στην ηλικία των δεκαοχτώ θα υποχρεώνεται να καταθέτει φορολογική δήλωση δικαιολογώντας με αποδείξεις πως έχει ξοδέψει περισσότερα από τρεις χιλιάδες ευρώ, ποσό που θεωρείται ως το ελάχιστο τεκμήριο διαβίωσης. Με απλά λόγια το κράτος παίρνει σαν δεδομένο πως κάθε δεκαοχτάχρονος χρειάζεται τουλάχιστον τρεις χιλιάδες ευρώ για να ζήσει, οπότε του ζητάει να φέρει ισόποσες αποδείξεις αλλιώς θα τον φορολογεί με εβδομήντα πέντε ευρώ.
Όσο κι αν είναι ακούγεται γελοιωδώς παράλογο εγώ θα ομολογήσω πως έχει μια λογική βάση. Είναι βέβαιο άλλωστε πως οι νέοι έχουν έξοδα άνω των τριών χιλιάδων ευρώ, οπότε το κίνητρο που τους δίνεται να μαζέψουν τις αντίστοιχες αποδείξεις λειτουργεί σαν παράλληλο όπλο κατά της φοροδιαφυγής.
Η αλήθεια είναι πως οι νέοι αποτελούν ένα ζωντανό κύτταρο 
της κοινωνίας. Πολύ συχνά η καθημερινότητα τους είναι πολύ πιο πλούσια απ’ ότι των γονιών τους. Ψωνίζουν περισσότερο σε εμπορικά καταστήματα, καταναλώνουν περισσότερα στην διασκέδαση τους και είναι πολύ πιθανό να έχουν πιο πολύπλοκη καταναλωτική δράση. Είναι πολύ σημαντικό αυτά τα παιδιά να αποκτήσουν σύντομα και καταναλωτική συνείδηση. Να μάθουν να ζητούν την απόδειξη καθώς πλέον θα έχουν οι ίδιοι την υποχρέωση να τις καταθέτουν, να μπορούν να διαχειρίζονται τα όποια εισοδήματα τους συνετά και με βάση σωστές καταναλωτικές πολιτικές (σύγκριση, προσφορές κλπ.) και να γνωρίζουν πως να περικόπτουν έξοδα ή να αποταμιεύουν.
της κοινωνίας. Πολύ συχνά η καθημερινότητα τους είναι πολύ πιο πλούσια απ’ ότι των γονιών τους. Ψωνίζουν περισσότερο σε εμπορικά καταστήματα, καταναλώνουν περισσότερα στην διασκέδαση τους και είναι πολύ πιθανό να έχουν πιο πολύπλοκη καταναλωτική δράση. Είναι πολύ σημαντικό αυτά τα παιδιά να αποκτήσουν σύντομα και καταναλωτική συνείδηση. Να μάθουν να ζητούν την απόδειξη καθώς πλέον θα έχουν οι ίδιοι την υποχρέωση να τις καταθέτουν, να μπορούν να διαχειρίζονται τα όποια εισοδήματα τους συνετά και με βάση σωστές καταναλωτικές πολιτικές (σύγκριση, προσφορές κλπ.) και να γνωρίζουν πως να περικόπτουν έξοδα ή να αποταμιεύουν.
Η μοναδική μου ένσταση αφορά τον χαρακτηρισμό των 
παιδιών αυτών ως προστατευόμενα μέλη. Ένας ενήλικας δεν θα έπρεπε να είναι προστατευόμενο μέλος. Δεν ξεχνάω τα νούμερα της ανεργίας, ούτε τις μηδενικές προοπτικές στους νέους μας σήμερα. Όμως έχω το παράδειγμα του αδερφού μου που εργαζόταν σε τρεις δουλειές στην διάρκεια των σπουδών του, αλλά και δεκάδων νέων που βολεύονται σε δουλειές του ποδιού απλά και μόνο για να μην επιβαρύνουν τους γονείς τους. Στα δεκαοχτώ τους μπορούν να μπουν στον στίβο της ζωής κάτι που δεν σημαίνει φυσικά επαγγελματική αποκατάσταση, αλλά ξεκίνημα της τριβής με τον εργασιακό κλάδο, που μεταφράζεται σε αναζήτηση εργασίας, απόρριψη, επαγγελματική εκμετάλλευση και μικρές απολαβές που όμως είναι ένα μικρό εφόδιο για το ξεκίνημα του νέου. Ο νέος οφείλει να επιδιώξει να κατακτήσει το πρώτο του εισόδημα από πολύ νωρίς αναλογιζόμενος την δυσχερή κατάσταση της οικογένειας του και τον αυτοσεβασμό του.
παιδιών αυτών ως προστατευόμενα μέλη. Ένας ενήλικας δεν θα έπρεπε να είναι προστατευόμενο μέλος. Δεν ξεχνάω τα νούμερα της ανεργίας, ούτε τις μηδενικές προοπτικές στους νέους μας σήμερα. Όμως έχω το παράδειγμα του αδερφού μου που εργαζόταν σε τρεις δουλειές στην διάρκεια των σπουδών του, αλλά και δεκάδων νέων που βολεύονται σε δουλειές του ποδιού απλά και μόνο για να μην επιβαρύνουν τους γονείς τους. Στα δεκαοχτώ τους μπορούν να μπουν στον στίβο της ζωής κάτι που δεν σημαίνει φυσικά επαγγελματική αποκατάσταση, αλλά ξεκίνημα της τριβής με τον εργασιακό κλάδο, που μεταφράζεται σε αναζήτηση εργασίας, απόρριψη, επαγγελματική εκμετάλλευση και μικρές απολαβές που όμως είναι ένα μικρό εφόδιο για το ξεκίνημα του νέου. Ο νέος οφείλει να επιδιώξει να κατακτήσει το πρώτο του εισόδημα από πολύ νωρίς αναλογιζόμενος την δυσχερή κατάσταση της οικογένειας του και τον αυτοσεβασμό του.
Για να μην αγχώνεστε, οι νέοι θα βρουν τις αποδείξεις, θα γλιτώσουν τον φόρο, όμως δεν θα έπρεπε να είναι αυτό το θέμα. Δώστε κίνητρα στους νέους να φροντίσουν για την επαγγελματική τους αποκατάσταση. Η δουλειά δεν είναι αγγαρεία, είναι τιμή και περηφάνια και μάλιστα στις μέρες μας έχει και μεγαλύτερη αξία. +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΓΑΛΟΥΧΗΣΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το