Καληνωρίσματα. Εδώ και λίγες μέρες η Ευρώπη καρδιοχτυπά στον ρυθμό του ιταλικού εκλογικού αποτελέσματος. Οι εκλογές στην Ιταλία κατάφεραν να αναδείξουν πόσο ρευστό είναι το κλίμα σε ολόκληρη την Ευρώπη αλλά και το πόσο η Ένωση είναι αλληλοεξαρτημένη με το κάθε μέλος της.
Αυτό φυσικά το θυμόμαστε από τις δικές μας πρόσφατες εκλογές στις οποίες είδαμε το πρώτο κόμμα να μην είναι αυτοδύναμο. Ζήσαμε μία περίεργη, δύσκολη και επικίνδυνη για τον τόπο και την Ευρώπη, εμπειρία και τώρα είναι σειρά της Ιταλίας να την ζήσει. Βλέπετε η σιγουριά του Μπερσάνι της Κεντροαριστεράς Συμμαχίας έγινε ένας εφιάλτης όταν όχι μόνο ανέβηκε το δεξιό κόμμα του Μπερλουσκόνι αλλά και ο Γκρίλο με το Κίνημα των Πέντε Αστέρων. Τώρα ο Μπερσάνι είναι υποχρεωμένος να συνομιλήσει με τον Γκρίλο για μία κυβέρνηση συνεργασίας. Για την ιστορία και μόνο αναφέρω πως το κόμμα του Μόντι –πρωθυπουργού του μνημονίου της Ιταλίας- μόλις που ξεπέρασε το 10% και ως είθισται όλοι σημειώνουν πως είναι ευχαριστημένοι, ο καθένας για τους δικούς του λόγους.
Κάθε άλλο παρά ευχαριστημένος πάντως μπορεί να αισθάνεται ο ιταλός και ο ευρωπαίος πολίτης. Τα ιταλικά ομόλογα πέφτουν και ολόκληρος ο οικονομικός και πολιτικός κόσμος ανησυχεί. Ήδη έχουν φτάσει τα πρώτα μηνύματα από την Γερμανία και αλλού ώστε να μην επαναληφθεί το μακρύ και παράλογο ελληνικό θρίλερ με την ασυνεννοησία και τις χρονοτριβές. Όσο η Ιταλία δεν έχει σταθερή κυβέρνηση με ισχυρή λαϊκή εντολή, διακυβεύονται πολλά και σημαντικά. Είναι πλέον χρέος αλλά ίσως και ευκαιρία για τον Μπερσάνι να συνεργαστεί με τον Γκρίλο φτιάχνοντας μία κυβέρνηση πολύ κοντά σε αυτό που ζήτησε ο λαός. Συγχωρέστε μου την σύγκριση αλλά είναι κάτι σα να είχε κερδίσει ο Τσίπρας και να κατάφερε να κάνει κυβέρνηση με τον Κουβέλη, με προφανείς κόκκινες γραμμές και περιθώρια σύγκλισης με τα αιτήματα του λαού.
Εγώ δηλώνω αισιόδοξος πως οι δύο ιταλοί θα συνεργαστούν και θα φτιάξουν σύντομα και με επιτυχία μία κυβέρνηση. Αυτό που πολύ φοβάμαι όμως είναι πως έξω από τον χορό πολλά τραγούδια ξέρουν. Βλέπετε, ο Μπερσάνι έχει όλη την καλή διάθεση αλλά μηδενική κυβερνητική εμπειρία. Και μιλάμε για την Ιταλία, έτσι; Την χώρα που έχει ή πρέπει να έχει τον έλεγχο των πραγμάτων σε συνόδους κορυφής της Ευρώπης μέχρι τους G20. Καλή επιτυχία Ιταλία! +Yanni Spiridakis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το