Καληνωρίσματα. Αυτόν τον μήνα δε θα αναλωθούμε με κάποια συγκεκριμένη εταιρεία και την ιστορία της. Θα ασχοληθούμε με μία νέα τάση η οποία μας αφορά όλους. Πολυεθνικές εταιρείες αρχίζουν σιγά-σιγά να επενδύουν στην Ελλάδα.
Από το 2009 γράφω στο yannidakis πως δεν αρκεί να λαμβάνονται νέα μέτρα λιτότητας, πρέπει να συνδυάζονται με μέτρα ανάπτυξης. Τέσσερα χρόνια μετά που πέρασαν με βάναυσα μέτρα και ελάχιστα έως αμελητέας ουσίας προγράμματα τόνωσης της αγοράς, ήρθε επιτέλους ένα ουσιαστικά καλό νέο. Η κυβέρνηση προχώρησε στην ψήφιση νόμων και τροποποίηση άλλων που επιτρέπουν την απλούστερη προσέλκυση επενδύσεων, κατέστησαν την Ελλάδα πιο προσιτή σε αγορές και σε συνάρτηση με τα νέα δεδομένα στην αγορά εργασίας με ευέλικτους όρους και χαμηλότερους μισθούς, αλλά και με τα πρώτα ελπιδοφόρα μηνύματα της μείωσης της γραφειοκρατίας, η Ελλάδα αρχίζει να γίνεται ένας μικρός παράδεισος για επενδύσεις.
Όλοι ξέρουν την δυναμική που έχει η χώρα μας. Τεράστιες προοπτικές εξαιτίας του τουρισμού αλλά και της γεωστρατηγικής της θέσης με τα λιμάνια. Σκεφτόμενοι επιχειρηματικά, μπορούμε εύκολα να διακρίνουμε την ευκαιρία του να επενδύσουμε σε μία τόσο ποιοτική περιοχή με ένα μικρό ποσό λόγω της απαξίωσης που επέφερε η οικονομική κρίση. Εγώ θα τολμούσα να πω πως όσοι επιθυμούν να επενδύσουν στην χώρα μας, πρέπει να βιαστούν καθώς η προσεχής ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) θα επαναφέρει την Ελλάδα σε υψηλότατα επίπεδα κι έτσι λογικά η Ελλάδα θα γίνει και πάλι μια ακριβή χώρα(;). Ως τότε λοιπόν αναμένουμε επενδύσεις.
Τι όμως μας προσφέρουν οι επενδύσεις; Το προφανές. Εταιρείες που θα δραστηριοποιούνται στα εργοστάσια μας, θα παράγουν προϊόντα που θα διατίθενται στην ελληνική αγορά ή θα εξάγονται στο εξωτερικό. Οι μηχανές των εργοστασίων που ασυνείδητοι επιχειρηματίες έκλεισαν για να πάνε στην Βουλγαρία σε μια πράξη σύγχρονης εθνικής (και επιχειρηματικής) προδοσίας, θα λαδωθούν και πάλι. Τα αφεντικά θα είναι ξένοι επιχειρηματίες και τα προϊόντα ξένων συμφερόντων, όμως τα βασικά οφέλη θα τα καρπωθούμε εμείς. Το ελληνικό κράτος με την φορολογία, ο έλληνας άνεργος από τις νέες θέσεις εργασίας και η ελληνική αξιοπρέπεια που επιτέλους θα παράγει ξανά κάτι.
Την αρχή την έκανε η Unilever που άρχισε να παράγει στην Ελλάδα με προοπτική όχι μόνο να καλύψει τις ανάγκες της τοπικής αγοράς αλλά και να εξάγει στο εξωτερικό προϊόντα που θα φτιάχνονται εδώ. Την σκυτάλη πήρε η Henkel που ετοιμάζεται να δραστηριοποιηθεί παρομοίως στην χώρα μας, ενώ νέες επενδύσεις αρχίζουν να αχνοφαίνονται στον ορίζοντα. Η Phillip Morris αποφάσισε να επενδύσει και να δραστηριοποιηθεί στις εγκαταστάσεις του Παπαστράτου μεταφέροντας την παραγωγή της από άλλα εργοστάσια της Ευρώπης. Η Hewlett-Packard δεν θα παράγει στην Ελλάδα, θα την χρησιμοποιήσει όμως για να μεταφέρει τα προϊόντα της στην Ευρώπη και αλλού. Συγκεκριμένα, η εταιρεία προχώρησε σε συμφωνίες με το λιμάνι του Πειραιά και Οργανισμό Σιδηροδρόμων Ελλάδος προκειμένου να μεταφέρει τα προϊόντα της από την Ελλάδα στο εξωτερικό. Είναι ακριβώς η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας που ανέφερα παραπάνω. Αυτό το συγκριτικό πλεονέκτημα έχει βάλει στο στόχαστρο εδώ και καιρό η εταιρεία που διαχειρίζεται το λιμάνι του Πειραιά, η Cosco που πλέον ζητά να αγοράσει το 60% του προκειμένου να προχωρήσει σε επενδύσεις που θα ανέρχονται σε ένα δισεκατομμύριο ευρώ! Οι πληροφορίες πάντως λένε πως ένας από τους μεγαλύτερους κολοσσούς στην Αμερική, η Walmart έρχεται και στην Ελλάδα προχωρώντας σε συμφωνία μαμούθ με αλυσίδα καταστημάτων της Βορείου Ελλάδας, προκειμένου να προχωρήσει στην δημιουργία περισσότερων από εκατό καταστήματα στην Ελλάδα και στα υπόλοιπα Βαλκάνια.
Πρόκειται για μία περίπτωση win-win. Η Ελλάδα κερδίζει, εκείνοι κερδίζουν. Πρόκειται για μία ιστορική ευκαιρία να ορθοποδήσουμε οικονομικά και αναπτυξιακά, μειώνοντας παράλληλα την ανεργία και προπαντός επανεκκινώντας την ελληνική παραγωγική μηχανή που είχε από καιρό χαθεί στην απόγνωση και την αφάνεια. Στο βάθος του τούνελ υπάρχει (ελληνικό) φως και έρχεται από το εξωτερικό! +Yanni Spiridakis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το