ΔIAΔΡΑΣΗ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ~ πως θα γίνουμε πιο έξυπνοι;

Καληνωρίσματα. Προσπαθώντας ο άνθρωπος να μετρήσει την εξυπνάδα του, επινόησε τον δείκτη νοημοσύνης και τον μέτρησε μέσα από μια σειρά δοκιμασιών διαφόρων ειδών στις οποίες ο καθένας υπόκειται προσπαθώντας να επιλύσει όσο το δυνατό περισσότερες σωστές απαντήσεις σε αυτές τις δοκιμασίες. Και ενώ είναι γενικά αποδεκτό πως μία μέτρηση σαν αυτή χαρακτηρίζει την εξυπνάδα του ανθρώπου, κάποιοι αμφισβητούν τέτοιου είδους δοκιμασίες. Ένας από αυτούς πρέπει να είναι και ο John B. Gurdon ο οποίος φέτος πήρε το Νόμπελ ιατρικής όμως όταν ήταν μαθητής οι καθηγητές του τον απέρριπταν συνεχώς αφού είχε από τις χαμηλότερες βαθμολογίες σε ολόκληρο το σχολείο!

Κάποιοι είναι λίγο πιο πρακτικοί. Όταν ένας εργοδότης είδε έξω από το γραφείο του πολλούς υποψήφιους για μία θέση εργασίας τους ενημέρωσε πως δε θα δει τα βιογραφικά τους. Βγήκε έξω και τους μοίρασε από έναν κύβο του Rubik. Ο πρώτος που θα τον έλυνε θα έπαιρνε τη δουλειά. Σε περίπτωση που δεν έχετε δουλέψει τον κύβο να σας αναφέρω πως υπάρχουν σαράντα τρείς πεντάκισεκατομμυρια συνδυασμοί, ελάχιστοι όμως οδηγούν στην λύση του… Κι αν τελικά κάποιος λύσει τον κύβο σημαίνει πως είναι και έξυπνος ή ικανός;

Ίσως, όμως όσο συνεχίζω με παραδείγματα, τόσο καταλήγω πως το θέμα της εξυπνάδας είναι μάλλον υποκειμενικό σε τελική ανάλυση. Σκεφτείτε πως όλοι συμφωνούν πως τα σημερινά παιδάκια είναι απείρως πιο έξυπνα από όταν εμείς ήμασταν στην ηλικία τους. Εγώ ρωτάω: Πιο έξυπνα ή πιο εύστροφα; Είναι αλήθεια πως τα παιδιά σήμερα λαμβάνουν πολύ περισσότερα ερεθίσματα απ’ ότι εμείς στην ηλικία τους. Τηλεοράσεις που προβάλλουν πολύπλοκες εικόνες και ήχους, αλληλεπιδραστικά μηχανήματα (κινητά, υπολογιστές), αλλά και παιχνίδια που αφενός προσφέρουν πολλαπλά ερεθίσματα και αφετέρου ερεθίζουν τα αντανακλαστικά και τη μνήμη του παιδιού.

Για την εκπαίδευση μάλιστα υπάρχουν πολλές (συχνά αντικρουόμενες) θεωρίες. Δοκιμασίες που χτίζουν καλύτερη μνήμη, παιχνίδια αντανακλαστικών, παραγωγικά ή επαγωγικά προβλήματα, δοκιμασίες παρατήρησης και πολλά ακόμα συνθέτουν ένα μοτίβο γαλούχησης του εγκεφάλου και ανάπτυξης έξυπνων(;) ανθρώπων. Ανήκω κι εγώ στους ανθρώπους που δεν πιστεύουν πως κάποιοι γεννιούνται πιο έξυπνοι από κάποιους άλλους, αλλά πως μερικοί είχαν την ευκαιρία να εκπαιδέψουν καλύτερα τον εγκέφαλο.

Επειδή λοιπόν δεν υπάρχει τέλος στις μεθόδους ανάπτυξης του εγκεφάλου, αυτόν τον μήνα η Διάδραση ζητάει από εσάς να φτιάξετε μία αλυσίδα (μέσα από τα σχόλια) με μεθόδους, παραδείγματα, ιδέες και δοκιμασίες που εσείς ή άλλοι χρησιμοποιούν ή έχετε ακούσει ώστε να καλλιεργήσετε τη νοημοσύνη +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ