Καληνωρίσματα. Την δεκαετία του 50’ ιδρύθηκε η πρώτη γαλακτοβιομηχανία της Βορείου Ελλάδας και μάλιστα με εξαιρετικές προοπτικές μιας και έως τότε δεν υπήρχε επαρκές δίκτυο μεταφοράς του γάλακτος στην περιοχή. Πρόκειται για την “Αγνό”. Η εταιρεία στηρίχτηκε καθώς ουσιαστικά ήταν δημοσίου χαρακτήρα και 
μάλιστα δημιουργήθηκε από την ένωση αγροτικών γαλακτοκομικών και άλλων συνεταιρισμών της Θεσσαλονίκης. Ουσιαστικά οι παραγωγοί με την ίδρυση αυτής της εταιρείας έλυσαν το πρόβλημα διανομής και πιστοποίησης της παραγωγής τους σε γάλα και αργότερα σε άλλα προϊόντα. Η Βόρεια Ελλάδα είχε το γάλα της και ο κόσμος έδειχνε να το στηρίζει αυτό. Δεν είναι τυχαίο, πως λίγα χρόνια μετά τα προϊόντα της “Αγνό” έφτασαν μέχρι και την Κρήτη!
μάλιστα δημιουργήθηκε από την ένωση αγροτικών γαλακτοκομικών και άλλων συνεταιρισμών της Θεσσαλονίκης. Ουσιαστικά οι παραγωγοί με την ίδρυση αυτής της εταιρείας έλυσαν το πρόβλημα διανομής και πιστοποίησης της παραγωγής τους σε γάλα και αργότερα σε άλλα προϊόντα. Η Βόρεια Ελλάδα είχε το γάλα της και ο κόσμος έδειχνε να το στηρίζει αυτό. Δεν είναι τυχαίο, πως λίγα χρόνια μετά τα προϊόντα της “Αγνό” έφτασαν μέχρι και την Κρήτη!
Η μοιραία χρονιά για την εταιρεία ήταν το 1999 όταν και κρίθηκε απαραίτητο να αποκρατικοποιηθεί και να δοθεί ύστερα από διαγωνισμό σε ιδιώτη. Μάλιστα ήταν τόσο το ενδιαφέρον που μεγάλα ονόματα του κλάδου ενδιαφέρθηκαν με σημαντικές προσφορές να εξαγοράσουν την εταιρεία. Ανάμεσα σε αυτές η (αυτόνομη ακόμα) “Δέλτα” και η “Φάγε”. Τον διαγωνισμό κέρδισε τελικά η εταιρεία “Κολιός”. Για τη συμφωνία αυτή, διαβάζουμε τότε δημοσιεύματα περί διαφθοράς στην εξαγορά και αδιαφανείς όρους που δεν εξασφάλιζαν τους εργαζομένους και τους παραγωγούς.
Αυτά θα μπορούσαν να έχουν μικρή σημασία αν η εταιρεία συνέχιζε την αναπτυξιακή της πορεία, αν εκμεταλλευόταν 
το μεγάλο της δίκτυο στην Βόρεια Ελλάδα και διασφάλιζε το δίκτυο της εκεί καλλιεργώντας τον δυνατό ανταγωνισμό στον κλάδο. Η ανάπτυξη όμως αυτή σταμάτησε στο γνωστό πρόβλημα της ταμειακής ρευστότητας. Κανείς δεν ξέρει που πήγαν τα λεφτά που θα έπρεπε να επενδυθούν στην εταιρεία και ξαφνικά τα προβλήματα άρχισαν με εργαζομένους απλήρωτους και κυρίως με παραγωγούς απλήρωτους. Κάπως έτσι η νέα διοικούσα κέρδισε χρόνο, ο οποίος όμως πέρασε ανεκμετάλλευτος. Το αποτέλεσμα σήμερα είναι αποκαρδιωτικό. Το 2012 η Αγνό κατέθεσε αίτημα υπαγωγής στο άρθρο 99’ ενώ νωρίτερα ο Κολιός ζητούσε “κούρεμα” στα χρέη και εξαιρέσεις που έπληξαν ανεπανόρθωτα το κύρος της εταιρείας.
το μεγάλο της δίκτυο στην Βόρεια Ελλάδα και διασφάλιζε το δίκτυο της εκεί καλλιεργώντας τον δυνατό ανταγωνισμό στον κλάδο. Η ανάπτυξη όμως αυτή σταμάτησε στο γνωστό πρόβλημα της ταμειακής ρευστότητας. Κανείς δεν ξέρει που πήγαν τα λεφτά που θα έπρεπε να επενδυθούν στην εταιρεία και ξαφνικά τα προβλήματα άρχισαν με εργαζομένους απλήρωτους και κυρίως με παραγωγούς απλήρωτους. Κάπως έτσι η νέα διοικούσα κέρδισε χρόνο, ο οποίος όμως πέρασε ανεκμετάλλευτος. Το αποτέλεσμα σήμερα είναι αποκαρδιωτικό. Το 2012 η Αγνό κατέθεσε αίτημα υπαγωγής στο άρθρο 99’ ενώ νωρίτερα ο Κολιός ζητούσε “κούρεμα” στα χρέη και εξαιρέσεις που έπληξαν ανεπανόρθωτα το κύρος της εταιρείας.
Για μία ακόμη φορά μία εταιρεία πέφτει στα χέρια νέας διοίκησης που την συρρικνώνει, απορροφά τις ταμειακές και αναπτυξιακές της προοπτικές και την οδηγεί σε εξαφάνιση. Στην περίπτωση της Αγνό δεν καταστρέφονται μόνο οι εργαζόμενοι της αλλά και δεκάδες παραγωγοί που όχι μόνο δεν θα πληρωθούν αλλά πλέον θα αναζητήσουν και λύσεις διάθεσης της παραγωγής τους σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία. +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το