Καληνωρίσματα. Εδώ και μερικά βασανιστικά χρόνια είμαστε μάρτυρες μιας απίστευτης κατά συρροής βαναυσότητας νέων και νέων και νέων μέτρων που πλήττουν ως επί των πλείστων τα λαϊκά στρώματα (εμάς) υπέρ της διάσωσης της χώρας. Τα ξέρουμε, τα ζούμε, υποφέρουμε και υπομένουμε. Οι εντυπώσεις μας από τα 
μέτρα αυτά είναι ποικίλες. Η ζωή μας έχει αλλάξει άρδην. Οι ανάγκες μας είναι πλέον πιο λίγες (ναι, γινόταν τελικά να τις αναπροσαρμόσουμε), τα χρέη μας περισσότερα, το βιοτικό επίπεδο χαμηλότερο, όμως πρέπει να παραδεχτούμε πως σιγά-σιγά άρχισε να μπαίνει τάξη μέσα στο μπάχαλο που είχε δημιουργηθεί τις τελευταίες δεκαετίες. Είδαμε επίσης νόμους να “επιστρέφουν” στην κυβέρνηση και την τρόικα, όπως η αύξηση της τιμής του πετρελαίου που έκανε την Αθήνα ένα τεράστιο νέφος ή την αύξηση της φορολογίας που έφερε τα χρέη προς το δημόσιο να πολλαπλασιαστούν ή την αύξηση των τελών κυκλοφορίας που ανάγκασε διακόσιες σαράντα χιλιάδες ιδιοκτήτες αυτοκινήτων να επιστρέψουν τις πινακίδες τους τα τελευταία δύο χρόνια.
μέτρα αυτά είναι ποικίλες. Η ζωή μας έχει αλλάξει άρδην. Οι ανάγκες μας είναι πλέον πιο λίγες (ναι, γινόταν τελικά να τις αναπροσαρμόσουμε), τα χρέη μας περισσότερα, το βιοτικό επίπεδο χαμηλότερο, όμως πρέπει να παραδεχτούμε πως σιγά-σιγά άρχισε να μπαίνει τάξη μέσα στο μπάχαλο που είχε δημιουργηθεί τις τελευταίες δεκαετίες. Είδαμε επίσης νόμους να “επιστρέφουν” στην κυβέρνηση και την τρόικα, όπως η αύξηση της τιμής του πετρελαίου που έκανε την Αθήνα ένα τεράστιο νέφος ή την αύξηση της φορολογίας που έφερε τα χρέη προς το δημόσιο να πολλαπλασιαστούν ή την αύξηση των τελών κυκλοφορίας που ανάγκασε διακόσιες σαράντα χιλιάδες ιδιοκτήτες αυτοκινήτων να επιστρέψουν τις πινακίδες τους τα τελευταία δύο χρόνια.
Εμείς όμως απλά κρίνουμε εκ του αποτελέσματος. Αυτοί είναι οι διοικούντες, αυτοί μετράνε τα κουκιά, αυτοί αποφασίζουν, αυτοί νομοθετούν. Και επειδή όλα αυτά δεν τα κάνουν ένα τσούρμο σχολιαρόπαιδα αλλά έγκριτοι πολιτικοί και οικονομολόγοι (λέμε τώρα), ας θεωρήσουμε (όπως στα μαθηματικά) πως αυτοί ξέρουν καλύτερα.
Αυτό λοιπόν που θα έπρεπε εκ των προτέρων να γνωρίζουν καλά, είναι πως η λιτότητα μειώνει τα ελλείμματα, ελαττώνει και την ανάπτυξη. Ακούγεται λιγάκι ειρωνικό, όμως πριν λίγες εβδομάδες, κορυφαίο στέλεχος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, δημοσίευσε μία έκθεση στην οποία κατέληγε στο συμπέρασμα πως “οι περικοπές δαπανών είναι μάλλον επιζήμιες για την ανάπτυξη”. Προσπαθώντας να αντιδράσω μετά την ανάγνωση του συμπεράσματος λέω στον εαυτό μου: “πωωω! Τι είπε ο άνθρωπος! Πως το σκέφτηκε! Τι πολύπλοκα μαθηματικά και οικονομικά μοντέλα πρέπει να χρησιμοποίησε για να καταλήξει στην παραπάνω φράση”!
Μετά την έκδηλη διάθεση για ειρωνεία που μου προκαλεί ο σημερινός προβληματισμός, προσπαθώ να σοβαρευτώ για να σώσω το σημερινό μου κείμενο και αναρωτιέμαι μαζί σας ποια πρέπει να είναι η μέση λύση. Εκείνο το σημείο τομής στο οποίο θα πρέπει να δοθεί ένα τέλος στην υπερβολική λιτότητα προκειμένου να αναπτυχθεί η χώρα, η κάθε χώρα. Πόσο παράλογο ή μακρινό σαν σκέψη πρέπει να είναι το επιχείρημα του ότι θα πρέπει να δοθεί μια ώθηση στην ανάπτυξη προκειμένου να μπορέσει η οικονομία να ενεργοποιηθεί ξανά και να φτάνει ενδεχομένως πιο εύκολα στους στόχους της. Με απλά λόγια, δώστε σπόρους στον λαό να οργώσει το εγκαταλελειμμένο χωράφι κι αυτός θα σας επιστρέψει φρούτα και λαχανικά και με το παραπάνω. Πόσο παράλογο είναι αυτό; +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΚΑΙ ΘΕΣΤΕ ΜΙΑ ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΜΕΤΑΞΥ ΑΝΑΓΚΑΙΑΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΗΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Φίλε μου τα έχουμε πει πολλές φορές. Στόχος του ΔΝΤ και των κυβερνήσεων Παπανδρέου-Παπαδήμου-Σαμαρά ΔΕΝ είναι η ανάπτυξη! Είναι η εξαθλίωση των λαών κυρίως του Νότου, ώστε να έρθουν μετά πολυεθνικά κεφάλαια σε μια κατεστραμμένη χώρα να καρπωθούν όλο τον πλούτο της χώρας χωρίς να τους κοστίσει τίποτα. Αυτά κάνει και εφαρμόζει το ΔΝΤ από την περίοδο Πινοσέτ μέχρι σήμερα. Γι' αυτό και δεν έχει παρθεί μέτρο για πραγματική ανάπτυξη αλλά ακόμη και τα λανθασμένα που αναφέρεις όπως η εξίσωση πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης που προκάλεσε κυριολεκτικά θανάτους, δεν πρόκειται να παρθούν πίσω. Δεν είναι παραλογισμός ότι ζούμε είναι καθαρή κοροϊδία για να κάνουν την δουλειά τους. Σου προτείνω να διαβάσεις το "Δόγμα του Σοκ" αν δεν το έχεις κάνει ήδη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μόνο που θα μπορούσε να γίνει για να ενισχυθεί η ανάπτυξη είναι το νοικοκύρεμα των εξόδων του κράτους, πράγμα που δεν έχει γίνει, ή τουλάχιστον δεν έχει αγγίξει τομείς ότι υπάρχει η τεράστια διαφθορά, και η ενίσχυση της παραγωγής με επιδοτήσεις και χαμηλότοκα ή και άτοκα δάνεια. Και όχι επιδότηση απλά πάρε τα λεφτά και εξαφανίσου αλλά να υπάρχει σοβαρός έλεγχος και μεγάλες ποινές σε όποιον επιδοτείται αλλά δεν επενδύει τα χρήματα αυτά στην παραγωγή, αλλά αγοράζει BMW! Αυτά θα έπρεπε να γίνουν πολύ καιρό πριν κατ'εμέ. Φυσικά είναι και το θέμα του ευρώ. Αν θέλουμε ουσιαστική ανάπτυξη και ανταγωνιστική οικονομία πρέπει να φύγουμε από την ευρωζώνη. Όσο σοκαριστική και να είναι για την οικονομία αυτή η αλλαγή αρχικά δεν θα είναι το ίδιο με την καταδικασμένη πορεία των Ελλήνων στην πείνα, την εξαθλίωση και τον καθημερινό θάνατο που σήμερα αντιμετωπίζει.
αν και διαφωνώ με την επιστροφή στην δραχμή καθώς οι συγκυρίες δεν ευνοούν την απομόνωση ενός κράτους με τα προβλήματα της Ελλάδας, θα σταθώ στο νοικοκύρεμα των εξόδων.
ΔιαγραφήΑν και έχουμε δει μερικά πρώτα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση, έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε και σίγουρα δεν εξαρτάται μόνο την κυβέρνηση η επιτυχία του :[