ANΘΡΩΠΙΝΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΑΠΡΙΛΙΟΥ ~ μη φοβάσαι, μίλα!

μαθήματα από καθημερινές ιστορίες ανθρώπων που άλλαξαν τις ζωές τους

Γειά σας και σήμερα αγαπητοί αναγνώστες. Δεν θα μπορούσα να βρω καλύτερο τίτλο για να περιγράψω το μήνυμα που σήμερα θα ήθελα να περάσω σε όλους εσάς. Πόσο σημαντικό είναι τελικά με ένα απλό τηλεφώνημα, ανώνυμο ή ακόμα και επώνυμο να μπορείς να σώσεις μια ζωή ή μια οικογένεια. 

Κάπου εκεί λοιπόν σε μια μεγάλη πόλη ζούσε μια οικογένεια με ένα μικρό παιδάκι στην ηλικία των 8 μηνών περίπου. Σχεδόν καθημερινά οι γείτονες άκουγαν φωνές από το σπίτι και συνεχόμενο κλάμα μωρού. Οι περισσότεροι απ’αυτούς αδιαφορούσαν σκεπτόμενοι ότι δεν τους αφορά τι συμβαίνει σ’αυτή την οικογένεια. Μέρα με την μέρα το πρόβλημα γινόταν ολοένα και μεγαλύτερο, ώσπου ένας από τους γείτονες μίλησε. Τηλεφώνησε στην κοινωνική υπηρεσία της περιοχής και ανάφερε όσα πίστευε πως διαδραματίζονταν στο σπίτι, με επώνυμη καταγγελία. 

Με εντολή εισαγγελέα και συνοδεία αστυνομικού, η κοινωνική λειτουργός έφτασε στο σπίτι. Χτύπησε την πόρτα, αλλά απόκριση καμία. Κάτι όμως της έλεγε ότι δεν πρέπει να απομακρυνθεί και να παραμείνει στο σπίτι, μέχρι κάποιος να ανοίξει ή να επιστρέψει σ’αυτό. Λίγη ώρα αργότερα, άκουσε το κλάμα του μωρού το οποίο συνέχισε να κλαίει για τα επόμενα δέκα λεπτά. Μη μπορώντας να περιμένει άλλο αποφάσισαν μαζί με τον αστυνομικό να σπάσουν την πόρτα. Μπαίνοντας μέσα αντίκρισαν ένα φρικτό θέαμα: οι δύο γονείς ξαπλωμένοι στο καναπέ του σαλονιού, ημίγυμνοι, μη έχοντας τις αισθήσεις τους υπό την επήρεια αλκοόλ και ναρκωτικών ενώ το μωρό γυμνό στο πάτωμα πεινασμένο για δύο μέρες. Αμέσως τύλιξαν το μωρό και οδηγήθηκε στο νοσοκομείο, ενώ οι γονείς, αφού ανέκτησαν τις αισθήσεις τους οδηγήθηκαν στην αστυνομία. Τέτοια περιστατικά λαμβάνουν χώρα καθημερινά  δίπλα μας, στην γειτονιά μας, στη πολυκατοικία μας, ακόμα και στο σπίτι μας. 

Αν όλοι μας σκεφτόμαστε με την λογική ότι το πρόβλημα του διπλανού μας δεν μας αφορά, τότε είναι μεγάλο λάθος. Ο καθένας μας μπορεί, και είναι σημαντικό, να αναφέρει τέτοιου είδους καταστάσεις σε πληθώρα υπηρεσιών κάνοντας μια ανώνυμη ή επώνυμη καταγγελία, είτε αυτό αναφέρεται σε κακοποίηση ή παραμέληση παιδιού, βία στην οικογένεια, αλκοόλ, ναρκωτικά και πολλά άλλα. Υπάρχουν γραμμές βοήθειας που μπορούμε να βρούμε στο ίντερνετ ή να δούμε στη τηλεόραση. Επίσης μπορούμε να καλέσουμε την κοινωνική υπηρεσία της περιοχής μας ή να επικοινωνήσουμε με το πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα.

Κάποιες γραμμές βοήθειας είναι οι ακόλουθες:

• Εθνική Γραμμής για τα Παιδιά SOS 1056
• Γραμμή - σύνδεσμος 801 801 1177 για την ψυχοκοινωνική υγεία παιδιών και εφήβων απευθύνεται σε γονείς, εκπαιδευτικούς για θέματα παιδιών και εφήβων
• Η ευρωπαϊκή γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων 116 111 απευθύνεται αποκλειστικά σε παιδιά και εφήβους

Κάθε ζωή έχει αξία και εμείς μπορούμε να τη σώσουμε. +entita matsinska

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ