EPΩΤΗΜΑ ΑΠΡΙΛΙΟΥ ~ η κατάρα των επιλεκτικά κατακριτέων ομοφυλόφιλων

Καληνωρίσματα. Όταν (αυτές τις μέρες) διεξάγεται μία πολύκροτη συζήτηση στο Παρίσι, τη Νέα Υόρκη και άλλες πολιτείες στην Αμερική σχετικά με κάποιο ζήτημα, τότε προφανώς αξίζει κανείς να ασχοληθεί. Όταν το ζήτημα είναι αμφιλεγόμενο, τότε αυτομάτως το συμπεριλαμβάνουμε στο Ερώτημα του μήνα.

Την ώρα που τοπικά δικαστήρια στις Ηνωμένες Πολιτείες καλούνται να κρίνουν συνταγματικό ή μη, τον γάμο μεταξύ ομοφυλόφιλων, στο Παρίσι έχουμε κάθε μερικές μέρες διαδηλώσεις υπέρ ή εναντίον αυτού του δικαιώματος. Διαδηλώσεις στις οποίες συμμετέχουν χιλιάδες κόσμου που φανατίζεται υπέρ της μίας ή άλλης πλευράς. Αλλά επειδή δεν έχουμε ανάγκη τους γάλλους ή τους αμερικανούς για να αποφασίσουν για εμάς τι είναι πιο λογικό, ας βάλουμε τα πράγματα κάτω από μόνοι μας!

Και ας ξεκινήσουμε με κάτι θεμελιώδες. Οι ομοφυλόφιλοι είναι άνθρωποι. Αυτό κανείς δεν το αμφισβητεί. Κι όμως κάθε άνθρωπος, έτσι κι αυτοί έχουν δικαιώματα. Ψηφίζουν, ψάχνουν για δουλειά, διασκεδάζουν και πληρώνουν φόρους. Αν έχουν ισότιμες υποχρεώσεις απέναντι στο κράτος, τότε κι αυτό έχει απέναντι τους. Αυτό ακούγεται ως μία λογική παραγωγική συνέπεια.

Μιλώντας ανθρωπολογικά βέβαια, θα έλεγε κανείς πως η ομοφυλοφιλική συμπεριφορά είναι ανώμαλη. Όχι με την κακή έννοια. Απλά δεν είναι ομαλή. Θα μπορούσα να μπω στην παιδαριώδη διαδικασία να αναλύσω πως τα ετερώνυμα έλκονται ή πως το αγοράκι γεμίζει το κενό που έχει το κοριτσάκι ή απλά θα μπορούσα να φιλοσοφήσω ρωτώντας για το ποιος είναι ο σκοπός του ανθρώπου. Διότι αν είναι η αναπαραγωγή όπως η θεωρία της εξέλιξης μας μαθαίνει για όλα τα θηλαστικά, τότε ποιος αμφισβητεί πως η φυσική ανικανότητα των δύο ομοειδών φύλλων να αναπαραχθούν δεν είναι κάτι σαν μια απάντηση. Αν η φύση δεν μερίμνησε να μπορεί η γυναίκα να εκκρίνει σπέρμα και ο άντρας να μπορεί να μένει έγκυος, τότε γιατί τα βάζουμε με τη φύση;

Η απάντηση κρύβεται στις ορμόνες. Οι επιστήμονες λένε πως η διαταραχή των ορμονών ευθύνεται για την ομοφυλοφιλία. Τότε όμως θα έπρεπε να ονομάζουμε τους ομοφυλόφιλους ασθενείς; Ακούγεται ιδιαίτερα άκομψο, ειδικά στις μέρες μας που η ασθένεια, η ανωμαλία και η διαφορετικότητα είναι ευαίσθητες έννοιες. Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε ιστορικές στατιστικές για να μετρήσουμε τον πληθυσμό των ομοφυλόφιλων ανά την υφήλιο μέσα στα χρόνια, όλοι όμως ξέρουμε πως κανείς δεν παραδεχόταν στο παρελθόν τις ερωτικές του προτιμήσεις, κάτι που και σήμερα συμβαίνει σε πολλές περιοχές ή κοινωνικές ομάδες.

Πως μπορούμε λοιπόν πραγματικά να μελετήσουμε που οφείλεται η διαταραχή των ορμονών; Ομοφυλόφιλος γεννιέσαι ή γίνεσαι; Οφείλεται στα παιδικά παιχνίδια ή στην συμπεριφορά των γονιών; Στα ερεθίσματα που τα παιδιά λαμβάνουν ή στον χαρακτήρα που διαμορφώνουν αργότερα, στην εφηβεία; Εγώ κρατάω όλα τα παραπάνω. Άλλωστε η κοινωνία δεν διαταράσσει μόνο τις ορμόνες αλλά καθορίζει και το τι είναι ηθικό. Θα σας το αποδείξω με ένα παράδειγμα μίας ταινίας που δείχνει δύο γυναίκες γυμνές στο κρεβάτι να επιδίδονται σε λεσβιακά παιχνίδια. Η εικόνα όχι απλά επιτρέπεται, αλλά τυγχάνει αποθέωσης από τους τηλεθεατές. Αντίθετα υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που ακόμα και ένα απλό φιλί (στο στόμα) μεταξύ αντρών, έγινε αφορμή τιμωρίας στο μέσο που το προέλαβε ή σάλου και αμφιλεγόμενων αντιδράσεων ανάμεσα στους θεατές. Σε αυτήν την περίπτωση είμαστε επιλεκτικά υπέρ της ομοφυλοφιλίας;

Το ερώτημα λοιπόν είναι προφανές: Είμαστε υπέρ ή κατά της ομοφυλοφιλίας; Και επειδή το τελευταίο μου παράδειγμα περιέπλεξε κατά πολύ την κατάσταση, οφείλω να προσθέσω περισσότερες επιλογές στο Ερώτημα. Βλέπετε μπορεί μια μερίδα πολιτών να είναι υπέρ μίας μορφής ομοφυλοφιλίας και κατά μίας άλλης. Επιλέξτε λοιπόν την απάντηση που ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία σας, πάνω και δεξιά της σελίδας. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΑΦΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΤΕ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΔΕΞΙΑ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ