Καληνωρίσματα. Χριστός Ανέστη. Αυτό το Πάσχα είχε πολλές ιδιαιτερότητες, τουλάχιστον όσο αφορά τους εργαζομένους και τους ανθρώπους που το αποζητούσαν –μεταξύ άλλων- για να ξεφύγουν από την καθημερινότητα.
Όλα ξεκίνησαν πριν μία εβδομάδα, όταν την Μεγάλη Τετάρτη ξαφνικά κάποιοι δεν άνοιξαν τα μαγαζιά τους, 
άλλοι εκμεταλλεύτηκαν τις απεργίες που είχαν προκηρύξει τα συνδικαλιστικά τους όργανα (όπως στις τράπεζες) και άλλοι επικαλέστηκαν το δικαίωμα τους στην απεργία και απλά δεν προσήλθαν στην εργασία τους. Το μόνο ξεκάθαρο της ημέρας ήταν η ημερομηνία, η πρώτη Μαΐου. Από κει και πέρα όλα ήταν μπερδεμένα μιας και η επέτειος της πρωτομαγιάς μετατέθηκε επισήμως στην επόμενη εργάσιμη που ήταν η χθεσινή Τρίτη, εφτά Μαΐου.
άλλοι εκμεταλλεύτηκαν τις απεργίες που είχαν προκηρύξει τα συνδικαλιστικά τους όργανα (όπως στις τράπεζες) και άλλοι επικαλέστηκαν το δικαίωμα τους στην απεργία και απλά δεν προσήλθαν στην εργασία τους. Το μόνο ξεκάθαρο της ημέρας ήταν η ημερομηνία, η πρώτη Μαΐου. Από κει και πέρα όλα ήταν μπερδεμένα μιας και η επέτειος της πρωτομαγιάς μετατέθηκε επισήμως στην επόμενη εργάσιμη που ήταν η χθεσινή Τρίτη, εφτά Μαΐου.
Από την ημερολογιακή έως την επίσημη πρωτομαγιά όμως, μεσολάβησαν αρκετά. Την Μεγάλη Πέμπτη πολλοί εργαζόμενοι σχόλασαν χαριστικά νωρίτερα, την επομένη πολλοί δεν εργάστηκαν, το ίδιο και το Μεγάλο Σάββατο, το Πάσχα, την Δευτέρα του Πάσχα και φτάνουμε ως την αμφιλεγόμενη Τρίτη. Αν τα βάλετε κάτω, κάποιοι ξεκίνησαν να εργάζονται σήμερα, Τετάρτη, μετά από μίας εβδομάδας αργίας, απεργίας και δεν ξέρω κι εγώ πως αλλιώς μπορεί να το πει κανείς.
Ακόμα κι εγώ που εργάζομαι όλη την εβδομάδα, είχα κάποιες 
κενές ημέρες αυτή τη βδομάδα και πραγματικά αναγνωρίζω την αξία της ηρεμίας, της ξεκούρασης και της οικογενειακής θαλπωρής, όμως μία Ελλάδα που διψάει για παραγωγικότητα έχει αυτό ως ζητούμενο; Να βρει περισσότερες ημέρες κενές για να μην δουλεύει ακόμα και υπό την ομπρέλα αργιών και αδειών; Κρύβεται πίσω από απεργιακά δικαιώματα και εορταστικές ευκαιρίες για να μείνει σπίτι του την ίδια ώρα που χιλιάδες άνεργοι θα παρακαλούσαν να εργάζονται ακόμα και αν έπρεπε να δουλεύουν τις “ιερές” ημέρες των αργιών;
κενές ημέρες αυτή τη βδομάδα και πραγματικά αναγνωρίζω την αξία της ηρεμίας, της ξεκούρασης και της οικογενειακής θαλπωρής, όμως μία Ελλάδα που διψάει για παραγωγικότητα έχει αυτό ως ζητούμενο; Να βρει περισσότερες ημέρες κενές για να μην δουλεύει ακόμα και υπό την ομπρέλα αργιών και αδειών; Κρύβεται πίσω από απεργιακά δικαιώματα και εορταστικές ευκαιρίες για να μείνει σπίτι του την ίδια ώρα που χιλιάδες άνεργοι θα παρακαλούσαν να εργάζονται ακόμα και αν έπρεπε να δουλεύουν τις “ιερές” ημέρες των αργιών;
Όσο η εργασιακή μας συνείδηση δεν αλλάζει, πολύ φοβάμαι πως δεν θα καταφέρουμε να ορθοποδήσουμε. Θέλουμε δουλειά και όχι περισσότερες αργίες για να την αποφεύγουμε. Αν ανήκετε στους πολλούς που χρωστάνε και τα χρέη τους πνίγουν, τότε οι αργίες δεν θα ήταν και ιδιαίτερα ανακουφιστικές. Τα έξοδα (των ημερών) μεγαλώνουν και όσο τα μαγαζιά παραμένουν κλειστά, τα έσοδα είναι μηδενικά… +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΚΑΙ ΚΡΙΝΕΤΕ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΑΡΓΙΩΝ ΣΗΜΕΡΑ
Οι Ευρωπαίοι έχουν πολύ περισσότερες αργίες και ημέρες άδειας. Και σε λίγο όλοι θα δουλεύουν και 52 Κυριακές τον χρόνο μετατρεπόμενοι σε σύγχρονους σκλάβους που θα δουλεύουν με ακόμα λιγότερα χρήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί θα κερδίσει ένας υπάλληλος που θα δουλεύει 52 οχτάωρα επιπλέον χωρίς μισθό;
Τί θα κερδίσει ο καταστηματάρχης επειδή θα ανοίξει 52 Κυριακές αλλά δεν θα ψωνίζει κανένας;
Όταν κάθεσαι πολλές ώρες σε μία δουλειά δεν σημαίνει ότι υπάρχει παραγωγικότητα.Με το μεταπρατικό εμπόριο εισαγόμενων ειδών δεν υπάρχει ανάπτυξη. Υπάρχει συνεχής και αυξανόμενη φτώχεια.
Για να υπάρξει παραγωγικότητα χρειάζονται επενδύσεις και εδώ και 40 τουλάχιστον χρόνια έχουν πέσει "λυτοί και δεμένοι" για να μηδενιστούν οι επενδύσεις και να απογυμνωθεί η χώρα από οποιαδήποτε μορφή παραγωγής.
δεν είμαι κατά των αργιών, αλλά όπως περιγράφω και στο κείμενο, αυτό που συνέβη με την πρωτομαγιά ήταν τελικά γελοίο.
ΔιαγραφήΑπό κει και πέρα, το θέμα με τις Κυριακές είναι άσχετο με το κείμενο, όμως υπόσχομαι να τοποθετηθώ σε ένα κείμενο που σαφέστατα θα τάσσεται υπέρ του δικαιώματος (και όχι της υποχρέωσης) των ανοιχτών καταστημάτων.
Σε ότι αφορά τις επενδύσεις, εγώ βλέπω το αντίθετο από αυτό που γράφεις. Η Ελλάδα εδώ και λίγο καιρό κάνει μία τεράστια στροφή προσέλκυσης επενδύσεων :[
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυφ, αυτό το πληκτρολόγιο...
ΑπάντησηΔιαγραφή-Ότι ήταν γελοίο ήταν και μάλιστα πολύ, αλλά τα τελευταία χρόνια αυτό είναι κανόνας.
-Οι Κυριακές δεν έχουν σχέση με τις αργίες γενικά, αλλά με την υποτιθέμενη παραγωγικότητα.
-Αυτό βέβαια με τις επενδύσεις να το δω και να μην το πιστεύω. Εννοώ βέβαια πραγματικές επενδύσεις ανάπτυξης, γιατί ας πούμε η αγορά του ΟΠΑΠ δεν είναι επένδυση είναι ληστεία. Όπως και η αγορά μίας ξενοδοχειακής μονάδας που θα λειτουργεί με εισαγόμενο ξένο προσωπικό και εισαγόμενα ξένα τρόφιμα.