EK-ΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΙΟΥΝΙΟΥ ~ έξω με το παιδί

μία μητέρα περι-γράφει πως είναι να μεγαλώνεις την αυριανή γενιά, σήμερα

Μετά τις σπουδές μου άρχισα κατευθείαν να εργάζομαι. Έκανα μια μικρή παύση λόγω της μικρής μου και εδώ και περίπου ένα χρόνο είμαι πάλι στην ενεργό δράση. Όπως καταλαβαίνετε οι ώρες για μένα είναι από απειροελάχιστες ως μηδαμινές. Και ενώ παλιά παρόλο που εργαζόμουν είχα την δυνατότητα και την "ησυχία" όταν βγαίνω έξω να διασκεδάζω, να συζητάω κ.ο.κ. τώρα κουβαλάω μαζί μου ότι μπορείτε να φανταστείτε για το παιδί. Και πρόσφατα διαπιστώσαμε ότι όταν βγαίνω έξω η διασκέδασή μου είναι πολύ διαφορετική  και αφορά κυρίως τον χρόνο που περνάω με το παιδί μου και όχι απαραίτητα την υπόλοιπη παρέα. 

Δεν είναι τυχαία η λέξη πρόσφατα που χρησιμοποίησα. Όταν ήταν πιο μικρή επειδή κοιμόταν περισσότερο κατά την διάρκεια της ημέρας, όταν βγαίναμε έξω ο χρόνος που το παιδί με χρειαζόταν ήταν λιγότερος και αυτό θα αφορούσε μια αγκαλιά ή ένα παιχνιδάκι που θα την ικανοποιούσε επαρκώς, ενώ παράλληλα εγώ θα είχα τον χρόνο να μιλήσω με τους φίλους κτλ. Πλέον είναι σε μια φάση που δεν μπορεί να καθίσει σε ένα μέρος. Τα άλλα παιδάκια που βλέπει την αποσπούν, οι κατάλληλα διαμορφωμένοι για παιδιά χώροι της κεντρίζουν το ενδιαφέρον και οι έξοδοι μας έχουν καταλήξει να είναι περισσότερος χρόνος με το παιδί παρά με την παρέα. 

Δεν ξέρω κατά πόσο περάσατε αυτό το στάδιο και πως αντιδρούσατε.  Για μένα είναι μια

διασκεδαστική εμπειρία ο χρόνος μου μαζί της όταν είμαστε έξω. Οι τσουλήθρες που κάνει, ο ενθουσιασμός της όταν καταφέρνει κάτι μόνη της και μου λέει "κοίτα-κοίτα" με ένα χαμόγελο απίστευτο, οι θόρυβοι που ανακαλύπτει και μου λέει "άκου-άκου", η περιέργειά της να "γευτεί" κάθε τι καινούριο και η θέλησή της να το μοιραστεί μαζί μου, η ανάγκη που αισθάνομαι ότι με έχει όχι μόνο βοηθάω αλλά και για να την επαινώ στα κατορθώματα της. Τρελαίνομαι με την αντίδρασή της με τα άλλα παιδάκια αλλά και με την τάξη που της αρέσει να επικρατεί με παιχνίδια που χρησιμοποιεί κοκ. Ο τρόπος που προσπαθεί να επικοινωνήσει με τους μικρούς και μεγάλους ανθρώπους. Οι απαντήσεις της σε ερωτήματα που της κάνουν όπως πώς σε λένε κ.ο.κ.

Παρατηρώ ότι αρκετοί γονείς είναι έτσι. Όμως βλέπω και γονείς να δυσανασχετούν, να καταπιέζουν τα παιδιά να κάθονται μαζί με τους μεγάλους. Εν μέρει θα μου άρεσε και θα με βόλευε κιόλας αν η κορούλα μου μπορούσε να κάτσει σε μια θέση για πάνω από δέκα λεπτά. Όμως αν καθόταν εγώ θα αισθανόμουν έτσι; Θα περνούσα το ίδιο όμορφα μαζί της έξω; Θα μπορούσα να ανακαλύψω αυτόν τον χρόνο ωραίου παιχνιδιού όταν θα ήμασταν σπίτι;  Νομίζω όχι. Περιμένω τις δικές σας εμπειρίες με τα παιδιά σας όταν είστε εκτός σπιτιού. Αισθάνεστε όμορφα ή καταπιεσμένοι; Μοιράζεστε κατά κάποιον τρόπο με τον σύζυγό σας αυτές τις όμορφες στιγμές ή εκείνος "μαγνητίζεται" από την παρέα σας; Εις το επανειδείν. +Ioanna Mpourdouvali 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ