Καληνωρίσματα. Στον σημερινό Προβληματισμό θέλω απλά να μπω στο κεφάλι ενός μέσου αξιωματούχου της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Νομισματικού Ταμείου, ενός οικονομικού αναλυτή έγκυρης οικονομικής εφημερίδας ή κάποιου στελέχους ενός διεθνή οίκου αξιολόγησης.
Τι κοινό έχουν όλοι αυτοί οι τύποι; Είναι αυτοί που για περισσότερο από τέσσερα χρόνια (2008-2012) γέμιζαν με τις δηλώσεις και τις εκθέσεις τους τις σελίδες των εφημερίδων και τον χρόνο των ειδήσεων στην Ελλάδα με προσβολές για τους πολιτικούς και τους πολίτες της χώρας μας, που βιαζόντουσαν να μας καταδικάσουν για όλα, να μας αποκλείσουν από όλα και να προβλέψουν το τέλος μας είτε από την Ένωση είτε εξαιτίας της χρεωκοπίας. Είναι αυτοί που πανικόβαλαν τις κυβερνήσεις εκείνης της περιόδου αναγκάζοντας τες να γίνουν εχθροί του λαού. Είναι αυτοί που έκοψαν κάθε όνειρο και κάθε φιλοδοξία από τους νέους της χώρας μας, που ανέκοψαν κάθε προσπάθεια ευημερίας.
Ξέχασαν όμως κάτι. Ένας δείκτης, μία μεταβλητή που δεν συμπεριλήφθηκε στις οικονομικές αναλύσεις τους, έμελλε να κάνει και την διαφορά (είναι γνωστό πως αρκεί μία μεταβλητή για να αλλάξει τα πάντα σε μία εξίσωση). Ξέχασαν την αντοχή του έλληνα. Του γκρινιάρη, του “δε βαριέσαι”, του απαισιόδοξου και εγωκεντρικού έλληνα. Του έλληνα που ποτέ δεν παραδέχεται τα λάθη του, ποτέ δεν βάζει πλάτη για το γενικότερο καλό, που πάντα αναζητά τρόπους να επωφεληθεί ή να παρανομήσει για το συμφέρον του, όμως παραμένει έλληνας. Και μπορεί ο έλληνας σήμερα να έχει ζήσει μια σχετικά άνετη ζωή, όμως στο αίμα του κυλάνε πρωτοφανείς κακουχίες, επαναστάσεις, διωγμοί, γενοκτονίες και πολλά ακόμα. Αυτός ο έλληνας δεν το έκανε με τη θέληση του, όμως υπέμεινε, άντεξε και συνεχίζει να επιβιώνει.
Ότι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό λένε κι έτσι η Ελλάδα, αρχίζει να βγαίνει απ’ τον βόθρο της υπόθαλψης και της σφοδρής οικονομικής επίθεσης με καθαρό κούτελο και ορθό ανάστημα. Έχοντας βάλει το νερό στ’ αυλάκι σε ότι αφορά τα χρέη της και έχοντας κάνει ένα πρώτο βήμα εξυγίανσης σε όλους τους τομείς και αλλάζοντας σιγά-σιγά τον τρόπο που διεκδικεί το ξένο χρήμα είτε με τη μορφή τουρισμού (πάνω από 40% αύξηση λένε οι προβλέψεις) είτε με τη μορφή επενδύσεων, η Ελλάδα είναι ένα βήμα από το να επιστρέψει στις αγορές έχοντας μάλιστα πλεόνασμα στον προϋπολογισμό της! Και τώρα έρχεται και η δικαίωση. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εξέδωσε έκθεση τριακοσίων ογδόντα πέντε σελίδων για την Ελλάδα στην οποία όχι μόνο την επευφημεί για τα όσα κατάφερε, αλλά σημειώνει τις λανθασμένες τακτικές του κυρίως στην εκτίμηση των συνεπειών της λιτότητας που επέβαλε. Διεθνείς οίκοι άρχισαν να μας αναβαθμίζουν και άρθρα σε έγκυρες οικονομικές εφημερίδες που άλλοτε μας καταδίκαζαν ακόμα και για τον μη τετραγωνισμού του κύκλου, τώρα μας αποθεώνουν για τα αποτελέσματα των θυσιών του ελληνικού λαού. Το κλίμα σε αυτούς τους “άσχημους” τύπους που ανέφερα στην πρώτη παράγραφο, έχει αναστραφεί και ο τουρισμός δείχνει πως σιγά-σιγά αποκαθίσταται η φήμη των ελλήνων και στην κοινή γνώμη.
Όλα αυτά δεν μειώνουν ακόμα την ανεργία, δεν αυξάνουν τις συντάξεις, όμως τον πάτο τον αγγίξαμε τόσο δυνατά που τώρα ανεβαίνουμε με φόρα και εν καιρώ θα δούμε καλύτερες ημέρες. Το πόσο καλές θα είναι αυτές, εξαρτάται πια από εμάς και τους πολιτικούς μας. Ας αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες που αρχίζουν να διαφαίνονται στον ορίζοντα και ας βελτιώσουμε το βιοτικό μας επίπεδο. Καλή αρχή να’ χουμε. +Yanni Spiridakis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το