ΜOYΣΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΟΣ ΙΟΥΝΙΟΥ ~ τα παιδιά σώνουν τον πλανήτη (The Prophets Song)

ταξιδέψτε στον Μουσικό Κωδικό ακούγοντας το κομμάτι συγχρόνως

Ένα ξημέρωμα, ένας σοφός περπατούσε κάτω από τον λόφο πλησιάζοντας τα πρώτα φώτα της πόλης και σαν τρελός άρχισε να γελάει μόνος του ώσπου κάποιοι περαστικοί σταμάτησαν για να τον κοροϊδέψουν. Ο γέρος άρχισε να σοβαρεύεται όταν τους προειδοποίησε πως είδε ένα όραμα πως η οργή του υπέρτατου όντος εξαπλώθηκε μέχρι τούτη την πόλη και θα πλήξει κάθε άνθρωπο που μπαγιάτεψε στο πέρασμα της εξέλιξής του. Οι περαστικοί έμειναν να τον κοιτούν όταν αυτός με αυστηρό ύφος τους προειδοποίησε πως δεν θα υπάρξουν άλλες φωτεινές μέρες στον ουρανό και πως το σκοτάδι θα σκιάσει τα πρόσωπα όλου του κόσμου. Σκίζοντας το πανωφόρι του άρχισε να φωνάζει με αυστηρότητα για όλο τον κόσμο. Άνθρωποι όμως φορούσαν ξανά τα γυαλιά ηλίου τους, έπαιρναν ανά χείρας το κινητό τους και έφευγαν με το γυαλιστερό τους αμάξι.

Λίγο πιο κάτω ο σοφός συνάντησε κάποια παιδιά που έκαναν παρέα εκεί κοντά. Ο γέρος σταμάτησε και άρχισε να τα παροτρύνει να φύγουν. Φώναζε πως είναι τα πουλιά που πρέπει να πετάξουν: “Εγερθείτε και οδεύστε εις το λαμπρό μέλλον αφού πιαστείτε από το βρεγμένο κλαδί της δροσιάς κι ύστερα επιστρέψτε σαν κατάλευκα περιστέρια”. Ο γέρος φώναζε σε μία διάλεκτο που οι νέοι δεν καταλάβαιναν και άρχισαν να χαζογελούν μεταξύ τους. Ο τρελός –όπως τον νόμιζαν- άφησε το ρητορικό του ύφος και υιοθετώντας ένα αυστηρό τους ονόμασε φουκαράδες που θα τρέχουν να σωθούν από τα τέρατα της φύσης που θα έρθουν σε λίγο καιρό. Ο τρελός πλησίασε έναν από αυτούς και τον μύρισε με απέχθεια στην αμάνικη μπλούζα του. Τους επέπληξε που απομονώθηκαν από τους γονείς τους και καταράστηκε τους γονείς τους που αποξενώθηκαν από τις ηθικές αρχές που κάποτε ίσως είχαν. Σε μια στιγμή έκλεισε σφιχτά τα μάτια του και άρχισε να τρέμει από την πίεση λέγοντας πως η γη θα σπάσει στα δύο και τότε μόνο ο θάνατος θα είναι η κατάληξη για όλους.

Ο γέρος έφυγε αγανακτισμένος και προχώρησε φωνάζοντας σαν αλλόφρων πως όποιος δεν ακούει τον λόγο του θα τρέχει να σωθεί. Ο θάνατος θα τον περιμένει και η κόλαση θα γίνει το νέο του σπίτι με φωτιές να κατακαίνε τις σάρκες του.

Σον διάβα του όμως παρατήρησε πως λίγοι άνθρωποι τον ακολουθούσαν σχεδόν από την αρχή του δρόμου του. Γύρισε και αφού είδε πως εκείνοι δεν τον χλεύαζαν τους διαβεβαίωσε πως υπάρχει σχέδιο. Υπάρχει τρόπος σωτηρίας από την βροχή που καίει. Τους καθησύχασε πως υπάρχει ένα εφόδιο ικανό να κερδίσει κάθε κακουχία. Την αγάπη που τους έδωσε ο Θεός για να έχουν την χάρη να συντηρούν την γη που τους χάρισε κι αν διατηρήσουν την ειρήνη μεταξύ τους, αυτός θα είναι ο θησαυρός που ο καθένας αναζητά χωρίς αποτέλεσμα στο τέλος (της ζωής του). Γύρισε ξαφνικά προς τα λιγοστά παιδιά που βρέθηκαν μπροστά του και αφού πρότασσε το χέρι του, έδειξε την γη με μια χειρονομία που εννοούσε πως είναι δική τους για να την τιμήσουν στο εξής. Κάποιοι φοβήθηκαν να γελάσουν με τον γέρο-τρελό και έμειναν σιωπηλοί.

Σ’ εκείνο το σημείο φωνές ακούστηκαν από το πουθενά και μια καταιγίδα σκέπασε τον ήλιο. Κάθε στάλα τρυπούσε το έδαφος και η γη άνοιξε στα δύο! Πρώτος έπεσε ο ίδιος που χάθηκε για πάντα κι ύστερα ακολούθησε κάθε ενήλικας που είχε βγάλει γένια. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ