πως οι εφαρμογές της επιστήμης & της τεχνολογίας επιδρούν στην κοινωνία του σήμερα
από news 247 Ο μανδύας που τα κάνει όλα αόρατα: Εξαφανίζει τα γεγονότα, κάνοντας "τρύπες" στο φως
Ένας νέος μανδύας αορατότητας, που δημιούργησαν Αμερικανοί ερευνητές, δεν κρύβει αντικείμενα στον χώρο, αλλά κρύβει γεγονότα στον χρόνο, κάνοντας διαδοχικές "χρονικές τρύπες" στη ροή του φωτός που μεταδίδεται μέσω μιας οπτικής ίνας.
Οι επιστήμονες κατάφεραν να κρύψουν σχεδόν τα μισά δεδομένα (ποσοστό 46%) που μετέφερε το φως και ευελπιστούν ότι στο μέλλον θα βελτιώσουν κι άλλο την αποτελεσματικότητα της τεχνικής τους, η οποία στην ουσία "σβήνει" τα γεγονότα από την ιστορία, σαν να μην συνέβησαν ποτέ.
Μεταξύ άλλων δυνητικών πρακτικών εφαρμογών, ο μανδύας θα μπορούσε μελλοντικά να κάνει πολύ πιο ασφαλείς τις οπτικές τηλεπικοινωνίες και το διαδίκτυο, "εξαφανίζοντας" τα μεταφερόμενα δεδομένα και κάνοντας έτσι δύσκολη τη ζωή σε όσους θα ήθελαν να κρυφακούσουν και να υποκλέψουν στοιχεία.
Η τεχνική μπορεί να ενσωματωθεί ομαλά στην υπάρχουσα υποδομή τηλεπικοινωνιών
Οι ερευνητές του πανεπιστημίου Πέρντιου της Ιντιάνα, με επικεφαλής τον καθηγητή της σχολής
ηλεκτρολόγων μηχανικών και μηχανικών υπολογιστών 'Αντριου Γουάινερ και τον βοηθό του Τζόζεφ Λούκενς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το BBC και το "New Scientist", διευκρίνισαν ότι "χρειάζεται ακόμα πολλή δουλειά να γίνει, ωσότου η εν λόγω μέθοδος βρει πρακτική εφαρμογή, όμως χρησιμοποιεί τεχνολογία που μπορεί να ενσωματωθεί ομαλά στην υπάρχουσα υποδομή τηλεπικοινωνιών".
Ο πρώτος που πρότεινε να δημιουργηθεί ένας χρονικός μανδύας, ήταν το 2010 ο φυσικός Μάρτιν Μακ Κολ του Imperial College του Λονδίνου.
Πέρυσι, ερευνητές του πανεπιστημίου Κορνέλ των ΗΠΑ, με επικεφαλής τον φυσικό Αλεξάντερ Γκαέτα, ανακοίνωσαν τον πρώτο χρονικό μανδύα στον κόσμο, όμως ήταν πολύ μικρότερων δυνατοτήτων σε σχέση με τον νέο μανδύα αορατότητας.
Επίσης ο προηγούμενος χρονικός μανδύας απαιτούσε ένα πολύπλοκο λέιζερ, ενώ η νέα τεχνική χρησιμοποιεί κοινά εξαρτήματα που χρησιμοποιούνται στις εμπορικές οπτικές τηλεπικοινωνίες.
Πώς λειτουργεί η νέα τεχνολογία. Φτιάχνοντας "τρύπες" φωτός
Η νέα τεχνολογία βασίζεται στη "χειραγώγηση" του χρονισμού των παλμών του φωτός, με δεδομένο ότι το φως - που είναι ταυτόχρονα κύμα και σωματίδιο - διαδίδεται σαν τα κύματα της θάλασσας. Αν τη στιγμή που ένα κύμα ανεβαίνει, ένα άλλο κατεβαίνει και όταν συναντηθούν, αυτή η συμβολή οδηγεί στην αλληλοεξουδετέρωσή τους.
Χρησιμοποιώντας κάτι ανάλογο με το φως, οι Αμερικανοί επιστήμονες πέτυχαν να δημιουργήσουν "τρύπες" του φωτός, εξαφανίζοντας μέσα σε αυτές τα δεδομένα που μεταφέρει το φως μέσω των οπτικών ινών. Οι "χρονικές τρύπες" - δηλαδή η απόκρυψη των πληροφοριών - είναι δυνατό να επαναλαμβάνονται με συχνότητα 12,7 gigabits ανά δευτερόλεπτο, ταχύτητα κατάλληλη για εμπορικές εφαρμογές.
Ο μανδύας στην πραγματικότητα δεν χειραγωγεί τον χρόνο, αλλά τα φωτόνια, τα σωματίδια του φωτός που μεταφέρουν τα γεγονότα (τις πληροφορίες) στον χρόνο. "Φανταστείτε ότι παίρνουμε ένα τμήμα ποταμού και ωθούμε ένα μέρος του προς τα εμπρός κι ένα άλλο προς τα πίσω, έτσι ώστε να δημιουργούνται τρύπες εκεί όπου δεν υπάρχει πια καθόλου νερό…Με αυτό τον τρόπο ελέγχουμε τη ροή του φωτός, ωθώντας το εμπρός και πίσω στο χρόνο, αποφεύγοντας έτσι συμβάντα που αλλιώς θα το διατάρασσαν", δήλωσε ο Γουάινερ.
Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ. Μπορεί να βρει εφαρμογή σε θέματα στρατού
"Οι ωτακουστές δεν θα συνειδητοποιήσουν ότι το σήμα έχει καμουφλαριστεί, επειδή δεν φαίνεται καθόλου ότι κάποιο σήμα έχει σταλεί" δήλωσε ο Λούκενς. Επεσήμανε ότι είναι προφανείς οι εν δυνάμει εφαρμογές στο πεδίο του στρατού και των υπηρεσιών ασφαλείας (καθόλου τυχαία, η νέα έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το υπουργείο 'Αμυνας των ΗΠΑ), αλλά και από μεγάλες εταιρίες που επίσης αναζητούν ύψιστη ασφάλεια στις επικοινωνίες τους.
Μέχρι τώρα η ερευνητική έμφαση είχε δοθεί στη δημιουργία μανδυών από τεχνητά "μετα-υλικά" που "ξεγελούν" το φως και εξαφανίζουν στο χώρο αντικείμενα από τα μάτια του παρατηρητή.
Σταδιακά όμως, οι μανδύες επεκτείνονται στην εξαφάνιση συμβάντων και δεδομένων στο χρόνο, χωρίς μάλιστα να απαιτούν ειδικά και εξεζητημένα υλικά.
Τελικά, το "ιερό δισκοπότηρο" θα είναι ένας ενιαίος χωροχρονικός μανδύας, που θα μπορεί να εξαφανίσει ταυτόχρονα τα αντικείμενα στο χώρο και τα συμβάντα στο χρόνο.
Όμως, σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι δυσκολίες είναι πολύ μεγάλες και συνεπώς δεν πρόκειται να υπάρξει στο άμεσο μέλλον.
Ελπίζω να κάνατε τον κόπο να διαβάσετε το δημοσίευμα. Αν μάλιστα σας άνοιξε την όρεξη και θέλετε να διαβάσετε ολοκληρωμένη την παρουσίαση, ρίξτε της μια ματιά. Σε κάθε περίπτωση ακόμα και με λίγα λόγια μπορούμε όλοι να σταθούμε με δέος μπροστά στο συγκεκριμένο επιστημονικό επίτευγμα. Αν μπορείς να "κλέβεις" κομμάτια της ιστορίας διαγράφοντάς την, τότε τι μένει πια σε αυτόν τον κόσμο;
Προφανώς δεν είναι δυνατό να διαγραφεί ή μάλλον (για να μπούμε και στο τεχνικό ύφος) να αλληλοεξουδετερωθεί κάτι τόσο μεγάλο όσο ένας πόλεμος, όμως αν μπορείς να σβήσεις μία συνομιλία που μόλις έλαβε μέρος ή ένα οπτικό γεγονός που πιθανότατα παραλίγο να κατέγραφε μια κάμερα, τότε εκτός ότι μπορείς να βγάλεις τους αυτόπτες μάρτυρες τρελούς, μπορείς και να επέμβεις στην ιστορία!
Και όπως κάθε μήνα καταλήγουμε στο ηθικό δίλημμα της ιστορίας. Είναι εύλογο να εφαρμοστεί μία τέτοια εφαρμογή; Η απάντηση όπως πάντα είναι υποκειμενική. Αν βοηθήσει στην αποφυγή υποκλοπών για την ασφάλεια των συνομιλιών και του απορρήτου, τότε προφανώς είναι καλοδεχούμενη. Όμως ποιος μπορεί να μας βεβαιώσει ότι δεν θα χρησιμοποιήσει και διαφορετικά; Ώστε να αποκρύψει γεγονότα από μία κατάσταση που έλαβε μέρος, να "εξαφανίσει" πειστήρια σε μία πολύκροτη δίκη ή να διαψεύσει μάρτυρες που βασίζονται σε ένα συγκεκριμένο γεγονός; Προφανώς ο δυνατός, εκείνος που έχει την εξουσία και τελικά αυτός που χρηματοδότησε την έρευνα και απέκτησε την εφαρμογή, είναι εκείνος που θα έχει και τον πρώτο λόγο ή την ευκαίρια για το πως θα την χρησιμοποιήσει.
Προ μηνών σε αυτήν την εδώ την ενότητα είχαμε δει για το πως ένας μανδύας μπορεί να εξαφανίσει τον άνθρωπο. Σήμερα βλέπουμε το πως μπορούν να εξαφανιστούν γεγονότα ή δεδομένα. Η τάση του ανθρώπου να χρηματοδοτεί έρευνες για το πως να σβήσει τα "αποτυπώματα" του αντί να δημιουργήσει, μάλλον με προβληματίζει. Εσάς; +Yanni Spiridakis
Προφανώς δεν είναι δυνατό να διαγραφεί ή μάλλον (για να μπούμε και στο τεχνικό ύφος) να αλληλοεξουδετερωθεί κάτι τόσο μεγάλο όσο ένας πόλεμος, όμως αν μπορείς να σβήσεις μία συνομιλία που μόλις έλαβε μέρος ή ένα οπτικό γεγονός που πιθανότατα παραλίγο να κατέγραφε μια κάμερα, τότε εκτός ότι μπορείς να βγάλεις τους αυτόπτες μάρτυρες τρελούς, μπορείς και να επέμβεις στην ιστορία!
Και όπως κάθε μήνα καταλήγουμε στο ηθικό δίλημμα της ιστορίας. Είναι εύλογο να εφαρμοστεί μία τέτοια εφαρμογή; Η απάντηση όπως πάντα είναι υποκειμενική. Αν βοηθήσει στην αποφυγή υποκλοπών για την ασφάλεια των συνομιλιών και του απορρήτου, τότε προφανώς είναι καλοδεχούμενη. Όμως ποιος μπορεί να μας βεβαιώσει ότι δεν θα χρησιμοποιήσει και διαφορετικά; Ώστε να αποκρύψει γεγονότα από μία κατάσταση που έλαβε μέρος, να "εξαφανίσει" πειστήρια σε μία πολύκροτη δίκη ή να διαψεύσει μάρτυρες που βασίζονται σε ένα συγκεκριμένο γεγονός; Προφανώς ο δυνατός, εκείνος που έχει την εξουσία και τελικά αυτός που χρηματοδότησε την έρευνα και απέκτησε την εφαρμογή, είναι εκείνος που θα έχει και τον πρώτο λόγο ή την ευκαίρια για το πως θα την χρησιμοποιήσει.
Προ μηνών σε αυτήν την εδώ την ενότητα είχαμε δει για το πως ένας μανδύας μπορεί να εξαφανίσει τον άνθρωπο. Σήμερα βλέπουμε το πως μπορούν να εξαφανιστούν γεγονότα ή δεδομένα. Η τάση του ανθρώπου να χρηματοδοτεί έρευνες για το πως να σβήσει τα "αποτυπώματα" του αντί να δημιουργήσει, μάλλον με προβληματίζει. Εσάς; +Yanni Spiridakis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το