Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".
από: Το θολό τοπίο με... ξεκάθαρη ματιά!
τίτλος: Η γειτoνιά μου και η παραποιημένη ζωή...
Είναι πράγματα που σε κάνουν να νοιώθεις κάπως και οι αναμνήσεις των παιδικών σου χρόνων που αλλοιώνονται από τις εικόνες του σήμερα. Σε μια συνάντηση των αναμνήσεων
και των χρόνων του δημοτικού μαζευτήκαμε στην παλιά μου γειτονιά στην Κυψέλη να θυμηθούμε, να γελάσουμε και να πούμε για την πορεία μας όλα αυτά τα χρόνια, οι κάποιοι συμμαθητές του δημοτικού.
Ήταν μια συγκινητική και υπέροχη βραδιά, με ανθρώπους που ζήσαμε τα μικράτα μας και την αθωότητα των πρώτων ερώτων μας.
Η Κυψέλη, η Φ.Νέγρη και ειδικά το δεύτερο έγινε κατ’ εικόνα και ομοίωση του ονόματός της. Η Κυψέλη μια από τις ομορφότερες περιοχές της Αθήνας, δυστυχώς βανδαλίστηκε και βανδαλίζεται κατάφορα από την εισροή ξένων και ειδικά μαύρων, σε τέτοιο βαθμό που νομίζεις ότι είσαι σε άλλη χώρα.
Όχι δεν με ενοχλεί το χρώμα, αλλά η κακή ποιότητα του χρώματος και της ασυδοσίας. Σε ένα ανύπαρκτο κράτος, υπαρκτοί άνθρωποι κάθε φυλής, γκέτο μαύρων εμπόρων ναρκωτικών και ελεύθερης πορνείας.
Σε μια περιοχή που γεννήθηκα μεγάλωσα, ερωτεύτηκα και έζησα τα πιο όμορφα χρόνια μου, πονάει πολύ να τη βλέπεις να ρημάζει κάτω από τη σκιά των μεταναστών και λαθρομεταναστών, που δεν κάνουν απλά τον κόπο… και θεωρούν ότι μπορούν να μη σέβονται τη χώρα και τους ανθρώπους που τους φιλοξενούν.
Πονάει πολύ όταν σου ρημάζουν τόσο βάναυσα τις αναμνήσεις σου , αλλάζοντας τη μορφή και την ποιότητα του τοπίου.
Σε πονάει πολύ όταν βρομίζουν τόσο ξεδιάντροπα τα μέρη που έπαιζες σαν παιδί και ερωτεύτηκες σαν έφηβος.
Πονάει πολύ όταν σε μια περιοχή όπως η Κυψέλη που τα καλοκαίρια μέχρι αργά τα βράδια, έσφυζε από κόσμο και φωνές παιδικές, τώρα να σέρνεται η σιωπή μόνο σε μαύρο χρώμα.
Σε μια χώρα που οι πολίτες της κατακρεουργούνται από αλλεπάλληλους φόρους και χαράτσια, δεν υπάρχει το κεκτημένο δικαίωμα αυτών των πολιτών, να μην νοιώθουν ξένοι και φιλοξενούμενοι στα μέρη που μεγάλωσαν. Ένα ανύπαρκτο κράτος, απέναντι σε υπαρκτούς πολίτες, που δεν θέλει να προστατέψει αλλά λοιδορεί ιστορικά και πολιτισμικά. Σε αυτό το κράτος επιτρέπουμε να παραποιεί τις ζωές μας ξεδιάντροπα και ασύδοτα και να αλλάζει κατά βούληση αδιαφορώντας για τα θέλω, τα πρέπει και τα μπορώ κάθε Ελληνικού στοιχείου και πολιτισμού.
Σε αυτό το κράτος, που δεν είναι κράτος αλλά ένα μεγάλο καθ’ έξιν μπ.......λο.
ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:
Είναι πράγματα που σε κάνουν να νοιώθεις κάπως και οι αναμνήσεις των παιδικών σου χρόνων που αλλοιώνονται από τις εικόνες του σήμερα. Σε μια συνάντηση των αναμνήσεων
και των χρόνων του δημοτικού μαζευτήκαμε στην παλιά μου γειτονιά στην Κυψέλη να θυμηθούμε, να γελάσουμε και να πούμε για την πορεία μας όλα αυτά τα χρόνια, οι κάποιοι συμμαθητές του δημοτικού.
Ήταν μια συγκινητική και υπέροχη βραδιά, με ανθρώπους που ζήσαμε τα μικράτα μας και την αθωότητα των πρώτων ερώτων μας.
Η Κυψέλη, η Φ.Νέγρη και ειδικά το δεύτερο έγινε κατ’ εικόνα και ομοίωση του ονόματός της. Η Κυψέλη μια από τις ομορφότερες περιοχές της Αθήνας, δυστυχώς βανδαλίστηκε και βανδαλίζεται κατάφορα από την εισροή ξένων και ειδικά μαύρων, σε τέτοιο βαθμό που νομίζεις ότι είσαι σε άλλη χώρα.
Όχι δεν με ενοχλεί το χρώμα, αλλά η κακή ποιότητα του χρώματος και της ασυδοσίας. Σε ένα ανύπαρκτο κράτος, υπαρκτοί άνθρωποι κάθε φυλής, γκέτο μαύρων εμπόρων ναρκωτικών και ελεύθερης πορνείας.
Σε μια περιοχή που γεννήθηκα μεγάλωσα, ερωτεύτηκα και έζησα τα πιο όμορφα χρόνια μου, πονάει πολύ να τη βλέπεις να ρημάζει κάτω από τη σκιά των μεταναστών και λαθρομεταναστών, που δεν κάνουν απλά τον κόπο… και θεωρούν ότι μπορούν να μη σέβονται τη χώρα και τους ανθρώπους που τους φιλοξενούν.
Πονάει πολύ όταν σου ρημάζουν τόσο βάναυσα τις αναμνήσεις σου , αλλάζοντας τη μορφή και την ποιότητα του τοπίου.
Σε πονάει πολύ όταν βρομίζουν τόσο ξεδιάντροπα τα μέρη που έπαιζες σαν παιδί και ερωτεύτηκες σαν έφηβος.
Πονάει πολύ όταν σε μια περιοχή όπως η Κυψέλη που τα καλοκαίρια μέχρι αργά τα βράδια, έσφυζε από κόσμο και φωνές παιδικές, τώρα να σέρνεται η σιωπή μόνο σε μαύρο χρώμα.
Σε μια χώρα που οι πολίτες της κατακρεουργούνται από αλλεπάλληλους φόρους και χαράτσια, δεν υπάρχει το κεκτημένο δικαίωμα αυτών των πολιτών, να μην νοιώθουν ξένοι και φιλοξενούμενοι στα μέρη που μεγάλωσαν. Ένα ανύπαρκτο κράτος, απέναντι σε υπαρκτούς πολίτες, που δεν θέλει να προστατέψει αλλά λοιδορεί ιστορικά και πολιτισμικά. Σε αυτό το κράτος επιτρέπουμε να παραποιεί τις ζωές μας ξεδιάντροπα και ασύδοτα και να αλλάζει κατά βούληση αδιαφορώντας για τα θέλω, τα πρέπει και τα μπορώ κάθε Ελληνικού στοιχείου και πολιτισμού.
Σε αυτό το κράτος, που δεν είναι κράτος αλλά ένα μεγάλο καθ’ έξιν μπ.......λο.
ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το