Το σημερινό κείμενο θα έπρεπε να ανήκει σε κάποια ιατρική ενότητα του yannidakis, όμως επειδή τέτοια δεν έχει, σκέφτηκα πως θα γλιτώσω την κριτική των επόμενων ανακριβειών που θα σας αραδιάσω, ξεκαθαρίζοντας εξ αρχής πως ο σημερινός προβληματισμός δεν γράφτηκε κατόπιν καμίας μελέτης έρευνας ή θεωρίας. Απλά σήμερα είμαι καταβεβλημένος και νομίζω πως δεν θα έπρεπε.
Δεν θα έπρεπε διότι σωματικά δεν έχω κουραστεί αντίστοιχα όσο αισθάνομαι κουρασμένος. Και τότε θυμήθηκα πως κάποτε είχα γράψει πως η κρίση στην Ελλάδα κι αλλού, δεν είμαι μόνο οικονομική μα και ψυχολογική. Η δική μου η 
σημερινή κούραση δεν μπορεί να είναι μόνο σωματική μα κυρίως ψυχολογική. Βλέπετε χωρίς δυσκολία θυμάμαι να γυρνάω από το γραφείο μετά από μία ημέρα τεράστιας σωματικής καταπόνησης πάνω στην απαιτητική καρέκλα του γραφείου μου κι όμως στο σπίτι να είμαι τόσο ανάλαφρος όσο κι ένα περιστέρι που μόλις βρήκε μία πλατεία γεμάτη από ψίχουλα για να τσιμπολογήσει! Η διάθεση για αστεία και ο ενθουσιασμός μου επισκίασαν κάθε ανασταλτικό παράγοντα της κούρασης. Κι όσο κι αν αυτό είναι θεαματικά εντυπωσιακό για μένα, δεν παύει να είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις! Βλέπετε, κάποιες φορές –όπως και σήμερα- δεν χρειάζεται να κουραστώ, να μου συμβεί οτιδήποτε κοπιαστικό για να αισθανθώ ένα ράκος ή μάλλον μία λέξη που δεν μου είναι εύκολο να εντοπίσω για να αποτυπώσει στο ηλεκτρονικό μου χαρτί την εξουθένωση και την κατάπτωση που νοιώθω. Τότε αντιλαμβάνεσαι πως η κούραση δεν προέρχεται (απαραίτητα) από το σώμα αλλά (και) από το πνεύμα!
σημερινή κούραση δεν μπορεί να είναι μόνο σωματική μα κυρίως ψυχολογική. Βλέπετε χωρίς δυσκολία θυμάμαι να γυρνάω από το γραφείο μετά από μία ημέρα τεράστιας σωματικής καταπόνησης πάνω στην απαιτητική καρέκλα του γραφείου μου κι όμως στο σπίτι να είμαι τόσο ανάλαφρος όσο κι ένα περιστέρι που μόλις βρήκε μία πλατεία γεμάτη από ψίχουλα για να τσιμπολογήσει! Η διάθεση για αστεία και ο ενθουσιασμός μου επισκίασαν κάθε ανασταλτικό παράγοντα της κούρασης. Κι όσο κι αν αυτό είναι θεαματικά εντυπωσιακό για μένα, δεν παύει να είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις! Βλέπετε, κάποιες φορές –όπως και σήμερα- δεν χρειάζεται να κουραστώ, να μου συμβεί οτιδήποτε κοπιαστικό για να αισθανθώ ένα ράκος ή μάλλον μία λέξη που δεν μου είναι εύκολο να εντοπίσω για να αποτυπώσει στο ηλεκτρονικό μου χαρτί την εξουθένωση και την κατάπτωση που νοιώθω. Τότε αντιλαμβάνεσαι πως η κούραση δεν προέρχεται (απαραίτητα) από το σώμα αλλά (και) από το πνεύμα!
Διερωτήθηκα αν είμαι απλά ευαίσθητος ενώ ξέρω πολύ καλά πως αν κάτι δεν είμαι είναι ακριβώς αυτό. Αντίθετα, πιστεύω με βεβαιότητα ότι η ψυχολογία μπορεί να διαλύσει τις αντοχές ενός ανθρώπου γενικά. Από μια κακή είδηση έως ένα άσχημο απρόοπτο. Από μία κακή κουβέντα έως ένα απρόσμενο γεγονός. Υπάρχουν πολλά που μπορεί να μας “χαλάσουν” και ίσως αυτά εξαρτώνται από την στιγμή! Το ίδιο γεγονός θα μπορούσε υπό συνθήκες να μας αφήσει σχετικά αδιάφορους ή υπό άλλες προϋποθέσεις να μας καταπονήσει. Θα χαρώ να διαβάσω τα δικά σας σχετικά παραδείγματα. +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το