Καληνωρίσματα. Θυμάστε την περίοδο λίγο πριν και λίγο μετά τις εκλογές του 2012; Αν είστε από τους τυχερούς που την ξεχάσατε δεν θα σας το χαλάσω, αν όμως οι εφιάλτες παλινδρομούν στο μυαλό και τη συνείδηση σας, ας θυμηθούμε ποιο ήταν το κύριο χαρακτηριστικό της.
Η (πολιτική) ρευστότητα θα έλεγα. Ίσως το μεγαλύτερο (από άποψη επιτυχιών σε εκλογικές αναμετρήσεις) κόμμα της χώρας, το Πα.Σο.Κ. διαλύθηκε ουσιαστικά και τα πάνω-κάτω ήρθαν στις δυναμικές των υπολοίπων. Άλλοι ανέβηκαν όπως ο Συνασπισμός, η Χρυσή Αυγή κλπ., άλλοι καταποντίστηκαν όπως ο Λα.Ο.Σ. κι άλλοι παρέμειναν στον λήθαργο σαν τίποτα να μην συμβαίνει τριγύρω, όπως οι Κουμουνιστές.
Αποτέλεσμα; Όλοι πίστεψαν ότι μπορούν να ξεχωρίσουν στο πολιτικό σκηνικό. Έτσι, γίναμε μάρτυρες ενός απίστευτου σκηνικού δημιουργίας κομμάτων, παρατάξεων, κινημάτων και δεν ξέρω κι εγώ πως αλλιώς τα ονόμασαν από ανθρώπους που κατά πλειοψηφία ήταν μέλη των κυβερνήσεων τα οποία ο κόσμος καταδίκασε. Αλήθεια τι ελπίδες μπορούν να έχουν αυτά τα κόμματα;
Θυμάμαι την Κατσέλη να φεύγει από το ΠΑΣΟΚ και να φτιάχνει ένα κόμμα που πριν καν προλάβει να κατέβει σε εκλογές, διαλύθηκε για να συμμετέχει σε συμμαχία με άλλο. Θυμάμαι τον Μίκη Θεοδωράκη να ξεσηκώνει τον λαό σε κάθε του εμφάνιση, μιλώντας για εξέγερση και επανάσταση, όμως τώρα φαίνεται πως η προχωρημένη ηλικία του και οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις δεν του δίνουν πολλά περιθώρια δραστηριοτήτων. Θυμάμαι μετά τις εκλογές τον Κατσανέβα που παρουσίασε την “Δραχμή Πέντε Αστέρων” αλλά ουδέποτε ακούστηκε μετά την παρουσίαση του κόμματος, ούτε μία πολιτική θέση. Έλεος! Δεν το βρήκα καν στο Διαδίκτυο. Κι ύστερα έχουμε τον Αλέκο Αλαβάνο που αφού πρώτος προειδοποίησε για το ποιόν του Τσίπρα, αποχώρησε και ίδρυσε το “Σχέδιο Β” με κύριες θέσεις την επιστροφή στην δραχμή και την στήριξη στην Κύπρο. Πόσο καιρό έχετε να ακούσετε για τον Αλαβάνο; Το ίδιο κι εγώ… Πάμε και στον Νικολόπουλο ο οποίος προχωρά στην σύσταση του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος. Καλά αυτό δεν μας θυμίζει το ομότιτλο της Γερμανίας; Ο Νικολόπουλος ονειρεύεται τη Νέα Δημοκρατία της δεκαετίας του ‘90. Καλή επιτυχία να του πούμε!
Είμαι σίγουρος ότι μου διαφεύγουν πολλοί ακόμα πολιτικοί 
ή γλάστρες κάποιας πρώην Βουλής που αποφάσισαν να κάνουν κόμμα αξιοποιώντας μερικές τελευταίες οικονομίες, όμως δεν είναι όλα τόσο απλά. Αν είχαμε αύριο εκλογές πολύς κόσμος δεν θα είχε αποφασίσει ποιο κόμμα θα στήριζε, οπότε είναι σημαντικό να γνωρίζει από σήμερα, πολύ πριν το ξεκίνημα της προεκλογικής περιόδου όπου όλοι παρουσιάζονται δραστήριοι, ιδεολόγοι, εκσυγχρονιστές και κοντά στο λαό, ποιοι πραγματικά δραστηριοποιούνται έντονα στο πολιτικό και κοινωνικό στερέωμα σήμερα που δεν έχουν κάποιο άμεσο πολιτικό ή οικονομικό όφελος.
ή γλάστρες κάποιας πρώην Βουλής που αποφάσισαν να κάνουν κόμμα αξιοποιώντας μερικές τελευταίες οικονομίες, όμως δεν είναι όλα τόσο απλά. Αν είχαμε αύριο εκλογές πολύς κόσμος δεν θα είχε αποφασίσει ποιο κόμμα θα στήριζε, οπότε είναι σημαντικό να γνωρίζει από σήμερα, πολύ πριν το ξεκίνημα της προεκλογικής περιόδου όπου όλοι παρουσιάζονται δραστήριοι, ιδεολόγοι, εκσυγχρονιστές και κοντά στο λαό, ποιοι πραγματικά δραστηριοποιούνται έντονα στο πολιτικό και κοινωνικό στερέωμα σήμερα που δεν έχουν κάποιο άμεσο πολιτικό ή οικονομικό όφελος.
Σε ένα τέτοιο κείμενο πολιτικής και κομματικής ανακατωσούρας είναι απόλυτα φυσιολογικό να ρίξουμε φως στην ουσιαστική διάλυση του ΠΑΣΟΚ. Το κόμμα πήρε όλο το βάρος της εξυγίανσης, της κρίσης, των μεταρρυθμίσεων όταν όλα βρισκόντουσαν σε μία κατηφόρα, με αποτέλεσμα να μην αντέξει το πολιτικό κόστος και να χαθεί στη αφάνεια. Πολλά στελέχη του εξακολουθούν να παλεύουν με έμπνευση την ιστορία του κινήματος, όμως είναι πολιτικά παράλογο να ελπίζει κανείς ότι το ΠΑΣΟΚ θα μπορέσει ξανά να πρωταγωνιστήσει. Ας μην ξεχνάμε πως έχει χάσει μερικά από τα πρωτοκλασάτα στελέχη του, όπως για παράδειγμα η Διαμαντοπούλου και ο Λοβέρδος, με τον τελευταίο μάλιστα να έχει δημιουργήσει μία από τις ελάχιστες εξαιρέσεις νέων κομμάτων με έντονη δραστηριότητα και όνομα την “Συμφωνία για την Νέα Ελλάδα”. Ουσιαστικά ο Λοβέρδος προσπαθεί να διορθώσει τα κακώς κείμενα του ΠΑΣΟΚ και αφού δεν κατάφερε να το κάνει ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ που ονειρευόταν αποφάσισε να ξεκινήσει από τη νέα αρχή και όπως όλα δείχνουν οι δράσεις του θα μας αναγκάσουν να εξετάσουμε ότι έχει να μας προτείνει.
Μακριά από το άγχος τις προεκλογικής περιόδου, είναι τελικά αστείο το ότι κάποιοι πολύ απλά δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν πως το να είσαι πολιτικός δεν είναι πια της μόδας και επιμένουν να φτιάχνουν κόμματα που δεν εξυπηρετούν σε τίποτα το κοινό καλό. Εμείς, σαν υπεύθυνοι πολίτες έχουμε χρέος να είμαστε ενήμεροι με κριτικό ύφος σε κάθε νέα και μη, πρόταση που υπάρχει στο πολιτικό προσκήνιο. Είναι χρέος μας να είμαστε προετοιμασμένοι για το πως θα επιλέξουμε το μέλλον μας, όταν έρθει η ώρα να μας ζητηθεί. +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το