Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΘEMΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ~ τίποτα δεν μας έμαθε η κρίση


Ένα πρόσφατο άρθρο της εφημερίδας “ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ” ήρθε να με προβληματίσει σήμερα. Βασικά δεν είναι προβληματισμός σήμερα, είναι η έκφραση της απογοήτευσης μου! Αν και το φύλασσα σαν συμπέρασμα για την τελευταία παράγραφο: Αναρωτιέμαι αν από αυτήν την κρίση τόσων χρόνων, κανείς –μα κανείς- δεν έμαθε τίποτα;

Στο κείμενο αναφέρει πως και φέτος η αμπελουργοί της Κρήτης αναζητούσαν εργάτες για τον τρύγο. Τα μεροκάματα imageδεν ξεπερνούσαν τα τριάντα ευρώ όμως σε πολλές περιπτώσεις ήταν ακόμα και είκοσι. Ποιος είπε ότι οι αμπελουργοί σήμερα βρίσκονται σε καλή οικονομική κατάσταση; Σε κάθε περίπτωση πάντως, τα μεροκάματα –μικρά ή μέτρια- υπήρχαν και στην χώρα της ανεργίας του 25% κανείς δεν μπορούσε να βρει εργάτη! Κανείς δεν μπορούσε να βρει έλληνα εργάτη. Αντίθετα, με τους ξένους η δουλειά έγινε μια χαρά!

Γιατί όμως ο έλληνας δεν πάει να τρυγήσει όπως και τον χειμώνα δεν πάει να κλαδέψει;
  1. Είναι ο έλληνας που ποτέ δεν πήγε σε αυτήν την δουλειά. Δεν την ξέρει και προφανώς δεν θέλει να την μάθει διότι κάπου στο συρτάρι έχει ένα πτυχίο χωμένο και ως παραλίγο… επιστήμονας, ε, δεν μπορεί να ασχοληθεί με την αγροτική ζωή. Προτιμάει την αφαίμαξη της σύνταξης ή του μεροκάματου των γονιών του. Είναι πιο έγκριτο να επισκέπτεται την καφετέρια στο κέντρο της πόλης με ξένα λεφτά κάνοντας ένα ψεύτικο εφέ, παρά να βγάλει το πρώτο τίμιο μεροκάματο του!
  2. Είναι κι αυτός που ξέρει την δουλειά. Εργαζόταν σ’ αυτή, την οποία είχε είτε ως κύρια είτε ως δευτερεύουσα για μερικές περιόδους τον χρόνο. Τότε όμως, το μεροκάματο ήτανε στα πενήντα ευρώ την ημέρα. Άξιζε τον κόπο. Σήμερα, τα είκοσι ευρώ φαντάζουν πολύ λίγα για να ανταμείψουν την προϋπηρεσία και την τεχνική κατάρτιση του άλλοτε εργάτη, που τελικά προτιμάει να ζει σαν ζητιάνος χωρίς αξιοπρέπεια βολοδέρνοντας στα καφενεία της γειτονιάς.
ευδιάκριτη ελπίζω η ειρωνεία μου παραπάνω

Δεν αντέχω και θα επιμείνω στον προβληματισμό/απογοήτευση: Μα καλά; Δεν μας έμαθε τίποτα αυτή η κρίση; Μετά από τόσα χρόνια και τόση ανεργία, εξακολουθούμε να αναζητούμε το εύκολο χρήμα την ίδια ώρα που βλέπουμε πως ότι αποκτήσαμε έτσι, μας το παίρνουν με φόρους και περικοπές; Γιατί; Γιατί να αυτοτιμωρείται αυτός ο λαός με την ίδια του την στάση ζωής; Πόσα χρόνια αλλαγών στην παιδεία χρειάζονται για να μάθει; +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

2 σχόλια:

  1. Οι άνθρωποι (σε παγκόσμιο επίπεδο) δεν μαθαίνουν ούτε με κανονιές.
    Αν μάθαιναν δεν θα υπήρχε ούτε κρίση, ούτε φτώχεια, ούτε και πόλεμος.
    Με τον ίδιο τρόπο οι Έλληνες δεν θα μάθουν ποτέ. Το πολύ πολύ να συνηθίσουν σε έναν νέο τρόπο ζωής που θα επιβάλλουν οι δανειστές μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. έτσι δείχνουν τα πράγματα, αυτό αφήνω να εννοηθεί και στο κείμενο

      Διαγραφή

Προβληματίστηκες; σχολίασε το