Η παρέα μου και η καθημερινότητα μου στη δουλειά και μη, κατακλύζεται από ανθρώπους που έχουν άποψη για τη μπάλα. Σωστή ή λάθος, όταν ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο τουλάχιστον εικοσιπέντε χρόνια, ε… έχεις το δικαίωμα να εκφραστείς. Πόσο μάλλον που τα τελευταία χρόνια παρακολουθούμε (λόγω των συνδρομητικών καναλιών) και πολύ ξένο ποδόσφαιρο.
Αυτό το διάστημα λοιπόν που η Εθνική Ελλάδος έδινε αγώνες για την απ’ ευθείας πρόκριση της στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλου στη Βραζιλία το καλοκαίρι, έτυχα σε συζητήσεις ανθρώπων που εξέφραζαν την απέχθεια τους για την Εθνική Ελλάδος. Το κακό ποδόσφαιρο, την αδυναμία να βάλει εύκολα γκολ, την κακή ανάπτυξη και κυκλοφορία και πάει λέγοντας. Άκουσα απίστευτες απόψεις περί “άμπαλων’ και ατάλαντων ποδοσφαιριστών και άκουσα κριτικές για τον προπονητή που είναι άσχετος, που η ομάδα δεν στήνεται σωστά και που υπάρχει εμμονή με παίκτες, όπως ο Σαμαράς στην ενδεκάδα.
Θέλω να πω πως είμαι αηδιασμένος με την αχαριστία όλων όσων εκφράζουν τέτοιες απόψεις. Είμαι αηδιασμένος που δεν μπορούν κάποιοι να καταλάβουν πως αναφέρονται στην δέκατη πέμπτη ομάδα σε όλο τον κόσμο! Καμιά φορά τα νούμερα και η αλήθεια θίγουν… οπότε καλό είναι να τα έχουμε υπόψη μας. Βλέπετε η Εθνική Ελλάδος δεν έπαιξε και σε αυτά τα προκριματικά καλή μπάλα, όμως τερμάτισε ως η καλύτερη δεύτερη και των δέκα ομίλων με εικοσιπέντε βαθμούς που μάζεψε με οχτώ νίκες, μία ισοπαλία (και έχοντας μία ήττα). Δέχτηκε μόλις τέσσερα τέρματα και είχε από τις καλύτερες άμυνες.
Και εδώ είναι και δυο αλήθειες της υπόθεσης. Η Ελλάδα δεν φημίζεται για το επιθετικό της ποδόσφαιρο διότι δεν έχει επιθετικούς “πρώτης γραμμής”. Η πιο ακριβοπληρωμένοι παίκτες της είναι αμυντικοί. Είτε μιλάμε για τον Παπασταθόπουλο που αγωνίζεται στην δεύτερη του γερμανικού πρωταθλήματος και Champions League, Dortmund, είτε για τον νεαρό Κυριάκο Παπαδόπουλο που πριν τραυματιστεί τον ζητούσε η μισή Ευρώπη, είτε για τον έμπειρο Τοροσίδη που πήρε πλουσιοπάροχη μεταγραφή στην δεύτερη και αήττητη Roma, οι έλληνες αμυντικοί αποτελούν σχεδόν, αστέρια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Ας μην ξεχνάμε πως πολλές ομάδες έχτισαν Εθνικές με αλβανούς (Ελβετία), αφρικανούς (Γαλλία) και ανατολικοευρωπαίους και αφρικανούς (Γερμανία) χωρίς να υπολογίζουν το εθνικό κόστος. Η Ελλάδα πορεύεται με το καλύτερο υλικό που διαθέτει στο σύστημα που της ταιριάζει. Και αυτό είναι αμυντικό! Είναι το σπάσιμο των νεύρων του αντιπάλου, είναι η καταστροφή του ρυθμού, είναι οι αντεπιθέσεις που θα βγάλει ο Σαμαράς που έχει τον διασκελισμό δύο παικτών (και αν δεν σας αρέσει, να τα βάλετε με scouting της Barcelona που τον θέλει τα Χριστούγεννα ή με τον κόσμο της Celtic που τον θεωρούν τοπικό ήρωα), είναι τα στημένα που κάνουν ακόμα και τους αμυντικούς να σκοράρουν. Είναι όλα αυτά που έφεραν την Εθνική πρώτη στην Ευρώπη το 2004 και έκτοτε σχεδόν σε κάθε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης. Είναι όλα αυτά που έβγαλαν εκατομμύρια ελλήνων να πανηγυρίζουν στους δρόμους και για πρώτη φορά (στο ποδόσφαιρο) να υποστηρίζουν την εθνική τους ομάδας. Και να σου πω και κάτι άλλο; Αν τελικά είσαι τόσο άμπαλος και μπορείς πάραυτα να κοροϊδεύεις μερικά από τα σημαντικότερα σωματεία στην Ευρώπη αποσπώντας μεγάλα συμβόλαια αλλά και να έχεις επιτυχίες σαν Εθνική, τότε είσαι πολύ μάγκας! Σε παραδέχομαι και γι’ αυτό!
Για κάποιους αυτό δεν φτάνει. Κάποιοι για να ικανοποιηθούν θέλουν να βλέπουν τον Messi, να παίζει το 1-2 με τον Ronaldo και με πάσα στον Ribery να περνάει ασίστ στον Falcao που θα σκοράρει αφού θα έχουν αλλάξει όλοι μεταξύ τους τριάντα πάσες μεταξύ των οποίων και τέσσερα τακουνάκια. Αν έτσι ευχαριστιέστε, βάλτε ΟΤΕ tv και αρχίστε να βλέπετε κάνα ξένο πρωτάθλημα. Εναλλακτικά αλλάξτε υπηκοότητα και γίνετε Ολλανδός που η ομάδα τους βάζει το ελάχιστο πέντε γκολ ανά αγώνα. Εντάξει; Τα βρήκαμε; +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το