μία μητέρα περι-γράφει πως είναι να μεγαλώνεις την αυριανή γενιά, σήμερα
Χαίρεται,
πριν από περίπου έναν μήνα είχαμε πάει σε ένα παιδικό πάρτι Είχε αρκετά παιδάκια αλλά επικεντρώθηκα σε ένα αγοράκι περίπου 2 ετών φανερά παχουλό και η διάθεσή του για φαγητό πέρα από το συνηθισμένο. Σκεφτόμουν είναι άραγε κληρονομικό ή μήπως οι γονείς, ή οι γιαγιάδες, παππούδες που το προσέχουν του δίνουν να τρώει συνεχώς;;; Γνωριστήκαμε με την μαμά του παιδιού και μου έλεγε ότι τον προσέχουν οι γονείς της, του μαγειρεύουν εκείνοι, τον ταΐζουν εκείνοι, δεν του χαλάνε χατήρι στις διατροφικές του προτιμήσεις.
πριν από περίπου έναν μήνα είχαμε πάει σε ένα παιδικό πάρτι Είχε αρκετά παιδάκια αλλά επικεντρώθηκα σε ένα αγοράκι περίπου 2 ετών φανερά παχουλό και η διάθεσή του για φαγητό πέρα από το συνηθισμένο. Σκεφτόμουν είναι άραγε κληρονομικό ή μήπως οι γονείς, ή οι γιαγιάδες, παππούδες που το προσέχουν του δίνουν να τρώει συνεχώς;;; Γνωριστήκαμε με την μαμά του παιδιού και μου έλεγε ότι τον προσέχουν οι γονείς της, του μαγειρεύουν εκείνοι, τον ταΐζουν εκείνοι, δεν του χαλάνε χατήρι στις διατροφικές του προτιμήσεις.
Ήθελα να την ρωτήσω αν εκείνη τους εκφράζει την δυσαρέσκεια τους αλλά δεν θέλησα να μπω σε οικογενειακά μονοπάτια. Επειδή και εμένα μου προσέχει την μικρή η πεθερά μου αναγνωρίζω ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να πεις κάτι που θα τους στεναχωρήσει ή θα δημιουργήσει παρεξηγήσεις αφενός γιατί το κάνουν από αγάπη και αφετέρου γιατί αισθάνεσαι πολύ υποχρεωμένος απέναντι τους. Παρόλα αυτά δεν είμαι της γνώμης σε ένα τόσο φλέγον θέμα να σιωπούμε. Πρέπει να θέτουμε όρια για το τι θα τρώει το παιδί μας και να μην βολευόμαστε σε ότι του δίνει η γιαγιά και ο παππούς.
Καλό θα είναι να θέσουμε όρια το συντομότερο δυνατόν. Να ζητήσουμε από τον παππού και την γιαγιά να μην καλοπιάνουν το παιδί μας μέσα από το φαγητό. Να μην τάζουν πράγματα στο παιδί μας χρησιμοποιώντας ως κίνητρο το φαγητό, όπως "αν φας όλο σου το φαγητό θα σου αγοράσω και παγωτό για να φας". Ας τους ζητήσουμε η επιβράβευση προς το παιδί μας να είναι μία βόλτα με το ποδήλατο ή μια βόλτα σε έναν παιδότοπο. Ας τους εξηγήσουμε ότι το παιδί μας δεν χρειάζεται να τρώει τεράστιες ποσότητες φαγητού σαν να μην πρόκειται να ξαναδεί φαγητό και ας αφήσουμε στο παιδί το δικαίωμα να μας πει πότε εκείνο αισθάνεται ότι πεινάει.
Προσωπικά θεωρώ ότι η καλύτερη λύση είναι να μαγειρεύουμε εμείς οι γονείς για το παιδί μας. με αυτόν τον τρόπο ελαχιστοποιούμε τις πιθανότητες να αρχίσει να τρώει πατάτες τηγανιτές ή λιπαρά φαγητά. Με αυτόν τον τρόπο έχουμε έναν έλεγχο και ως προς την ποιότητα αλλά και ως προς την ποσότητα. Καλό είναι να μην το παρακάνουμε με παρατηρήσεις και να μην είμαστε υπερβολικοί. Μία λιχουδιά την εβδομάδα δεν θα προκαλέσει κακό στο παιδί μας. Αλλά για να μην ξεχνιόμαστε έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με τους παππούδες και τις γιαγιάδες έχουν αυξημένο κίνδυνο να γίνουν παχύσαρκα. Καλή συνέχεια! +Ioanna Mpourdouvali
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
Οι παππούδες και οι γιαγιάδες πάσχουν από το «σύνδρομο της κατοχής». Δίνουν οτιδήποτε σκουπίδι ζητήσει το παιδί, αρκεί να το ευχαριστήσουν
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν έστελνα τον γιό μου στην μάνα μου το καλοκαίρι για έναν μήνα, γύριζε πίσω τουλάχιστον δέκα κιλά βαρύτερος και τελείως ξεσαλωμένος. Δεν υπάκουε σε τίποτε γιατί τον μήνα τον διακοπών είχε εκπαιδευτεί από την γιαγιά να κάνει ότι ήθελε ότι και αν ήταν αυτό. Παράδειγμα έτρωγε καρπούζι και έφτυνε τα κουκούτσια κάτω. Όταν πήγα να του κάνω παρατήρηση η μάνα μου είπε: Άσε το παιδί. Θα τα μαζέψω μετά!!!
Οι γιαγιάδες σε συνδυασμό με την τηλεόραση, τα Γκούντις(κλπ) και την πληθώρα των γλυκών στα περίπτερα θα μας ξεκάνουν πριν προλάβουν οι τούρκοι!