Τα (μαύρα) χάλια στα οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα τα τελευταία τέσσερα περίπου χρόνια δεν είναι αρκετά για να αναλύσουμε ποιοτικά και αντικειμενικά το βιοτικό επίπεδο του έλληνα. Οι άνθρωποι που κυκλοφορούν στους δρόμους άστεγοι και υποσιτισμένοι έχουν αυξηθεί, αυτό όμως δε σημαίνει ότι η Ελλάδα πεινάει και ο έλληνας πεθαίνει. Αν είμαστε λίγο ψύχραιμοι θα δούμε πως όλα είναι υποκειμενικά.
Αν κάνετε μία σύγκριση με άλλα δυτικά κράτη, θα βρείτε την Ελλάδα σχεδόν σε όλους τους τομείς βιοτικού και κοινωνικού επιπέδου, συνήθως τελευταία μαζί με άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου (όπως η Πορτογαλία). Αν βάλετε όμως στην εξίσωση μικρές χώρες των Βαλκανίων ή ακόμα περισσότερο, χώρες από την Αφρική και την Μέση Ανατολή, ξαφνικά η Ελλάδα μεταμορφώνεται ακόμα και στατιστικά σε έναν μικρό παράδεισο διαβίωσης!
Απόδειξη των λεγόμενων μου, τα αλβανάκια που αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στον τόπο καταγωγής των γονιών 
τους, όταν λόγω της κρίσης άφησαν την Ελλάδα και επέστρεψαν στην πατρίδα τους και την εκεί περιουσία τους. Σε πρόσφατη εκπομπή τηλεοπτικού σταθμού στην Αλβανία, μίλησαν παιδάκια του σχολείου Vasil Shanto στο οποίο υπάρχουν επαναπατρισμένα αλβανάκια από την Ελλάδα. Εκεί, μίλησαν για το πόσο τους λείπει η Ελλάδα, ενώ κάποια είχαν κρίσεις ταυτότητας. Το θεωρώ λογικό. Πολύ συχνά μιλάω με αλβανούς γνωστούς μου οι οποίοι πάντα φροντίζουν να μιλούν με τα καλύτερα λόγια για την χώρα τους –και πολύ καλά κάνουν- όταν όμως η συζήτηση αγγίζει επί μέρους ζητήματα βιωσιμότητας και όταν υπάρχει διάθεση για ειλικρίνεια η διαφορές γίνονται αισθητές…
τους, όταν λόγω της κρίσης άφησαν την Ελλάδα και επέστρεψαν στην πατρίδα τους και την εκεί περιουσία τους. Σε πρόσφατη εκπομπή τηλεοπτικού σταθμού στην Αλβανία, μίλησαν παιδάκια του σχολείου Vasil Shanto στο οποίο υπάρχουν επαναπατρισμένα αλβανάκια από την Ελλάδα. Εκεί, μίλησαν για το πόσο τους λείπει η Ελλάδα, ενώ κάποια είχαν κρίσεις ταυτότητας. Το θεωρώ λογικό. Πολύ συχνά μιλάω με αλβανούς γνωστούς μου οι οποίοι πάντα φροντίζουν να μιλούν με τα καλύτερα λόγια για την χώρα τους –και πολύ καλά κάνουν- όταν όμως η συζήτηση αγγίζει επί μέρους ζητήματα βιωσιμότητας και όταν υπάρχει διάθεση για ειλικρίνεια η διαφορές γίνονται αισθητές…
Για πολλούς λόγους οι έλληνες δεν είναι ευχαριστημένοι από την Ελλάδα. Δεν είναι ευχαριστημένοι με την Ελλάδα. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως έχει πάψει να αποτελεί έναν επίγειο παράδεισο για ανθρώπους που ζουν υπό τριτοκοσμικές συνθήκες πίσω στον τόπο τους. Που θέλω να καταλήξω; Η χώρα μας δεν είναι καταδικασμένη. Δεν είναι το κατακάθι τούτου του τόπου. Θέλει απλά πολύ δουλειά για να φτάσει εκεί ή… σχεδόν εκεί που εμείς πιστεύουμε πως ανήκει. Δουλειά (και) από εμάς. +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το