που επαληθεύεται με την πρώτη ευκαιρία συνεχώς.
Στην Ουγγαρία μία κοπέλα τριάντα ενός χρόνων έμεινε εγκεφαλικά νεκρή ενώ βρισκόταν στην δέκατη πέμπτη εβδομάδα της εγκυμοσύνης της. Θα μπορούσε να γίνει δότρια οργάνων, όμως οι γιατροί αποφάσισαν πως ίσως το έμβρυο μπορούσε να αναπτυχθεί κανονικά. Κι έτσι όλοι ρίσκαραν: Γιατροί, οικογένεια και όλοι όσοι είχαν λόγο στην υπόθεση. Ή όλα ή τίποτα. Τελικά η κοπέλα γέννησε –όντας νεκρή, έτσι;- στην εικοστή έβδομη εβδομάδα και για πρώτη φορά μετά από έναν τέτοιο θάνατο ύστερα από τόσο καιρό δόθηκαν τα όργανα της σε ανθρώπους οι οποίοι επέζησαν από εκείνη.
Ποιος είναι ο ήρωας;
- Ήρωας είναι ο γιατρός που ρίσκαρε να κρατήσει μηχανικά στην ζωή την κοπέλα με κίνδυνο να χάσει και το έμβρυο και τα όργανα. Όμως δικαιώθηκε. Το όνομα του; Άγνωστο.
- Ήρωας και ο σύζυγος της κοπέλας που μέσα στον πόνο και το πένθος του, βρήκε το σθένος να δει την χαρά του ερχόμενου παιδιού του, να γίνεται θλίψη μιας οικογένειας που θα αρχίσει λάθος. Φανταστείτε αυτόν τον πατέρα να πηγαίνει κάθε μέρα και να βλέπει την γυναίκα του νεκρή ελπίζοντας μέσα της να συνεχίζει να ζει το παιδί του!
- Ήρωες είναι όλοι εκείνοι που έζησαν με τα όργανα της γυναίκας αυτής. Φαντάζεστε την δική τους ιστορία; Το πως ο χρόνος της ζωής τους τελείωνε με ατέλειωτες ώρες στα νοσοκομεία και δάκρυα που δεν πρόλαβαν να ζήσουν την ζωή τους; Πως μια μέρα αυτοί οι άνθρωποι έμαθαν πως ο αγώνας τους δικαιώθηκε και νίκησαν την αρρώστια τους, χάρη σε μια νεκρή γυναίκα!
- Το μωρό που γεννήθηκε θα είναι πάντα ένας μικρός ήρωας. Κατάφερε και αναπτύχθηκε φυσιολογικά στο σώμα μιας νεκρής γυναίκας. Μαχητής, πριν καν δει το φως της ημέρας!
- Αυτή η γυναίκα. Μια γυναίκα που λογικά θα είχε φτιάξει το παιδικό δωμάτιο, θα διάβαζε βιβλία για το πως να είσαι καλός γονέας, θα είχε ονειρευτεί πως θα ήθελε να καμαρώσει το παιδί της στο μέλλον. Και ξαφνικά… Τέλος. Λένε πως το πιθανότερο είναι πως ένας εγκεφαλικά νεκρός, δεν δέχεται ερεθίσματα, δεν νοιώθει πόνο και δεν αναπτύσσει εγκεφαλική δραστηριότητα. Όμως κανείς δεν βάζει το χέρι του στη φωτιά. Φανταστείτε για ένα δευτερόλεπτο αυτή η γυναίκα, εκεί, νεκρή, χωρίς να μπορεί να επικοινωνήσει με κανέναν, να ένοιωσε το μωρό να κλωτσάει την κοιλιά της. Και ύστερα να αποσυνδέθηκε από το μηχάνημα δίνοντας την ζωή σε τόσους ανθρώπους!
Αρχίζω να πιστεύω πως δεν έχω έναν συγκεκριμένο ορισμό για το τι εστί ‘ήρωας’ και μετά από αυτό το κείμενο νομίζω πως δεν χρειάζεται συγκεκριμένος ορισμός. Ο ήρωας δεν χρειάζεται να είναι γνωστός, διάσημος ή καθολικά αποδεκτός. Βρίσκεται παντού ανάμεσα μας και καμιά φορά δεν υπάρχει, δεν εμφανίζεται για καιρό στην ζωή (μας). Μην τον ψάξετε. Μην προσπαθήσετε να γίνετε εσείς ήρωας. Απλά την επόμενη φορά –δηλαδή… τώρα- κάντε κάτι ηρωικό. Το αν αυτό σας καθιστά ήρωα, αφήστε να το κρίνουν οι άλλοι για σας. +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
Οι ήρωες σπανίζουν πλέον στις ημέρες μας. Μάλλον είναι ένα είδος όπως οι δεινόσαυροι. Εξαφανίστηκαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήίσως είναι λιγότεροι. ΄
ΔιαγραφήΓια τους υπόλοιπους... απλά δεν μαθαίνουμε