Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013

EK-ΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ~ περιμένοντας τα χριστούγεννα

μία μητέρα περι-γράφει πως είναι να μεγαλώνεις την αυριανή γενιά, σήμερα

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο το Μέγα αυτό γεγονός και από την δική μου στήλη. Χριστούγεννα μικροί και μεγάλοι χαιρόμαστε, δίνουμε και παίρνουμε αγάπη προετοιμαζόμαστε από τις αρχές του Δεκεμβρίου για το πως θα περάσουμε αυτή την μέρα. Κλείνοντας τα μάτια αυτή η μέρα μου θυμίζει το φρεσκοψημένο ψωμάκι της μανούλας μου, τις απίστευτες δίπλες της και παρ΄ όλη την κούρασή της την διάθεσή της για να μας φροντίσει.

Σιγά σιγά προετοιμάζουμε και μεις την κορούλα μας για αυτή την μέρα. Το πρώτο που της λέω είναι ότι θα περάσουμε την μερα των Χριστούγέννων μαζί με την μαμά και τον μπαμπά. Θα ξυπνήσουμε πρωϊ πρωϊ για να πάμε στην Εκκλησία εκεί που θα συναντήσουμε τον Χριστούλη που θα είναι μωράκι, να του πάμε τα δώρα μας που το πιο σπουδαίο δώρο για εκείνον είναι η αγάπη μας για όλο τον κόσμο. Θα κοινωνήσουμε, θα παίξουμε θα τραγουδήσουμε θα ανάψουμε το τζάκι θα ξεκουραστούμε και φάμε, θα επισκεφτούμε ανθρώπους που δεν έχουν άλλους συγγενείς. 

Τα Χριστούγεννα για τα παιδιά είναι δώρα. Περιμένουν τον Άγιο Βασίλη να τους φέρει το δώρο τους από τη καμινάδα. Και μας ρωτούν υπάρχει Άγιος Βασίλης; Φυσικά και υπάρχει παιδί μου. Είναι ο Άγιος που βοηθούσε τους φτωχούς και όλα τα παιδάκια. Δε χρειάζεται να τους μιλάμε για τον Άγιο Βασίλη σαν κάποιον που δεν υπάρχει ή μυστικά μήπως και ξεφύγει σε κάποιον η μή υπαρξή του. O Άγιος Βασίλης φυσικά και υπάρχει και μας περιμένει την 1η Ιανουαρίου του κάθε έτους να πάμε στην εκκλησία για να μας ευχηθεί για το νέο έτος, να είμαστε υγιείς να έχουμε επιτυχίες, να είμαστε χαρούμενοι.

Αυτή την χρονιά νομίζω ότι θα είναι η πρώτη που η γιγαντούλα μου θα θυμάται. Πριν λίγες μέρες στολίσαμε και εμείς το σπίτι μας. Όταν ξύπνησε μου είπε "α ένα ωραίο καραβάκι, βόλτα να πάμε.." Είναι ενθουσιασμένη με την φάτνη, με το μωράκι Χριστούλη, με την Παναγίτσα με τα φωτάκια που αναβοσβήνουν, με τα γλυκάκια που θα φτιάξουμε, περιμένει πως και πως την ζύμη από τα μελομακάρονα. Το προσωπάκι της φωτίζεται από κάθε τι που θα της πούμε για εκείνη την μέρα. Νομίζω ότι είναι αυτό το άγνωστο που την συνεπαίρνει. Νομίζω ότι τα παιδιά μας αυτό που θέλουν είναι  να νιώσουν την δική τους συνεισφορά σε οτιδήποτε φτιάχνουμε όσο είναι μικρά για τα μικρά όσο μεγαλώνουν για τα μεγαλύτερα. Εύχομαι αυτές οι μέρες να είναι για όλους μας μια αναγέννηση. Να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με όσα ενδεχομένως οι εποχές μας μας παρουσιάζουν αλλά να μην ξεχνάμε και τις παραδόσεις μας. Όσα εμείς παραλάβαμε από τους γονείς μας και όσα εκείνοι από τουε δικούς τους. Και από προσωπική εμπειρία τα παιδιά μας δεν θέλουν τόσο τα δώρα μεγαλώνοτνας το κενό των γονιών δεν συμπληρώνεται με αυτά αυτα που θελουν είνια η αγάπη. Χρόνια Πολλά και Καλά, Ευλογημένα Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά. +Ioanna Mpourdouvali 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Προβληματίστηκες; σχολίασε το