Προχθές έτυχα μάρτυρας μιας απίστευτης ειρωνείας που εννοείται πως θα παραθέσω χωρίς να εκθέσω τους πρωταγωνιστές της. Πρόκειται για έναν γνωστό που το τελευταίο διάστημα έχει γνωριστεί με μία κοπέλα –ομολογουμένως πολύ ευχάριστη και εντυπωσιακή- που όλα δείχνουν πως του έχει “πάρει τα μυαλά”. Είναι αστείο, γιατί η συγκεκριμένη κοπέλα είναι η πρώην μακροχρόνια σχέση ενός άλλου γνωστού μου!
Θυμάμαι πως κατέρρευσε η σχέση τους μετά από αρκετό καιρό έντονων διαμαχών και σοβαρών διαφωνιών. Βέβαια όλα ξεκίνησαν ιδανικά από δύο άτομα που στην παρέα πίστευαν όλοι πως θα καταλήξουν για πάντα μαζί επισημοποιώντας κάποια στιγμή τη σχέση τους. Να όμως που καμιά φορά, χρειάζονται χρόνια για να δει κανείς τις διαφορές του με τον άλλο, για να διαπιστώσει πως αυτά που τους χωρίζουν είναι περισσότερα από εκείνα που τους ενώνουν και κατά λογική συνέπεια να ξενερώσουν διαλύοντας το και εν προκειμένω, ευτυχώς πριν να είναι αργά με γάμους, παιδιά και άλλα μη αναστρέψιμα(;) γεγονότα. Το τέλος των παιδιών ήταν μάλλον εξιλεωτικό και για τους δύο και ίσως και για όλους εμάς που βρισκόμασταν στη μέση βλέποντας δύο αγαπητά μας παιδιά να χαλούν όχι μόνο την παρέα αλλά και τους ίδιους τους εαυτούς τους. Κανείς δεν το άξιζε αυτό κι έτσι μοιραία… τελείωσε.
Με την κοπέλα χαθήκαμε. Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις το τέλος μιας σχέσης φέρνει και το τέλος μιας παρέας. Αυτό όμως δεν κράτησε για πολύ αφού εντελώς συμπτωματικά, συνάντησα ξανά την κοπέλα ως ένα επικείμενο φλερτ του άλλου (και άσχετου από την παραπάνω παρέα) φίλου μου. Το φλερτ αν και στην αρχή του, δεν βρισκόταν στο πρώτο στάδιο. Είχε προχωρήσει έστω και λίγο και πλέον εκτός από έναν εντελώς ερωτευμένο φίλο μου, συνάντησα και την φίλη μου η οποία μου θύμισε πως ήταν όταν την πρωτογνώρισα και όχι όταν τελικά απομακρυνθήκαμε. Το ξενέρωμα, η κατήφεια και η διαρκώς κακή διάθεση, είχαν δώσει την θέση τους σε μία ευδιάθετη, χαμογελαστή, ερωτεύσιμη και εξαιρετικά ελκυστική κοπέλα που ένοιωθα σα να γνώριζα από την αρχή. Όταν μιλήσαμε για πρώτη φορά μου είπε ότι ντράπηκε που είδε ότι είμαι φίλος και της νέας της σχέσης, εγώ όμως την καθησύχασα εξηγώντας της πως ήταν κρίμα να έχω την εικόνα που άφησε στην παρέα πριν απομακρυνθούμε και πως χαίρομαι που βρήκε κάποιον ώστε να της βγάζει το καλύτερο του εαυτού της.
Έτσι, σκέφτηκα πως όλοι κρύβουμε μια ομορφιά μέσα μας. Προφανώς όμως χρειαζόμαστε τα κατάλληλα ερεθίσματα για να την εξωτερικεύσουμε! Σκεφτείτε πόσο προσέχετε το ντύσιμο σας όταν πρόκειται να συναντήσετε ένα πρόσωπο που σας ενδιαφέρει. Όλοι είμαστε καλύτεροι από αυτό που καθημερινά παρουσιάζουμε στο περιβάλλον μας. Έχουμε ανάγκη από αυτό το σκίρτημα, από αυτό το χαμόγελο, από αυτό το κίνητρο που θα μας κάνει να θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι! Εσάς; Ποιος σας κάνει; +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
Καλησπέρα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πως είναι γεγονός, ότι μια λάθος επιλογή συντρόφου μπορεί να αποβεί μοιραία καταστροφική και στον χαρακτήρα μας.. Πότε όμως; Όταν δεν έχουμε ξεκαθαρίσει μέσα μας τι θέλουμε,ποιοι είμαστε και που πηγαίνουμε.. Τότε μόνο μπορούμε να επηρεαστούμε και να (αυτο)καταστραφούμε..
Χαίρομαι που η κοπέλα αυτή στην πορεία ανακάλυψε τον εαυτό της και την καλύτερη εκδοχή του!
Το προτιμότερο βέβαια είναι να τον ανακαλύπτουμε πρώτα μόνοι μας.. είναι πιο ουσιαστικό έτσι! Σίγουρα βοηθούν και τα ερεθίσματα που αναφέρεις.
χαίρομαι που βρήκες ενδιαφέρουσα το παράδειγμα αυτό. Χαίρομαι περισσότερο όταν βλέπω συνειδητοποιημένους ανθρώπους, να κάνουν συνειδητοποιημένες επιλογές!
Διαγραφή