Είχε καιρό να συμβεί. Διάβασα μια είδηση και ενθουσιάστηκα. Προφανώς αφορά την εποχή που ζούμε. Βλέπετε, όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις όπου οι άνθρωποι δεν έχουν τα στοιχειώδη, η συζήτηση λαμβάνει άλλες μορφές. Φαντάζομαι, θα συμφωνείτε πως υπάρχουν συνάνθρωποί μας που δεν έχουν πρόσβαση σε εντελώς απαραίτητα, όπως το ρεύμα, τα τρόφιμα και εφόδια για μόρφωση. Επειδή λοιπόν αυτός είναι ουσιαστικά ο πρώτος προβληματισμός του χρόνου, ας ξεκινήσουμε με έναν στόχο:
Σε αυτές τις εποχές, θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένη η συνεννόηση μεταξύ των φορέων, έπρεπε βασικά να θεωρείται δεδομένη η ευαισθητοποίηση όλων μας για το κοινό καλό. Στις περισσότερες των περιπτώσεων όμως, κάτι τέτοιο μάλλον δεν διαφαίνεται. Ο καθένας κοιτάζει τον εαυτό του και πως θα απολέσει λιγότερη από την βόλεψη του. Από την άλλη, δεν μπορούμε να μην εξυμνήσουμε τις αυξανόμενες προσπάθειες φορέων και απλών πολιτών να μαζέψουν χρήματα, τρόφιμα και άλλα χρήσιμα υλικά για τις ευπαθείς ομάδες και τους μη έχοντες.
Στην ιδανική περίπτωση, οι άνθρωποι κάθονται σε ένα τραπέζι και συμφωνούν να προσφέρουν ότι μπορεί ο καθένας 
με σκοπό την επίτευξη ενός μεγάλου στόχου. Ένας τέτοιος είναι η εξυπηρέτηση των παιδιών μας. Των μαθητών μας. Το να μπορούμε να εξασφαλίσουμε πως τα παιδιά μας έχουν πρόσβαση σε τρόφιμα και βασικά αγαθά. Πάρτε ένα παράδειγμα από τον Δήμο Ηρακλείου που αποφάσισε να μειώσει τα μισθώματα στα κυλικεία των σχολείων ώστε κι αυτά να μπορούν να προσφέρουν τα προϊόντα τους σε χαμηλότερες τιμές. Οι ιδιοκτήτες των κυλικείων συμμετέχοντας στο ανταλλακτικό αυτό πρόγραμμα θα προσφέρουν κάποια από τα προϊόντα τους δωρεάν σε ειδικές ομάδες μαθητών με κοινωνικά/οικονομικά κριτήρια. Στην συντονισμένη αυτή κίνηση θα συμμετέχουν και οι αδειούχοι στις λαϊκές αγορές οι οποίοι θα προσφέρουν φρούτα και λαχανικά που θα προωθούνται από τα κυλικεία. Η διάθεση των ευκολιών αυτών, θα γίνει με υπό την αιγίδα του συλλόγου γονέων του κάθε σχολείου ώστε να αποδειχτεί ποια παιδιά έχουν πράγματι ανάγκη από τις ευκολίες αυτές, ώστε να μην χρειαστεί τα παιδιά αυτά (που βρίσκονται στην δύσκολη ηλικία της εφηβείας) να έρθουν σε δύσκολη θέση μπροστά στους συμμαθητές τους.
με σκοπό την επίτευξη ενός μεγάλου στόχου. Ένας τέτοιος είναι η εξυπηρέτηση των παιδιών μας. Των μαθητών μας. Το να μπορούμε να εξασφαλίσουμε πως τα παιδιά μας έχουν πρόσβαση σε τρόφιμα και βασικά αγαθά. Πάρτε ένα παράδειγμα από τον Δήμο Ηρακλείου που αποφάσισε να μειώσει τα μισθώματα στα κυλικεία των σχολείων ώστε κι αυτά να μπορούν να προσφέρουν τα προϊόντα τους σε χαμηλότερες τιμές. Οι ιδιοκτήτες των κυλικείων συμμετέχοντας στο ανταλλακτικό αυτό πρόγραμμα θα προσφέρουν κάποια από τα προϊόντα τους δωρεάν σε ειδικές ομάδες μαθητών με κοινωνικά/οικονομικά κριτήρια. Στην συντονισμένη αυτή κίνηση θα συμμετέχουν και οι αδειούχοι στις λαϊκές αγορές οι οποίοι θα προσφέρουν φρούτα και λαχανικά που θα προωθούνται από τα κυλικεία. Η διάθεση των ευκολιών αυτών, θα γίνει με υπό την αιγίδα του συλλόγου γονέων του κάθε σχολείου ώστε να αποδειχτεί ποια παιδιά έχουν πράγματι ανάγκη από τις ευκολίες αυτές, ώστε να μην χρειαστεί τα παιδιά αυτά (που βρίσκονται στην δύσκολη ηλικία της εφηβείας) να έρθουν σε δύσκολη θέση μπροστά στους συμμαθητές τους. 
Κι όμως η πράξη αυτή θα γίνει στην Ελλάδα. Πολλοί και διαφορετικοί φορείς, απέδειξαν ότι μπορούν να συνεργαστούν αρμονικά για το κοινό καλό και αυτό είναι μόνο ένα τοπικό παράδειγμα. Αν υπάρχει ομοψυχία και θέληση για το κοινό καλό, το συγκεκριμένο παράδειγμα μπορεί να δώσει το έναυσμα για περισσότερες παρόμοιες κινήσεις. Σε μια εποχή που οι έλληνες διαχωρίζονται από αυτά που τους ξεχωρίζουν(…) είναι μάλλον η στιγμή να συγκεντρωθούμε σε αυτά που μας ενώνουν. Σας υπόσχομαι ότι είναι πολλά. Ότι είναι περισσότερα. +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το