μαθήματα από καθημερινές ιστορίες ανθρώπων που άλλαξαν τις ζωές τους
Γεια σας και σήμερα αγαπητοί αναγνώστες από το +yannidakis
Για τι άλλο θα μπορούσα να μιλήσω στο σημερινό μου άρθρο παρά για τις απόκριες.
Οι απόκριες είναι μια από τις πιο αγαπημένες περιόδους για αρκετούς από εμάς μα κυρίως για τους μικρούς μας φίλους! Είναι η ευκαιρία να διασκεδάσουμε, να γελάσουμε και φυσικά να γίνουμε “καρναβάλια” χωρίς ενδοιασμούς. Οι στολές που βρίσκονται στην διάθεσή μας αμέτρητες. Τι είναι όμως αυτό που καθορίζει την στολή που θα επιλέξουμε; Είναι μια μάσκα ή ο πραγματικός μας εαυτός;
Πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι η επιλογή της αποκριάτικης στολής δεν γίνεται τυχαία, όπως συνήθως νομίζουμε. Νομίζουμε ότι κρυβόμαστε πίσω από την αποκριάτικη στολή μας ενώ στην πραγματικότητα δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Όταν επιλέγουμε μια αποκριάτικη στολή, στην ουσία φανερώνουμε στους άλλους καλά κρυμμένες πτυχές του εσωτερικού μας κόσμου ή εαυτού. Χαλαρώνουμε και ξεδιπλώνουμε έναν άλλο εαυτό ο οποίος έχει ανάγκη να βγει στο φως. Παρόλο που τα συνηθισμένα κριτήρια επιλογής των κουστουμιών από τα παιδιά αλλά και από τους ενήλικες είναι το φύλο και τα παραδοσιακά κοινωνικά πρότυπα σε σχέση με τους ρόλους των δυο φύλων, η επιλογή του κουστουμιού μπορεί να κρύβει και άλλα βαθύτερα μυστικά. Για παράδειγμα το να επιλέξει κανείς να ντυθεί πριγκίπισσα ή υπερ-ήρωας ίσως να σημαίνει πως έτσι μεταφέρει την εξουσία που έχει η μεταμφίεσή του. Ευγένεια, ομορφιά, χάρη και θηλυκότητα για τις πριγκίπισσες δύναμη και κύρος για τους υπερ – ήρωες. Βέβαια από την άλλη ίσως μέσω της στολής να αποζητά κανείς περισσότερο από άλλα, έναν επιβλητικό ή κυριαρχικό ρόλο, επειδή ακριβώς δυσκολεύεται στην καθημερινότητα να επιβληθεί στους γύρω του, είτε στους γονείς του είτε και σε κάποιο άλλο παιδί ή ακόμα και σε ένα μεγαλύτερο αδερφάκι.
Το κοστούμι μπορεί να προσφέρει σε κάποιον την ασφάλεια πως μπορεί να καταφέρει όλα όσα στην καθημερινή ζωή δεν μπορεί. Εδώ θα ήταν ενδιαφέρον να αναφέρω πως μέσα από τα αποκριάτικα κοστούμια θα μπορούσαμε ακόμα να ανακαλύψουμε και την ιδέα που έχουν οι άλλοι για μας ή με την μας παρομοιάζουν ή ποια χαρακτηριστικά θα ήθελαν να έχουμε και δεν τα έχουμε. Για παράδειγμα πρόσφατα άκουσα ένα παιδί να ζητάει από τον μπαμπά του να ντυθεί Spiderman ενώ από την μητέρα του η Barbie γοργόνα. Άραγε στα μάτια αυτού του παιδιού πως φαντάζουν οι γονείς του; Όλα αυτά βέβαια δεν είναι απόλυτα, και μπορεί να λειτουργούν διαφορετικά για κάθε παιδί ή ενήλικα ανάλογα με το χαρακτήρα του, το περιβάλλον που έχει μεγαλώσει και τις εμπειρίες του.
Στους ενήλικες αντίστοιχα η στολή μπορεί να αντιπροσωπεύει μια μορφή κρυφής επιθυμίας, ενός καταπιεσμένου και βασανιστικού φόβου ή ακόμα, μιας δημιουργικής εκτόνωσης από την καθημερινή καταπίεση των υποχρεώσεων.
Τα κοστούμια τρόμου μπορεί να φανερώνουν την προτίμηση κάποιου να διασκεδάζει με οτιδήποτε μακάβριο. Τα κοστούμια αθωότητας π.χ πριγκίπισσες αντιπροσωπεύουν μια «κρυμμένη» νοσταλγία για τη νιότη, τη χαμένη αθωότητα και την παιδική αφέλεια. Τα κοστούμια ζώων αντιπροσωπεύουν τα βασικά ένστικτα. Για παράδειγμα, το λιοντάρι συμβολίζει την εξουσία και την αυτοπεποίθηση, ο σκύλος την αφοσίωση και την πίστη. Επίσης μπορεί να αντιπροσωπεύουν κάποια από τα φανερά ή κρυμμένα χαρακτηριστικά της ταυτότητας κάποιου ή εκείνα τα χαρακτηριστικά που κανείς θαυμάζει και θα επιθυμούσε να έχει. Τα κοστούμια ηρώων και κόμικ φανερώνουν την ανάγκη των ανθρώπων να ξεφύγουν από την καθημερινή τους σοβαρότητα και συμβολίζουν κάτι το εκκεντρικό, ιδιότροπο, παιχνιδιάρικο και νεανικό. Τα κοστούμια του «κακού» παρουσιάζουν κάτι υποχθόνιο, σκοτεινό και δίνουν σε κάποιον τη δυνατότητα να εκφράσει τη σκοτεινή πλευρά του εαυτού του χωρίς ενοχές ή υποδεικνύει ένα σχετικό εσωτερικό άγχος σχετικά με θέματα που αφορούν στις διαπροσωπικές σχέσεις. Τα κοστούμια σεξουαλικού περιεχομένου αντιπροσωπεύουν τον αισθησιασμό, τον ερωτισμό και τη σεξουαλικότητα. Τέλος τα κοστούμια super – ηρώων μπορεί να υποδεικνύουν ότι διαθέτει κανείς ακόμα την επιθυμία και την έντονη διάθεση να σώσει τον κόσμο και να νικήσει το κακό, όπως όταν ήταν παιδί.
Να θυμίσω (και να διαφημίσω) ένα σχετικό κείμενο που είχα αναρτήσει προ αμνημονεύτων χρόνων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαρναβάλια ή Τριώδιο (http://aatosmihalis.wordpress.com/2009/02/23/%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%BD%CE%B1%CE%B2%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CE%B1-%CE%AE-%CF%84%CF%81%CE%B9%CF%8E%CE%B4%CE%B9%CE%BF/)
Όχι τίποτε άλλο, αλλά πρέπει να ανεβάσω και τα κλικ. Έπεσαν τα έσοδα από τις διαφημίσεις και ΑΚΟΜΑ περιμένω από τον Γιανιδάκη τα ποσοστά μου από την βράβευση!
Καλησπέρα συναδέλφισσα!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ενδιαφέρουσα η οπτική σου για το θέμα..
Να σε ρωτήσω, τι γίνεται με όσους δεν θέλουν να μασκαρευτούν;
Θα μου πεις, δύσκολο να απαντήσεις όταν δεν γνωρίζεις λίγα πράγματα..
Αλλά δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν θέλουν να διασκεδάσουν χωρίς ενδοιασμούς. έτσι;
Υπάρχει και η κατηγορία εκείνη πιστεύω που μπορεί να χαλαρώσει, να κάνει αυτά που θέλει χωρίς να περιμένει τις Απόκριες!
Καλό τριήμερο να περάσεις όμορφα!!
θέλω κι εγώ Εντίτα να επιμείνω στην ερώτηση της Κατερίνας.
ΔιαγραφήΠάνε πολλά, πάρα πολλά χρόνια που δεν έχω καμία όρεξη να "ντυθώ" κάτι.
Τι μπορεί να σημαίνει αυτό;