μία μητέρα περι-γράφει πως είναι να μεγαλώνεις την αυριανή γενιά, σήμερα
Καλησπέρα σας, τώρα που γράφω τούτο το άρθρο είμαι επηρεασμένη από 2 γεγονότα της σημερινής ημέρας. Πηγαίναμε με το αυτοκίνητο να πάρουμε την φίλη της κόρης μου από το σπίτι της και συναντάμε έναν μπαμπά να οδηγεί το αυτοκίνητό του και το μικρότερο από 2 ετων αγοράκι του να πηγαίνει από το πισω κάθισμα στο μπροστινό, και το χειρότερο να μην το μαλώνουν για αυτή του την κακή συμπεριφορά. Κάνοντας αυτή την σκέψη με επικέπτεται μια δεύτερη: προφανώς για να το κάνει αυτό το παιδί δεν έχει διδαχθεί το σωστό.
Όλοι οι γονείς λίγο πολύ έχουμε έρθει αντιμέτωποι με κάποιο συμβάν όταν είναι η ώρα να βάλουμε το παιδάκι μας στο κάθισμά του. Κάποιες φορές θέλουν εκείνα να κάνουν ότι οδηγούν, μεγαλώνοντας θέλουν εκείνα να κάθονται δίπλα μας ως συνοδηγοί, να πιάνουν το τιμόνι μας και γενικότερα να νιώθουν ότι έχουν ενεργό ρόλο στην οδήγηση του αυτοκινήτου μας. Η κόρη μου 2,5 ετών παρακαλώ μου λέει συχνά, "όταν μεγαλώσω θα μου δίνεις το αυτοκίνητό σου να κάνω βόλτες, να πηγαίνω στο βενζινάδικο, να πηγαίνω για ψώνια".
Θεωρώ απαράδεκτο παιδιά να είναι στα πόδια των γονιών τους όταν οδηγούν. Παιδιά να κάθονται σε αυτοκίνητο χωρίς να είναι δεμένα. Ακόμα και όταν δεν υπάρχει κάθισμα αυτοκινήτου ας βάλουμε στα παιδιά μας ζώνη και ας κάτσουμε δίπλα τους. Θεωρώ απαράδεκτο παιδιά να είναι ανεβασμένα πάνω σε μηχανάκια χωρίς κράνος. Ας μην μεταφέρουμε μωράκια στα χέρια μας, μέσα σε καλαθούνες, κ.ο.κ.
Στα παιδιά μας περνάμε "μηνύματα" από πολύ μικρά. Ξέρω ότι πολλές φορές θέλουμε να φανούμε λίγο πιο ελαστικοί σε κάτι αλλά ας μην είμαστε σε αυτό το θέμα. Το σκανδιναβικό σύστημα λέει ότι τα παιδιά κάθονται σε αντίθετη φορά στο αυτοκίνητο μέχρι 2,5 ετών. Ας τους μάθουμε ότι φοράμε την ζώνη μας φορώντας την πάντα και εμείς όταν είμαστε μέσα στο αυτοκίνητο. Ζητώντας πάντα από τον συνοδηγό μας να φορέσει την ζώνη του. Ας γίνουμε εμείς το καλύτερο παράδειγμα που μπορεί να έχουν. Ας τα μάθουμε βήμα βήμα πως να προστατεύουν τον εαυτό τους, μαθαίνοντας τους όταν είμαστε πάνω στο ποδήλατο ότι φοράμε κράνος, όταν είμαστε μέσα στο αυτοκίνητο καθόμαστε στο κάθισμά μας και φοράμε την ζώνη μας, όταν είμαστε πάνω σε μηχανάκι το κράνος μας. Είμαι λίγο ευαισθητοποιημένη με αυτό το θέμα, μιας και με αυτόν τον τρόπο έχω χάσει ένα πολύ κοντινό συγγενικό μου πρόσωπο. Και μιας και ζω στην Κρήτη θα ήθελα να παρακαλέσω όποιον διαβάσει αυτό το άρθρο και ζει εδώ, να προσπαθήσει να αλλάζει λιγουλάκι την οδηγική του συμπεριφορά, διότι πολύ συχνά γίνονται ατυχήματα με θύματα μικρά παιδιά. Καλό μας μεσημέρι. +Ioanna Mpourdouvali
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
Καλησπέρα Ιωάννα! Πολύ σοβαρό θέμα έθιξες και συμφωνώ απόλυτα με τον παραδειγματισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω δει τα ίδια και παρόμοια με αυτά που αναφέρεις και συγχύζομαι κάθε φορά..
Δεν ξέρω αν είναι ιδέα μου αλλά έχω παρατηρήσει πως στην επαρχία είναι περισσότερο ελαστικοί οι γονείς σε αυτά τα θέματα.
Καλησπέρα Κατερίνα. Πράγματι, στην επαρχία είναι πολύ ελαστικοί οι γονείς, αν φανταστείς ότι στο δικό μου χωριό παιδιά 10 χρονών οδηγούν μηχανάκια με ότι αυτό συνεπάγεται, χωρίς ίχνος ασφάλειας, καθώς και αυτοκίνητα. Λυπάμαι διότι πιστεύω ότι η νεολαία "χάνεται" σε πολύ μεγάλο βαθμό από αμέλεια των γονιών, μιας και από μικρά δεν νουθετήθηκαν. Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου.
ΑπάντησηΔιαγραφή