ANΘΡΩΠΙΝΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΜΑΡΤΙΟΥ ~ ενδοοικογενειακή βία-συντροφική κακοποίηση

μαθήματα από καθημερινές ιστορίες ανθρώπων που άλλαξαν τις ζωές τους

Γεια σας και σήμερα αγαπητοί αναγνώστες από το +yannidakis 

Σήμερα θα ξεκινήσω να αγγίζω ένα πολύ ευαίσθητο και συνάμα πολύ σοβαρό θέμα, αυτό της βίας και ειδικότερα της ενδοοικογενειακής βίας. Επειδή όμως το θέμα αυτό είναι από μόνο του πολύ μεγάλο, θα το χωρίσω σε τρεις ενότητες έτσι ώστε οι προτάσεις που θα δώσω να αφορούν κάθε φορά την κάθε περίπτωση ξεχωριστά.

Οι περιπτώσεις βίας που ακούμε τριγύρω μας πιστεύω είναι πολλές. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε ακούσει ή ακόμα έχουμε δει πράξεις βίας να διαδραματίζονται μπροστά μας. Τι θεωρείται όμως βία;

Η βία είναι έκφραση εξουσίας και καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και  θεωρείται η εσκεμμένη χρήση σωματικής δύναμης ή εξουσίας, έμμεση ή άμεση, εναντίον του εαυτού του ατόμου, άλλου ατόμου ή εναντίον ομάδας ή κοινότητας, η οποία είτε καταλήγει είτε έχει μεγάλη πιθανότητα να καταλήξει σε τραυματισμό, ψυχική βλάβη, κακή ανάπτυξη ή διαφόρων μορφών στερήσεις του θύματος ή ακόμη και το θάνατό του. Όταν η βία εφαρμόζεται μέσα στην οικογένεια καλύπτει τρεις μορφές της: την κακοποίηση συζύγου ή συντρόφου, την βία εκ μέρους ενηλίκων προς τα παιδιά, και τέλος την κακοποίηση ηλικιωμένων.

Σήμερα θα αναφερθώ στην πρώτη μορφή ενδοοικογενειακής βίας αυτής της συντροφικής κακοποίησης. Η γυναικεία κακοποίηση λοιπόν, ορίζεται ως κάθε πράξη, ή απειλή πράξης βίας που οδηγεί ή ενδέχεται να οδηγήσει σε σωματικές, σεξουαλικές, ψυχολογικές βλάβες ή ταλαιπωρία της γυναίκας. Παρόλο που διαφορετικές μορφές κακοποίησης μπορεί να συμβαίνουν ξεχωριστά ή συνδυαστικά, η σωματική βία είναι η πιο προφανής. Η πλειοψηφία των θυµάτων της συντροφικής κακοποίησης είναι οι γυναίκες. Αυτό βέβαια δεν ενισχύει το γεγονός ότι δεν υπάρχουν και άντρες που  κακοποιούνται.

Η κακοποίηση των γυναικών έχει τυλιχθεί μέσα σε μύθους που διαιωνίζουν τη λαθεμένη άποψη ότι το θύμα ευθύνεται για την κακοποίησή του. Η κακοποιημένη γυναίκα περιγράφεται από τους περισσότερους σαν ένα αδύναμο άτομο. Έχει μικρά παιδιά, δεν έχει καμία επαγγελματική γνώση και εξαρτάται οικονομικά από τον άνδρα της. Αν και μερικές από τις κακοποιημένες γυναίκες ταιριάζουν σ’ αυτή την περιγραφή, η έρευνα δείχνει ότι αυτή η στερεότυπη περιγραφή είναι λαθεμένη. Οι περισσότερες κακοποιημένες γυναίκες εργάζονται και μάλιστα μερικές, σε υψηλού επιπέδου εργασίες, κάνοντας επιτυχημένες καριέρες.

Ποια είναι όμως τα αίτια που οδηγούν στην κακοποίηση της γυναίκας; Από την πλευρά του θύματος τα αίτια μπορεί να είναι: 

1. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση, 
2. Η παθητική τους συμπεριφορά,  
3. Η ανασφάλεια και αναξιότητα, 
4. Οι ενοχές,  
5. Τα ψυχοσωματικά συμπτώματα, 
6. Το αίσθημα αβοηθησίας.

Από την πλευρά του θύτη τα αίτια της κακοποίησης μπορεί να είναι:

1. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση, 
2. Παραδοσιακές αντιλήψεις γύρω από το ρόλο τους, 
3. Η έλλειψη αυτοελέγχου και επίγνωσης των πράξεών τους και η προβολή της ευθύνης σε άλλους, 
4. Η παθολογική ζήλια, 
5. Παρουσιάζουν διπλή προσωπικότητα ή έχουν έντονες αντιδράσεις άγχους. 
6. Προηγηθείσες άσχημες εμπειρίες ζωής. 

Το ερώτημα που συχνά τίθεται είναι: ‘γιατί οι κακοποιημένες γυναίκες ανέχονται την κακοποίηση; Ο φόβος, η ανασφάλεια, η συναισθηματική εμπλοκή, η παγίδευση και η εξάρτηση είναι μερικοί από τους λόγους που απαντούν το ερώτημα.

Τι μπορείς να κάνεις στην περίπτωση που βρίσκεσαι ήδη σε σχέση κακοποίησης:

• Προσπάθησε να εξασφαλίσεις από πριν υποστηρικτικό περιβάλλον, δηλαδή φίλους, συγγενείς, γείτονες που θα είναι πρόθυμοι να σε βοηθήσουν παρέχοντάς σου στέγη, τροφή, χρήματα, συνοδεία σε υπηρεσίες κλπ.
• Να έχεις σκεφτεί που θα πας αν χρειαστεί να φύγεις από το σπίτι π.χ. κάποια φίλη ή ξενοδοχείο.
• Να αποταμιεύεις χρήματα.
• Να έχεις έτοιμη μια τσάντα με τα απαραίτητα για σένα και τα παιδιά σου χρήσιμα έγγραφα όπως βιβλιάριο καταθέσεων δικό σου, φωτοτυπίες βιβλιαρίου του συζύγου, φωτοτυπία φορολογικής δήλωσης, ταυτότητες, τίτλους περιουσιακών στοιχείων, πιστοποιητικά που αφορούν τα παιδιά κλπ.
• Αν είναι δυνατό να έχεις συνεννοηθεί από πριν με μια γειτόνισσα ώστε να καλέσει την αστυνομία μόλις ακούσει φωνές.

Σε περίπτωση που έχεις υποστεί κακοποίηση μπορείς:

• Να υποβάλεις μήνυση κατά του δράστη (προφορική ή γραπτή) σε οποιοδήποτε αστυνομικό τμήμα, να ζητήσεις την καταγραφή του περιστατικού κακοποίησης του βιβλίου συμβάντων του αστυνομικού τμήματος και να ζητήσεις αντίγραφο.
• Να ζητήσεις από τον εισαγγελέα υπηρεσίας να δώσει έγγραφη εντολή στο αρμόδιο αστυνομικό τμήμα να καλέσουν τον δράστη προκειμένου να του γίνουν «συστάσεις» (αν δεν θέλεις να υποβάλεις μήνυση εναντίον του).
• Να ζητήσεις από τον εισαγγελέα να δώσει εντολή στον  αρμόδιο ιατροδικαστή να υποβληθείς σε ιατροδικαστική εξέταση.
• Αφού μεταβείς στην ιατροδικαστική υπηρεσία και υποβληθείς σε ιατρικές εξετάσεις μπορείς να ζητήσεις να λάβεις το αντίγραφο της ιατροδικαστικής εξέτασης.
• Αν πας σε νοσοκομείο ζήτησε να καταγραφεί το περιστατικό στο βιβλίο συμβάντων ως κακοποίηση και κράτησε αντίγραφο.
• Εάν δεν επιθυμείς να επιστρέψεις στη συζυγική στέγη μπορείς να μετακομίσεις προσωρινά με τα ανήλικα παιδιά σου. Καλό όμως είναι να έχεις ζητήσει προηγουμένως την καταγραφή του γεγονότος της κακοποίησης στο βιβλίο συμβάντων της αστυνομίας ή να στείλεις μια εξώδικο δήλωση που να ανακοινώνει στο σύζυγο την μετοίκιση τη δική σου ή / και των παιδιών σου.

Αν απευθυνθεί σε σένα μια κακοποιημένη γυναίκα:

• Προσπάθησε να την ηρεμήσεις.
• Μην την πιέζεις να πάρει αποφάσεις που δεν είναι ακόμα έτοιμη να πάρει.
• Μην την κρίνεις ή την κατακρίνεις για τη στάση που κρατάει απέναντι στο δράστη της κακοποίησης.
• Προσπάθησε να σταθείς δίπλα της για να μπορέσει ν’ απευθυνθεί σε σένα όταν αυτή το χρειάζεται.
• Ενημέρωσέ την για τα δικαιώματά της αν τα γνωρίζεις και για το τι μπορεί να κάνει.
• Ενημέρωσέ την για τα κέντρα υποδοχής κακοποιημένων γυναικών που γνωρίζεις.

Το ιδανικό θα ήταν οι οικογένειες να μπορούν να βρουν την χρυσή τομή επικοινωνίας και όλα τα προβλήματα μικρά μεγάλα να έβρισκαν την λύση τους. Ο προσδιορισμός των προβλημάτων, η διαπραγμάτευση και η ανάληψη ευθυνών είναι οι ικανότητες εκείνες που είναι καθοριστικές για τη διατήρηση μιας αρμονικής σχέσης. Η καλύτερη αντιμετώπιση δεν έγκειται στην απόδοση των σφαλμάτων, ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, αλλά στην ανάπτυξη καινούργιων στρατηγικών που θα βοηθήσουν τη σχέση. Αυτά είναι η συνεργασία, η αφοσίωση, η πίστη δηλαδή η σεξουαλική πίστη και εντιμότητα, η ευαισθησία, η γενναιοδωρία, το ενδιαφέρον και η υπευθυνότητα.  +entita matsinska

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ