Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Ακόμα και αυτή τη στιγμή που αποφάσισα να γράψω για αυτό το θέμα, είμαι κάπως διστακτικός. Δεν έχει σημασία που βρίσκομαι στο δικό μου ιστολόγιο μετά από περισσότερα από δέκα χρόνια ερασιτεχνικής και επαγγελματικής σταδιοδρομίας στην γραφή. Βλέπετε, θέλω να σας αποκαλύψω πως κάποτε, ήθελα να ασχοληθώ με την δημοσιογραφία. Σήμερα, μάλλον ντρέπομαι να το μοιράζομαι γιατί είναι πολύ πιθανό να κατηγορηθώ.
Γιατί όμως ρε παιδιά να συμβαίνει αυτό; Ο δημοσιογράφος δεν είναι εγκληματίας, δεν είναι κλέφτης, δεν ζει εις
Γιατί όμως ρε παιδιά να συμβαίνει αυτό; Ο δημοσιογράφος δεν είναι εγκληματίας, δεν είναι κλέφτης, δεν ζει εις
βάρος της κοινωνίας. Στο μόνο που στοχεύει είναι η παρουσίαση των γεγονότων ή ανάλυση αυτών. Όσοι ζούμε στην πραγματικότητα βέβαια, γνωρίζουμε πως τα παραπάνω δεν είναι όλη η αλήθεια. Οι προσωπικές πεποιθήσεις και τα συμφέροντα επηρεάζουν συχνά τον επαγγελματία και ενώ αυτό δεν είναι σωστό, δεν είναι πρέπον, εντούτοις είναι γεγονός. Ίσως μάλιστα να είναι ένας από τους λόγους που δεν ακολούθησα το επάγγελμα αυτό και αντ’ αυτού άρχισα να χτίζω την εφτάχρονη ζωή –σήμερα- του yannidakis που παραδέχεται πως ναι, είναι υποκειμενικό.
Η τακτική των δημοσιογράφων όμως να υποστηρίζουν συγκεκριμένες πλευρές και να φιλτράρουν τις ειδήσεις μπορεί να τους εξυπηρέτησε μερικώς με οικονομικές ή άλλες απολαβές όμως στο τέλος τους επέστρεψε πίσω. Οι δημοσιογράφοι είναι στ’ αλήθεια πολύ συχνά θύματα σε σκηνικά στα οποία απλά υπάρχουν για να καλύψουν ειδήσεις. Δεν ξεχνάω ποτέ πόσες εκατοντάδες(!) θύματα μετράει η δημοσιογραφία κάθε χρόνο ανά τον κόσμο, κυρίως σε εμπόλεμες ζώνες. Δολοφονίες, βιασμοί, βασανισμοί, ξυλοδαρμοί, απαγωγές και ψυχολογικοί βιασμοί αποτελούν αρκετά καλοί λόγοι να αναθεωρήσει κανείς τις συνθήκες εργασίας ενός δημοσιογράφου.
Η τακτική των δημοσιογράφων όμως να υποστηρίζουν συγκεκριμένες πλευρές και να φιλτράρουν τις ειδήσεις μπορεί να τους εξυπηρέτησε μερικώς με οικονομικές ή άλλες απολαβές όμως στο τέλος τους επέστρεψε πίσω. Οι δημοσιογράφοι είναι στ’ αλήθεια πολύ συχνά θύματα σε σκηνικά στα οποία απλά υπάρχουν για να καλύψουν ειδήσεις. Δεν ξεχνάω ποτέ πόσες εκατοντάδες(!) θύματα μετράει η δημοσιογραφία κάθε χρόνο ανά τον κόσμο, κυρίως σε εμπόλεμες ζώνες. Δολοφονίες, βιασμοί, βασανισμοί, ξυλοδαρμοί, απαγωγές και ψυχολογικοί βιασμοί αποτελούν αρκετά καλοί λόγοι να αναθεωρήσει κανείς τις συνθήκες εργασίας ενός δημοσιογράφου.
Μπορεί να μην έγινα δημοσιογράφος, όμως τους ξέρω, συναναστρέφομαι μαζί τους, γνωρίζω εκείνους που είναι στον χώρο εδώ και δεκαετίες, μερικούς που έχουν κάνει το ξεκίνημά τους και πρόσφατα γνώρισα την +maria aggou, μια νέα κοπέλα γεμάτη φιλοδοξίες, όρεξη και αγάπη για τον χώρο που άρχισε τις σπουδές της και παράλληλα θα γράφει για εμάς εδώ, ως συντάκτρια της σελίδας. Μπορεί να μην ξανακούσετε ποτέ τη Μαρία και την κάθε Μαρία, ίσως όμως την καμαρώσουμε κάποτε να παρουσιάζει ένα δελτίο ειδήσεων. Σε κάθε περίπτωση ζητάμε, απαιτούμε να μην φορέσει ποτέ τα γυαλιά που φιλτράρουν την είδηση και να υπηρετήσει την είδηση φροντίζοντας την πλήρη και εντυπωσιακή της παρουσίαση. Αυτό αρκεί για έναν καλό δημοσιογράφο.
Ας δώσουμε λοιπόν μια δεύτερη ευκαιρία στην δημοσιογραφία. Είναι (ένα ωραίο) επάγγελμα, κάποιοι το λένε και λειτούργημα. Όσο υπάρχουν νέοι άνθρωποι και αδιάφθοροι επαγγελματίες, μπορούμε να ελπίζουμε. +Yanni Spiridakis
Ας δώσουμε λοιπόν μια δεύτερη ευκαιρία στην δημοσιογραφία. Είναι (ένα ωραίο) επάγγελμα, κάποιοι το λένε και λειτούργημα. Όσο υπάρχουν νέοι άνθρωποι και αδιάφθοροι επαγγελματίες, μπορούμε να ελπίζουμε. +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
Ενα εξαιρετικό άρθρο -προβληματισμός ....
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστώ. Ελπίζω να πέτυχα να αλλάξω την άποψη σε μερικούς για αυτό το επάγγελμα κι αν όχι, τότε ίσως -όντως- να τους προβλημάτισα!
Διαγραφή