Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Είμαι λοιπόν τις προάλλες σε ένα supermarket για μερικά ψώνια της εβδομάδας. Ικανοποιημένος βλέπω τη λίστα μου να συγκεντρώνεται σιγά-σιγά ώσπου φτάνω στον διάδρομο με τα ζυμαρικά. Εκεί, ξέρω πως θέλω να αγοράσω πένες, ωστόσο έχοντας ήδη βάλει στο καρότσι την μάρκα που αγοράζω πάντα, παρατηρώ ακριβώς δίπλα μια άλλη (επίσης ελληνική αφού αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο) να δίνει τις πένες σε προσφορά ‘1+1 δώρο’. Αμέσως σκέφτομαι… “γιατί όχι” και βάζω δύο πακέτα της προσφοράς έναντι το ένα που είχα βάλει νωρίτερα.
Την κίνησή μου αυτή παρατηρεί μία κυρία μάλλον κάπου στα πενήντα, όχι περιποιημένη αλλά από τις κινήσεις της καταλάβαινες πως δεν ήταν καμιά κακομοίρα. “Είδες την προσφορά και άλλαξες, ε; Είδες πως μας καταντήσανε; Εκεί που δεν κοιτούσαμε, παρά μόνο ότι μας άρεσε, τώρα κοιτάμε το παραμικρό μήπως βρούμε μια μικρή προσφορά για να επωφεληθούμε έστω μερικά ευρώ”. Δεν είπε μόνο αυτά. Μιλούσε απανωτά για κάτι λιγότερο από πέντε λεπτά και από ευγένεια σε μια παντελώς άγνωστη δεν θέλησα να την διακόψω παρότι δεν είχα καμία όρεξη να ακούσω άλλο…
Παρατήρησα πως αν και μου συνέβη πρώτη φορά σε ένα παρόμοιο μέρος, δεν ήταν η πρώτη φορά που συναντώ παρόμοια αντίδραση. Την έχω ξαναδεί στην ουρά της τράπεζας, σε στάσεις λεωφορείων από τις οποίες τυχαίνει να περνώ, σε καφενειακές συζητήσεις κλπ. Ο κόσμος δεν έχει γίνει μόνο γκρινιάρης και μίζερος, έχει και την απόλυτη ανάγκη να εκφράσει την γκρίνια του στον άλλο. Σε αυτόν τον τυχαίο άνθρωπο που δεν έχει απολύτως καμία σημασία ποιος είναι, όμως αποτελεί τον ιδανικό στόχο ενός ευκαιριακού ξεσπάσματος. Αυτή είναι η νέα τάση της κοινωνίας που πρέπει να μας προβληματίσει και ίσως είναι μια καλή αφορμή να γίνουμε καλύτεροι ακροατές. Εκτιμώ πως αυτό θα ωφελήσει κι εμάς. +Yanni Spiridakis
Την κίνησή μου αυτή παρατηρεί μία κυρία μάλλον κάπου στα πενήντα, όχι περιποιημένη αλλά από τις κινήσεις της καταλάβαινες πως δεν ήταν καμιά κακομοίρα. “Είδες την προσφορά και άλλαξες, ε; Είδες πως μας καταντήσανε; Εκεί που δεν κοιτούσαμε, παρά μόνο ότι μας άρεσε, τώρα κοιτάμε το παραμικρό μήπως βρούμε μια μικρή προσφορά για να επωφεληθούμε έστω μερικά ευρώ”. Δεν είπε μόνο αυτά. Μιλούσε απανωτά για κάτι λιγότερο από πέντε λεπτά και από ευγένεια σε μια παντελώς άγνωστη δεν θέλησα να την διακόψω παρότι δεν είχα καμία όρεξη να ακούσω άλλο…
Παρατήρησα πως αν και μου συνέβη πρώτη φορά σε ένα παρόμοιο μέρος, δεν ήταν η πρώτη φορά που συναντώ παρόμοια αντίδραση. Την έχω ξαναδεί στην ουρά της τράπεζας, σε στάσεις λεωφορείων από τις οποίες τυχαίνει να περνώ, σε καφενειακές συζητήσεις κλπ. Ο κόσμος δεν έχει γίνει μόνο γκρινιάρης και μίζερος, έχει και την απόλυτη ανάγκη να εκφράσει την γκρίνια του στον άλλο. Σε αυτόν τον τυχαίο άνθρωπο που δεν έχει απολύτως καμία σημασία ποιος είναι, όμως αποτελεί τον ιδανικό στόχο ενός ευκαιριακού ξεσπάσματος. Αυτή είναι η νέα τάση της κοινωνίας που πρέπει να μας προβληματίσει και ίσως είναι μια καλή αφορμή να γίνουμε καλύτεροι ακροατές. Εκτιμώ πως αυτό θα ωφελήσει κι εμάς. +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
Τυπική μηχανική αντίδραση δειλών ανθρώπων, και χωρίς κατανόηση της κατάστασης, που δεν ξέρουν παρά να ξεσπάνε σε άσχετουςκάνοντας "αντίσταση" και έπειτα να περιμένουν στωϊκά να τους πάρουν το κεφάλι οι κυβερνώντες χωρίς αντίσταση.
ΑπάντησηΔιαγραφήκάπως έτσι μπορεί να είναι, όμως η ψυχοσύνθεση αυτών των ανθρώπων μπορεί να αναλυθεί πολύ πιο βαθιά. Δεν είναι του τομέα μου, όμως δε θα ξεμπέρδευα τόσο εύκολα
ΔιαγραφήΔεν ξεμπερδεύεις με τίποτε. Αυτό που έγραψα είναι η απλοΐκή επιφανειακή περιγραφή, η οποία είναι ορατή με την πρώτη ματιά.
Διαγραφή