ΠΡΟΒΛΗΜAΤIΣΜΟΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ ~ όχι άλλη γκρίνια για την εθνική ελλάδος

Καληνωρίσματα από το +yannidakis 

Δεν είχα σκοπό να γράψω ξανά για το Μουντιάλ αφού ξέρω πως οι αναγνώστες μου δεν είναι ιδιαίτερα ποδοσφαιρόφιλοι, όμως αφορμή αυτή τη βδομάδα στάθηκε η Εθνική μας Ελλάδος και μερικές συζητήσεις καφενειακού τύπου που είχα αυτές τις μέρες με αφορμή την απόδοση της στους αγώνες της αλλά και γενικά των άλλων ομάδων.

Οι… “φίλαθλοι” έλληνες ξαφνικά άρχισαν να έχουν υψηλές προσδοκίες από την Εθνική. Πίστεψαν ότι επειδή ανήκεις στις τριάντα δύο καλύτερες ομάδες του κόσμου, θα πρέπει και να περάσεις τουλάχιστον στις οχτώ καλύτερες. Έτσι όμως δεν είναι οι έλληνες; Ενθουσιάζονται εύκολα και απογοητεύονται το ίδιο. Ή του ύψους ή του βάθους δηλαδή. Μπορεί ποτέ να μην τους άρεσε η μπάλα που παίζει η εθνική, ποτέ να μην συμφώνησαν με τις επιλογές του Σάντος για την αποστολή στη Βραζιλία και ποτέ να μην συμφώνησαν με τον τρόπο που “στήνει” την ομάδα, όμως σε κάθε περίπτωση είχαν να επικρίνουν και τα αποτελέσματα. Όπως για παράδειγμα τα τρία που δεχτήκαμε από την Κολομβία. Κανείς τους δεν είδε πως η ομάδα είχε την συντριπτική πλειοψηφία της κατοχής, πως είχαμε ένα δοκάρι σε κρίσιμο σημείο του αγώνα και πως είχαμε περισσότερες ευκαιρίες από εκείνους. Κανείς δεν είπε πως τρέξαμε περισσότερο ή πως είχαμε περισσότερες μεταβιβάσεις. Κανείς δεν είπε πως οι Κολομβιανοί έπαιζαν μπροστά σε σαράντα πέντε χιλιάδες κόσμου ενώ οι έλληνες δεν ξεπερνούσαν τα πεντακόσια άτομα.

Ακόμα κι έτσι, όμως φάνηκε πως ο κόσμος δεν ξέρει από ποδόσφαιρο. Διότι σίγουρα δε θα παρακολούθησε τους άλλους αγώνες. Δεν είδε πως η Βραζιλία νίκησε στην πρεμιέρα με τη βοήθεια του ιάπωνα διαιτητή που την πήρε απ’ το χεράκι και της έδωσε ότι χρειαζόταν: πέναλτι, φάουλ σε ανύποπτες φάσεις κ.α. Κάπως έτσι ξεπληρώθηκε το χρέος της Ιαπωνίας προς την FIFA για την εμετική διαιτησία στο Μουντιάλ της Ιαπωνίας του 2002 που έφτασε την Ιαπωνία όσο πιο ψηλά γινόταν… Εξάλλου όταν δεν είχε τη βοήθεια του τούρκου άρχοντα, πολύ απλά δεν κέρδισε (το Μεξικό).

Όμως και τα υπόλοιπα λατιονοαμερικάνικα φαβορί για τον Παγκόσμιο τίτλο, τι έκαναν; Η Αργεντινή έπαιξε πολύ άσχημα δείχνοντας πως έχει όλη την πολυδιαφημιζόμενη επίθεσή της σε κακή κατάσταση, η Ουρουγουάη έγινε ρεζίλι αφού έχασε ενώ είχε προηγηθεί στο ημίχρονο ενάντια ενός μετριότατου αντιπάλου και πλέον ο τίτλος είναι φανερό πως απομακρύνεται από την Λατινική Αμερική.

Οπότε πάμε στην Ευρώπη και την Παγκόσμια πρωταθλήτρια Ισπανία που επίσης προηγήθηκε και κατάντησε να δέχεται πέντε τέρματα στην πρεμιέρα της! Ο σάλος που προκλήθηκε ήταν τεράστιος μετά το εμφατικό αποτέλεσμα, σαν αυτό με το οποίο έχασε και η Πορτογαλία που είδε τον καλύτερο παίκτη του κόσμου, Κριστιάνο Ρονάλντο να μην μπορεί να παίξει απολύτως τίποτα! Σοκ λοιπόν στα μεγαθήρια και της Ευρώπης.

Η Εθνική Ελλάδος βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην δωδέκατη θέση της βαθμολογίας της FIFA και αυτό δεν είναι αποτέλεσμα που ακούς σε εκπομπές αμφιβόλου ποιότητας. Προκύπτει απ’ τα απολύτως αξιοκρατικά κριτήρια του οργανισμού που διοργανώνει όλο το πανηγύρι… Κλείνοντας να σημειώσω πως οι παίκτες των παραπάνω χωρών αξίζουν πολλά εκατομμύρια, κάποιοι από αυτούς ξεχωριστά αξίζουν όσο όλοι μαζί οι παίκτες της Εθνικής μας κι όμως εμείς επιμένουμε να (κατα)κρίνουμε τους παίκτες μας έχοντας τις απαιτήσεις που έχουν οι φίλαθλοι της Ολλανδίας, της Γερμανίας, της Ισπανίας και της Βραζιλίας. Βλέπετε εσείς κάποια λογική σε αυτό; +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ