Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Για σήμερα θα ήθελα να προβληματιστούμε πάνω σε μία πρόταση ενός κατά κοινή παραδοχή, λαμπρού φιλόσοφου της σύγχρονης εποχής. Του καθηγητή Philippe van Parijs ο οποίος έχει αναπτύξει ένα πολύ απλό μοντέλο με αρκετά πολύπλοκα παραθυράκια. Προτείνει λοιπόν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να θεσπίσει ένα μοντέλο στήριξης όλων των νόμιμων ευρωπαίων πολιτών με διακόσια ευρώ μηνιαίως.
Πριν προχωρήσω στον προβληματισμό μου, θα εκθέσω εν συντομία τα διαδικαστικά, που λένε πως τα χρήματα αυτά μπορεί να μεταβάλλονται ανάλογα με το κόστος ζωής της χώρας. Δηλαδή μπορεί στη Γαλλία να είναι τριακόσια ευρώ και στην Μάλτα εκατό πενήντα. Επίσης, αναφέρει πως θα μπορούσε το ευρωπαϊκό επίδομα να δίνεται διαφορετικά ανάλογα με την ηλικιακή τάξη. Για παράδειγμα οι ηλικιωμένοι να παίρνουν περισσότερα και οι νέοι λιγότερα. Τέλος, να κυμαίνεται ανάλογα με το επίπεδο ζωής του πολίτη. Δηλαδή οι γονείς μιας οικογένειας με παιδί να παίρνουν περισσότερα απ’ ότι ένας εργένης εργαζόμενος. Ο άνεργος να παίρνει περισσότερα, απ’ ότι ένας ένας πολίτης με περιουσιακά στοιχεία στο όνομά του.
Η βασική όμως ιδέα και η πρώτη του πρόταση αφορά ένα κατά κεφαλή εισόδημα της τάξεως των διακοσίων ευρώ ανεξάρτητα από το πόσο πλούσιος ή φτωχός είναι κάποιος, ανεξάρτητα από τα έξοδα που έχει και οτιδήποτε άλλο. Ένα άνευ διακρίσεων επίδομα!
Αυτό πως σας φαίνεται; Ας το δούμε λίγο… Έρχεται η Ευρώπη και σου λέει πως εφόσον είσαι νόμιμος κάτοικος Ευρώπης θα παίρνεις διακόσια ευρώ. Το τι θα κάνεις με τη ζωή σου, είναι δικό σου θέμα. Αν σε φτάνουν κάτσε και κοίτα τον ήλιο. Αν θέλεις, βρες δουλειά και δούλεψε για να αυξήσεις το εισόδημα σου. Αν έχεις άλλα εισοδήματα, επένδυσε τα διακόσια κάπου, δώρισέ τα ή επένδυσέ τα. Τα χρήματα δεν είναι είναι βοηθητικά, είναι μία επιβεβαίωση ότι υπάρχει ένα ξεκίνημα που να σου επιτρέπει να ξεκινήσεις μια προσπάθεια.
Τι μπορεί να σημαίνει όμως αυτή η προσπάθεια; Μπορεί να είναι τα έξοδα μεταφοράς σε μία άλλη χώρα της Ευρώπης με στόχο μια καλύτερη ζωή ή μπορεί να είναι τα πρώτα έξοδα στο στήσιμο μιας επιχείρησης που θα ποντάρεις το μέλλον σου. Ουσιαστικά δεν υπάρχει όριο στο τι μπορείς να κάνεις με αυτά τα λεφτά. Είναι όμως σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε πως δεν αφορούν χρήματα γα να ζήσεις. Άλλωστε δε θα επηρεάζουν καν τυχόν άλλα επιδόματα που θα λαμβάνει ο δικαιούχος. Σκεφτείτε το όμως. Τι θα λέγατε να είχαμε διακόσια ευρώ περισσότερα; +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
Τα 200 ευρώ είναι καλά, αλλά που θα βρεθούν τα λεφτά και από ποια τσέπη θα βγούν; Εσύ σκέφτεσαι επιχειρηματικά αλλά κάποιος άλλος σκέφτεται πως θα συνεχήσει το τεμπελιό του... Μήπως είναι επικίνδυνα σοσιαλιστικό;
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν το πιστεύω ότι το λες εσύ αυτό! Πως αλλάζουν οι καιροί.. Έχεις δίκιο όμως.
ΔιαγραφήΑπό την άλλη μου θυμίζει την παραβολή με τα τάλαντα. Ας δίνονται σε όλους, το θέμα είναι τι κάνει ο καθένας με αυτά.
In the words of Darth Vader: My turn to the dark side is complete...
Διαγραφήδεν ξέρω πόσοι μπορεί να διαβάσουν τα σχόλια από δω και πέρα αλλά η αλλαγή αυτή έχει γίνει και δική μου φιλοσοφία πια...
ΔιαγραφήΤυπική «ανθρωπιστική» φαντασιοκοπία ενός καλομαθημένου τύπου που πληρώνεται για να ονειρεύεται, και αμφιβάλλω αν έχει χρειαστεί να δουλέψει ποτέ στην ζωή του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιο εποικοδομητικό θα ήταν να ασχολιόταν με το τι θα κάναμε εάν γινόμασταν αθάνατοι, αφού αυτό είναι πιθανότερο!
άσχετα με το κατά πόσο αυτό είναι εφικτό παρουσιάζει ενδιαφέρον να σκεφτούμε θεωρητικά την πιθανότητα αυτή και κατά πόσο ή πως θα λειτουργούσε στην πραγματικότητα...
Διαγραφή